สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกที่เขียน ถ้าผิดพลาดยังไง ต้องขอโทษด้วยค่ะ
เข้าเรื่องนะค่ะ เราอายุ 24 ปี ส่วนแฟนอายุ 38 ปี เรามีอาชีพค้าขายมีร้านขายของชำอยู่หน้าบ่อทราย แฟนทำงานขับรถแม็คโครอยู่ที่บ่อทราย อดีตของแฟนเขาเคยมีครอบครัวมีลูก2คนแต่4ปีก่อน แฟนเราได้เลิกกับภรรยา หลังจากเลิกกับภรรยาสัก 3-4 เดือน เรากับแฟนก็ชอบกันและตกลงเป็นแฟนกัน เราเจอกันทุกวัน แต่ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองคนนอกจากครอบครัวของเขา เราคบกันมาสักระยะ แม่เราจับได้ว่าเราคบกัน แม่เราสักให้เลิกคบกับเขาด้วยเหตุผลที่ว่า เขาเป็นพ่อหม้ายเขาจน เราพูดไม่ออก เราบอกแฟนว่าแม่ไม่ชอบเขา เขาก็เงียบแล้วบอกว่าจะเลิกมั้ย เราบอกว่าไม่เลิก เพราะเรารักกัน พอแม่เจอแฟนเรา แม่จะทำหน้าบึ้งๆไม่พอใจ แต่แฟนเราก็ทำเฉยๆ เราได้แต่บอกแฟนว่าไม่เป็นไร เราคบกันแบบหลบๆซ่อนๆ ไปเที่ยวบ้างแต่นัดเจอกันนานๆที แต่ปกติเราจะเจอกันทุกวันแค่นี้เราสองคนก็มีความสุข จนเวลาผ่านไป เกือบ3ปี เราตั้งครรภ์ แฟนเราดีใจมาก เพราะเขาอยากมีลูกมาตลอด เราตั้งใจมีลูกกันมาแต่ไม่มี พอมีเขาดีใจ เขายิ้มเขาหัวเราะ เราก็ดีใจที่มีโซ่ทองคล้องใจ และอีกอย่างลูกคือสิ่งที่จะทำให้แม่ใจอ่อน ยอมรับแฟนเราและยอมให้เราสองคนแต่งงานกัน เรากำลังจะบอกแม่ว่าเรามีหลายให้เขา อนาคตของเรากำลังจะเริ่มต้นแต่เราคลอดลูกก่อนกำหนดในห้องน้ำบ้าน ลูกเราเสียชีวิต เราไม่กล้าบอกแม่ จนเราบอกแฟนเรา แฟนเราจึงโทรไปบอกแม่ ว่าเราแท้งลูก แม่ด่าเขา และสั่งให้เขาออกจากงานที่ทำอยุ่ ให้เลิกยุ่งเลิกคบกับเรา เราเสียใจมากที่เสียลุกและต้องมาเสียใจเรื่องที่แม่ให้เลิกกับแฟนอีก แม่เราโทรไปขู่แฟนเราสารพัด ให้เลิกกับเรา แม่พูดว่าจะให้จัดงานแต่งหรืองานศพแม่ เราเครียดมากร้องไห้จนหมดแรง เราเข้าใจว่าแม่หวังดีอยากให้เราได้คนดีๆแต่แฟนเราเขาดูแลเราดีมาก ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย อยากได้อะไรก็หาให้ เราถามแม่ว่าทำไมแม่ต้องให้เลิก แม่พูดมาว่า เขาไม่สมฐานะ เขาจนและกลัวชาวบ้านนินทา เรารักกันมาก แต่พอเจอปัญหาแบบนี้ เราหาทางออกไม่เจอจริงๆ แม่เราก็โทรไปขู่แฟนเราตลอด แฟนเราก็ได้แต่ฟัง แต่ทำอะไรไม่ได้ คนรักกันไม่มีสิทธิ์อยุ่ด้วยกันหรอค่ะ