สวัสดีครับ ผมอายุ 36 เป็นคนทำงานในวงการสื่อครับ ผลงานของผมที่ออกไปเป็นที่ยอมรับในวงกว้าง แต่ขออนุญาตอย่าสืบถึงตัวตนจริงของผมเลยนะครับ ผมขอแค่ระบาย และหากใครจะด่าจะว่าหรือปลอบใจก็ได้ครับ จริงๆผมก็อยากได้คำปลอบใจบ้างครับไม่ได้ปฏิเสธ และไม่ได้จะฆ่าตัวตายอะไรนะครับ เพราะทุกวันนี้ก็ตายทั้งเป็นอยู่แล้ว
อย่างที่บอกครับผมเป็นคนทำงานเก่งมาก ด้วยความที่สมัยเด็กหน้าตาไม่ดี ก็เลยต้องตั้งใจเรียนเพื่อกลบปมด้อยของตัวเอง แต่ด้วยโครงหน้าหรือหุ่นของผมมันห่างไกลคำว่าหล่อมากครับ รูปร่างเตี้ย ช่วงไหล่ก็ไม่สมส่วน หน้าเป็นหลุม หัวล้าน ต่อให้ไปเล่นฟิตเนส หรือศัลยกรรมมันก็ดูเตี้ยๆป้อมๆ โดยรวมไม่ได้ดีดูดีอยู่ดี ต่อให้ปรับแค่ไหน
ผมทำงานในวงการสื่อครับ เจอดารามากมาย ทำไมดาราแต่ละคนหล่อๆกันทั้งนั้น เราทำเวรทำกรรมอะไรมาทำไมเราถึงไม่ได้รูปร่างหน้าตาแบบนั้นบ้างนะ
ดาราแต่ละคนหน้าตาดี ออกอีเว้นท์ให้สัมภาษณ์ เล่นละครแป๊ปๆได้เงินเยอะแยะ ตัวผมนี่ต้องทำงานเลือดตาแทบกระเด็น ฝึกฝีมือแค่ไหน กว่าจะก้าวหน้าในแต่ละปี กว่าจะเลื่อนตำแหน่งเงินเดือนขึ้นทีละนิด ต้องสู้แค่ไหน
รูปร่างหน้าตาดี นี่มันแต้มต่อจริงๆเลยนะครับ
เพื่อนผมบางคนหล่อมากเป็นเทรนเนอร์ฟิตเนส ไปเทรนให้คน เขาก็พาไปทานข้าว พาไปบริการต่างๆ เทคแคร์อย่างดี สาวก็เยอะ ชีวิตผมไม่มีทางจะเป็นอย่างนั้นได้หรอกครับ ตลอดชาตินี้ก็ไม่มีวัน
คนอื่นๆลงรูปใน IG ทีคนไลค์เยอะแยะ
ของผมนี่ถ้าโพสรูปผลงานออกไปคนก็เข้ามาชื่นชม กดไลค์เยอะแยะ แต่ถ้าโพสรูปตัวเองแทบไม่มีใครสนใจ
เขารักที่ผลงานของผมกัน แต่ไม่มีใครรักในตัวผมสักคนเลยครับ
และผมก็ไม่อยากจะมีแฟนด้วยครับ เพราะตัวผมเองยังเป็นคนเห็นแก่ตัว คนขี้อิจฉาคนอื่นอยู่เลย
จะมีใครสักคนมารักผมก็คงรักแค่ผลงานแหละครับ ผมคงไม่มีค่ารักใครหรอก มีแต่จะแผ่พลังงานลบไปใส่เขาให้เขาเดือดร้อนเปล่าๆ
ทุกวันนี้ผมเป็นโรคซึมเศร้าครับ ต้องทานยาตามที่หมอสั่ง เป็นมาก่อนที่จะเป็นกระแสกัน ส่วนหนึ่งเกิดจากหลายๆอย่างที่สะสมมาตั้งแต่เด็ก ผมพยายามเท่าไหร่ในเรื่องที่อยากได้ก็ไม่เคยได้สักที อยากหน้าตาดีเป็นที่สนใจกับเขาบ้าง
ชีวิตของผมเอาจริงๆนอกจากทำงานก็ไม่ได้คิดอะไร ไปเที่ยวผมก็ถ่ายแค่ภาพวิว ถ่ายภาพตัวเองไปคนจะรำคาญเปล่าๆ
ชีวิตผมคงจะจบลงไปแบบไม่มีใครรัก ไม่มีใครสนใจในตัวตนเราจริงๆ
มีหน้าที่แค่สร้างสรรค์ผลงานเป็นคนเบื้องหลัง เป็นเงาของคนอื่น
