เมื่อวานเล่นเกมส์กับเด็ก 1 vs 1 5 เกมส์มันแพ้ทุกเกมส์ มันก็ยังตื้อ ขอเล่นอีก เกมส์ที่ 6 ผมปล่อยให้มันชนะ
ดีใจสุดๆเลยละ และยอมปล่อยผมไป ไม่ตื๊อต่อละ ทั้งๆรู้ว่าผมอ่อนให้ มันน่าดีใจตรงไหน
วันก่อนนู้น เล่นบาส 1 Vs 1 ใครได้ 11 แต้มก่อนชนะ เด็กชวนเหมือนกัน ผมชนะแล้วยังขอเล่นใหม่ไม่หยุด
สุดท้ายพอผมชนะไป 4 เกมส์ เกมส์ที่ 5 ผมแกล้งแพ้ อ่อนให้ชัดเจน
ดีใจเหมือนกรณีแรก และยอมปล่อยผมไป รู้ทั้งรู้ว่าผมอ่อนให้ ชนะคนอ่อนให้มันน่าดีใจตรงไหน แถมไปโม้เพื่อนมันอีกทั้งๆที่ชนะเพราะเขาอ่อนให้
(โม้ว่าชนะ แต่เกมส์แพ้ไม่โม้ และโม้ว่าผมเล่นเต็มที่ด้วย เอากับมันสิ)
คิดยังไงกับเด็กที่มีทัศนคติแบบนี้ครับ มันน่าดีใจตรงไหนเนี่ย
คนเราบางคนแม้ว่าจะรู้ว่าคนที่ชนะ อ่อนให้ ยังดีใจเหรอครับ
ดีใจสุดๆเลยละ และยอมปล่อยผมไป ไม่ตื๊อต่อละ ทั้งๆรู้ว่าผมอ่อนให้ มันน่าดีใจตรงไหน
วันก่อนนู้น เล่นบาส 1 Vs 1 ใครได้ 11 แต้มก่อนชนะ เด็กชวนเหมือนกัน ผมชนะแล้วยังขอเล่นใหม่ไม่หยุด
สุดท้ายพอผมชนะไป 4 เกมส์ เกมส์ที่ 5 ผมแกล้งแพ้ อ่อนให้ชัดเจน
ดีใจเหมือนกรณีแรก และยอมปล่อยผมไป รู้ทั้งรู้ว่าผมอ่อนให้ ชนะคนอ่อนให้มันน่าดีใจตรงไหน แถมไปโม้เพื่อนมันอีกทั้งๆที่ชนะเพราะเขาอ่อนให้
(โม้ว่าชนะ แต่เกมส์แพ้ไม่โม้ และโม้ว่าผมเล่นเต็มที่ด้วย เอากับมันสิ)
คิดยังไงกับเด็กที่มีทัศนคติแบบนี้ครับ มันน่าดีใจตรงไหนเนี่ย