เราคุยกับผู้ชายคนนึงมาสามเดือน แต่จริงๆรู้จักกันมาแปดเก้าปีแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรารู้สึกดีกับเค้ามาตลอด คอยเปนห่วงอยู่ห่างๆ แม้เค้าจะมีใครก้อตาม เราไม่วุ่นวาย จนมาถึงวันที่เรารู้สึกดีๆให้กัน และเค้าก้อไม่มีใคร แต่เค้าก้อบอกเราตลอดว่ายังคุยเปนพี่น้องกับแฟนเก่าอยู่ แต่เค้าไม่ได้อะไรแล้วนะ เราก้อเข้าใจเพราะเรากับเค้ายังอยู่ที่สถานะคนที่รู้สึกดีให้กัน แล้วเราก้อเลยนัดเจอกันโดยที่เราเปนคนเดินทางไป เราอยู่กันคนละภาคคนละจังหวัด เราต้องข้ามน้ำข้ามเขาเพื่อจะไปเจอกัน เราดีใจมากกก ตื่นเต้นมากกก เพราะนี่คือครั้งแรกที่จะได้เจอกัน จะว่าเดทแรกก้อได้ หลังจากเราไปถึงทริปแรกที่เราไปเที่ยวกันคือปาย เค้าขอตัวไปคุยโทรศัพย์แล้วกลับมาบอกเราว่าแฟนเก่าอาจจะตามมา แต่อาจจะไม่ตาม เราก้อเฉยๆก่อน จนถึงเช้าเรากำลังจะไปที่เที่ยวกันแฟนเก่าเค้ามาจอดรถข้างๆซะงั้น(ก้อเค้าดันบอกแฟนเก่าว่าเราพักกันแถวไหน ถึงไม่ระบุชื่อก้อเถอะ ก้อเหมือนตั้งใจบอกป่ะวะ) สุดท้ายเราขอร้องให้เค้าพากลับเราไม่เที่ยวละไม่มีอารมณ์ พอไปจอดปั๊มเค้ากับแฟนเก่าก้อไปยืนคุยกัน มีดราม่า เราก้อนั่งหมาอยู่ในรถไปซิ แล้วเราก้อเดินทางต่อโดยที่แฟนเก่าเค้าไม่ตามละ เราก้อคิดว่าทุกอย่างจะจบ จนกระทั่งคืนก่อนเราเดินทางกลับ เค้ามาบอกเราว่าจะไปเปิดอิกห้อง เราก้ออึ้งเว้ย เปิดเพื่อ? เค้าบอกไม่อยากให้เรามีปัญหา เฮ้ย!! ที่ผ่านมาเรายังไม่มีปัญหาเลย เราก้อเลยเค้นถามว่าทำไม สุดท้ายยอมบอกว่าแฟนเก่าไม่ให้เค้านอนกับเรา  !! ฟ้าถล่มดินทลายใจเราแตกเปนเสี่ยงๆ คืออะไรอ่ะ ไหนบอกไม่อะไรกันแล้ว ๆแต่เลือกเชื่อเลือกทำตามแฟนเก่าแล้วทิ้งเราเนี่ยนะ ใจทำด้วยอะไรวะ ถึงต้องใจร้ายได้ขนาดนี้ นอกจากทริปพังใจยังพังอิก สรุปคือเราเอาตัวเองไปเจ็บอ่ะ