ไม่เคยได้อยู่เบื้องหน้าเป็นที่ชื่นชมของคนอื่น และขิ้อิจฉาชีวิตคนอื่นไปจนตาย ไร้คุณค่าแบบนี้ตลอดไป
ขอบคุณที่รับฟังนะครับ
อยากให้คนเห็นคุณค่าเราที่หน้าตาบ้างครับ ทุกวันนี้มีแต่คนให้คุณค่าเราแค่ที่ผลงานของเรา [ระบายโรคซึมเศร้าครับ]
อย่างที่บอกครับผมเป็นคนทำงานเก่งมาก ด้วยความที่สมัยเด็กหน้าตาไม่ดี ก็เลยต้องตั้งใจเรียนเพื่อกลบปมด้อยของตัวเอง แต่ด้วยโครงหน้าหรือหุ่นของผมมันห่างไกลคำว่าหล่อมากครับ รูปร่างเตี้ย ช่วงไหล่ก็ไม่สมส่วน หน้าเป็นหลุม หัวล้าน ต่อให้ไปเล่นฟิตเนส หรือศัลยกรรมมันก็ดูเตี้ยๆป้อมๆ โดยรวมไม่ได้ดีดูดีอยู่ดี ต่อให้ปรับแค่ไหน
ผมทำงานในวงการสื่อครับ เจอดารามากมาย ทำไมดาราแต่ละคนหล่อๆกันทั้งนั้น เราทำเวรทำกรรมอะไรมาทำไมเราถึงไม่ได้รูปร่างหน้าตาแบบนั้นบ้างนะ
ดาราแต่ละคนหน้าตาดี ออกอีเว้นท์ให้สัมภาษณ์ เล่นละครแป๊ปๆได้เงินเยอะแยะ ตัวผมนี่ต้องทำงานเลือดตาแทบกระเด็น ฝึกฝีมือแค่ไหน กว่าจะก้าวหน้าในแต่ละปี กว่าจะเลื่อนตำแหน่งเงินเดือนขึ้นทีละนิด ต้องสู้แค่ไหน
รูปร่างหน้าตาดี นี่มันแต้มต่อจริงๆเลยนะครับ
เพื่อนผมบางคนหล่อมากเป็นเทรนเนอร์ฟิตเนส ไปเทรนให้คน เขาก็พาไปทานข้าว พาไปบริการต่างๆ เทคแคร์อย่างดี สาวก็เยอะ ชีวิตผมไม่มีทางจะเป็นอย่างนั้นได้หรอกครับ ตลอดชาตินี้ก็ไม่มีวัน
คนอื่นๆลงรูปใน IG ทีคนไลค์เยอะแยะ
ของผมนี่ถ้าโพสรูปผลงานออกไปคนก็เข้ามาชื่นชม กดไลค์เยอะแยะ แต่ถ้าโพสรูปตัวเองแทบไม่มีใครสนใจ
เขารักที่ผลงานของผมกัน แต่ไม่มีใครรักในตัวผมสักคนเลยครับ
และผมก็ไม่อยากจะมีแฟนด้วยครับ เพราะตัวผมเองยังเป็นคนเห็นแก่ตัว คนขี้อิจฉาคนอื่นอยู่เลย
จะมีใครสักคนมารักผมก็คงรักแค่ผลงานแหละครับ ผมคงไม่มีค่ารักใครหรอก มีแต่จะแผ่พลังงานลบไปใส่เขาให้เขาเดือดร้อนเปล่าๆ
ทุกวันนี้ผมเป็นโรคซึมเศร้าครับ ต้องทานยาตามที่หมอสั่ง เป็นมาก่อนที่จะเป็นกระแสกัน ส่วนหนึ่งเกิดจากหลายๆอย่างที่สะสมมาตั้งแต่เด็ก ผมพยายามเท่าไหร่ในเรื่องที่อยากได้ก็ไม่เคยได้สักที อยากหน้าตาดีเป็นที่สนใจกับเขาบ้าง
ชีวิตของผมเอาจริงๆนอกจากทำงานก็ไม่ได้คิดอะไร ไปเที่ยวผมก็ถ่ายแค่ภาพวิว ถ่ายภาพตัวเองไปคนจะรำคาญเปล่าๆ
ชีวิตผมคงจะจบลงไปแบบไม่มีใครรัก ไม่มีใครสนใจในตัวตนเราจริงๆ
มีหน้าที่แค่สร้างสรรค์ผลงานเป็นคนเบื้องหลัง เป็นเงาของคนอื่น
ไม่เคยได้อยู่เบื้องหน้าเป็นที่ชื่นชมของคนอื่น และขิ้อิจฉาชีวิตคนอื่นไปจนตาย ไร้คุณค่าแบบนี้ตลอดไป
ขอบคุณที่รับฟังนะครับ