วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ตรวจ HIV ที่คลีนิคนิรนามศูนย์วิจัยโรคเอดส์  มาเข้าเรื่องกันเลยนะครับผมอายุ 15 ปีเคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงมาแล้ว 10 คนทุกคนคงไม่เชื่อสินะว่าเด็กอายุแค่นี้มีเพศสัมพันธ์เยอะจังก็หน้าตาผมก็ดีพอสมควรนะครับ  (อิอิ) ย้อนไปเมื่อ 5 เดือนที่แล้วผมได้มีเซ็กส์กับผู้หญิงคนนึงผมรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่แต่ตอนนั้นผมของขาดมากๆผมเลยต้องการมีเซ็กส์ผมเลยนัดมีเซ็กกับเธอผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร  จนเวลาผ่านไป 5 เดือนผมก็รู้สึกผิดปกติทางร่างกายท้องเสียบ้างท้องร่วงบ้างมีตุ่มขึ้นที่หน้าอกผมก็กังวลใจ  ในใจคิดว่าถ้าไปตรวจเชื้อ HIV แล้วเป็น HIV ผมจะใช้ชีวิตอยู่ยังไงผมก็ได้ศึกษามาตลอดเวลาว่า HIV มันเป็นยังไงผมก็เข้าใจมันพอสมควร  
วันที่ 1 มีนาคมพศ 2562 ผมได้ตัดสินใจคุยกับทางบ้าน ว่าจะเข้าไปตรวจเชื้อ HIV ซึ่งแม่ผมก็เขาก็ถามว่าเป็นเอดส์หรอจะไปตรวจเอดส์หรออะไรยังไงผมก็อธิบายความเข้าใจที่เขาเข้าใจผิดผิดมาตลอดผมก็อธิบายให้เขาฟังเขาก็เข้าใจแล้วว่า HIV นั้นเป็นระยะแรกเอดส์เป็นระยะสุดท้ายเอดส์
  มาเข้าเรื่องกันเลยนะครับ 10 โมงเช้าผมตื่นไปขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน MRT ไปลงสถานีสีลม นั่งวินต่อไป 40 บาทเพื่อไปลงศูนย์วิจัยคลีนิคนิรนาม ใครขยันเดินก็เดินไปนะครับมันไม่ไกลมากแต่ผมไม่เดินครับผมเป็นคนที่ขี้เกียจเดินฮ่าๆๆ
พอเข้าไปถึงก็ให้ทำการกดบัตรคิว จะมีพวกฝรั่งกับคนไทย พอกดบัตรคิวแล้วให้ทำการกรอกประวัติ
กรอกชื่อที่อยู่เบอร์โทรถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องใส่ใส่แค่อักษรย่อ แต่จะเสียเงินประมาณ 200 บาทค่าตรวจไม่ใส่ชื่อจริงไม่ยื่นบัตรประชาชนสำหรับคนที่ขี้อายหรือว่าต้องการความเป็นส่วนตัว  ส่วนตัวผมได้ลงทะเบียนออนไลน์ไว้สามารถเข้าไปลงทะเบียนได้ที่ Facebook Fanpage คลีนิคนิรนามศูนย์วิจัยโรคเอดส์นั่นแหละครับเข้าไปดูได้ครับเข้าไปจองแต่วิธีนี้เร็วหน่อยนะครับมันไม่นานไม่เหมือนพวกที่ไปกรอกซักประวัติอันนั้นจะนานหน่อย  ตัดมาถึงตอนที่เจาะเลือดออกไปเลยนะครับจะมาเล่าให้ฟังนั่งรอคิวนะครับรอไม่นานมากไม่ถึง 5 นาทีก็ได้ทำการเจาะเลือดเพราะเจาะไปแล้วคุณต้องรอ 1 ชั่วโมงวิธีฆ่าเวลาคือไปเดินสวนลุมพินีเล่นครับนั่งเหงาๆห้ามซีเรียสนะครับ  พอหลังจากผลตรวจมาถึงผมได้ทำการเข้าไปรอห้องให้คำปรึกษา  คุณหมอผู้หญิงได้เรียกผมเข้าไปเขาก็ถามชื่อย่อถามนามสกุลย่อแล้วก็ให้ดูว่าใช่ชื่อของคุณหรือเปล่าหมอไม่รีรอช้าครับหมอพูดออกมาว่า  ผลบวกของคุณเป็นผลลบขอแสดงความยินดีด้วยครับผมก็เลยตอบไปว่าเขาก็บอกว่า  จริงค่ะฝนผลเลือดของคุณเป็นลบถ้ายังไงมีคำสงสัยอะไรถามได้นะครับผมก็คุยคุยๆไปเรื่อยๆนะครับก็ไม่นานมากแล้วเพราะผมได้ออกจากห้อง หน้าผมยิ้มแย้มแจ่มใสมากเลยครับเหมือนหลุดไปอยู่อีกโลกนึงอยากจะกระโดดดีใจแต่ก็เกรงใจคนที่เขามานั่งรอคนที่นั่งรอก็ยิ้มให้ผมแล้วก็พูดว่าโชคดีนะน้องเหมือนเขารู้นะว่าผมยิ้มคือการโชคดีแต่บางคนออกจากห้องมาน้ำตาซึมเลยครับ  คนสรุปวันนั้นผมหมดเงินไปประมาณ 400 บาทรวม  รวมค่ารถแล้วรวมค่ากินแล้วหมดไป 400 กว่าบาทครับสำหรับใครที่จะไปนะครับแนะนำให้จองนะครับ  จะได้ไม่เสียเวลาแล้วอยากจะบอกกับทุกคนว่ารักตัวเองให้มากๆนะครับ  ขอบคุณครับที่อ่าน