สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ
เราตั้งใจเขียนกระทู้นี้มาเพื่อขอโทษคนคนนึง เขาเป็นแฟนเก่าเราค่ะ เป็นแฟนคนแรก เป็นรักครั้งแรก เราเริ่มคบกันตอนม.ปลาย เรายังจำวันแรกที่เจอกันได้ เราเจอกันที่โรงอาหารโรงเรียน ตอนนั้นเรารู้สึกดีมากๆเลยค่ะ เรามีความสุขมากๆ เขาเป็นคนดีคนนึงเลย แม้ว่าเราจะเรียนกันคนละห้องคนละสายกัน(เราสายวิทย์-คณิต ห้องกิ๊ฟ เขาสายศิลป์ ห้องสุดท้าย) ใครก็มองว่าเราไม่คิดบ้าง มองว่าเราจะเสียคนเพราะเค้าบ้าง แต่เปล่าเลยค่ะ เขาไม่ได้ทำให้เราแบบนั้นเลย ถ้าเราจะแย่เราก็แย่ที่ตัวเราเอง ที่ดียิ่งกว่านั้นคือแม่และครอบครัวของเขาค่ะ โดยเฉพาะแม่เขาเปิดใจยอมรับและเอ็นดูเรามากๆเหมือนเป็นลูกสาวคนนึงเลย เรายอมรับนะคะว่าเรามีความสุขมากๆเลยค่ะ เราคิดว่าจะอยู่กับเขาไปเราเรียนจบและแต่งงาน เราตั้งใจไว้อย่างนั้นจริงๆ แต่แล้ววันนึง มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน เราเลิกกันตอนเราเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย ด้วยปัจจัยและด้วยอะไรหลายๆอย่าง ตอนนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมาก บ่อยจนเราก็เหนื่อย เขาเป็นคนที่รอเรา แต่เพราะอารมณ์ของทั้งเขาและเรา คืนนั้นทำให้เราติดสินใจบอกเลิกเขาไปค่ะ เราเสียนะคะ ยอมรับว่าเสียใจมาก เราเป็นคนผิดเองที่หนีปัญหา เราบอกเลิกเขา แล้วเราก็ปิดเครื่องเลยค่ะ เขาเหมือนทำอะไรไม่ถูกเลยมาบ้านเรา เขาทำทุกทางให้เรากลับไปหาเขา และเป็นเราเองที่ใจร้าย และเป็นเราเองที่หนีออกมาเอง ทั้งๆที่ถ้ากลับไปคุยกันดีๆ ถ้ากลับไปพูดคำว่าขอโทษ ทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม ยังคงคบกันเหมือนเดิม ทั้งๆที่แม่เขาและครอบครัวเขาดีกับเรามากๆ เรากลับเป็นคนทำร้ายพวกเขาเอง
เรื่องของเรามาผ่าน 6-7 ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ที่เลิกกัน เราคิดมาตลอดว่าเราลืมเขาได้ เขาไม่ได้อยู่ในหัว ไม่ได้อยู่ในความทรงจำของเราแล้ว แต่เราคิดผิดค่ะ เราเป็นแค่คนที่ไม่ยอมรับความจริงคนนึงเท่านั้น เราเป็นแค่คนที่หนีปัญหา แต่จริงๆแล้ว ในใจยังมีเขาอยู่ในใจตลอด ลึกๆแล้วยังรักแต่เขาเพียงคนเดียวมาตลอด ไม่ว่าจะคบกับใคร มันก็จะมีภาพความทรงจำของเขาติดมาในหัวตลอด เรายังฝันถึงเขาตลอด ยังคิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลา
ยังไม่เคยลืมและคงไม่มีวันลืมเขาได้ลง แม้ว่าเราจะบล็อคทุกการสื่อสาร หรือปลดบล็อคเขาแล้ว ทุกอย่างมันก็ยังคงเป็นเขา เราคงทำได้เพียงเท่านี้ ทำได้แค่พูดคำว่าเราขอโทษ ขอโทษจริงๆ ขอโทษทั้งเขาและแม่เขา เราขอแค่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ และอวยพรให้เขากับแฟนเขาให้รักกันไปนานๆ ขอให้แฟนเขาทำหน้าที่ตรงนั้นได้ดีกว่าเรา ขอให้เขามีความสุขมากๆ
เรายังรักและคิดถึงเธอเหมือนเดิมนะ
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะทำทุกทางให้เราได้คบกับเขาต่อ เราจะขอโอกาสอีกสักครั้ง ขอโอกาสให้เราได้แก้ตัว . .
ในฐานะที่เป็นคนบอกเลิก คุณเคยคิดอยากจะกลับไปขอโทษแฟนเก่าคุณบ้างมั๊ย?
เราตั้งใจเขียนกระทู้นี้มาเพื่อขอโทษคนคนนึง เขาเป็นแฟนเก่าเราค่ะ เป็นแฟนคนแรก เป็นรักครั้งแรก เราเริ่มคบกันตอนม.ปลาย เรายังจำวันแรกที่เจอกันได้ เราเจอกันที่โรงอาหารโรงเรียน ตอนนั้นเรารู้สึกดีมากๆเลยค่ะ เรามีความสุขมากๆ เขาเป็นคนดีคนนึงเลย แม้ว่าเราจะเรียนกันคนละห้องคนละสายกัน(เราสายวิทย์-คณิต ห้องกิ๊ฟ เขาสายศิลป์ ห้องสุดท้าย) ใครก็มองว่าเราไม่คิดบ้าง มองว่าเราจะเสียคนเพราะเค้าบ้าง แต่เปล่าเลยค่ะ เขาไม่ได้ทำให้เราแบบนั้นเลย ถ้าเราจะแย่เราก็แย่ที่ตัวเราเอง ที่ดียิ่งกว่านั้นคือแม่และครอบครัวของเขาค่ะ โดยเฉพาะแม่เขาเปิดใจยอมรับและเอ็นดูเรามากๆเหมือนเป็นลูกสาวคนนึงเลย เรายอมรับนะคะว่าเรามีความสุขมากๆเลยค่ะ เราคิดว่าจะอยู่กับเขาไปเราเรียนจบและแต่งงาน เราตั้งใจไว้อย่างนั้นจริงๆ แต่แล้ววันนึง มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน เราเลิกกันตอนเราเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย ด้วยปัจจัยและด้วยอะไรหลายๆอย่าง ตอนนั้นเราทะเลาะกันบ่อยมาก บ่อยจนเราก็เหนื่อย เขาเป็นคนที่รอเรา แต่เพราะอารมณ์ของทั้งเขาและเรา คืนนั้นทำให้เราติดสินใจบอกเลิกเขาไปค่ะ เราเสียนะคะ ยอมรับว่าเสียใจมาก เราเป็นคนผิดเองที่หนีปัญหา เราบอกเลิกเขา แล้วเราก็ปิดเครื่องเลยค่ะ เขาเหมือนทำอะไรไม่ถูกเลยมาบ้านเรา เขาทำทุกทางให้เรากลับไปหาเขา และเป็นเราเองที่ใจร้าย และเป็นเราเองที่หนีออกมาเอง ทั้งๆที่ถ้ากลับไปคุยกันดีๆ ถ้ากลับไปพูดคำว่าขอโทษ ทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม ยังคงคบกันเหมือนเดิม ทั้งๆที่แม่เขาและครอบครัวเขาดีกับเรามากๆ เรากลับเป็นคนทำร้ายพวกเขาเอง
เรื่องของเรามาผ่าน 6-7 ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ที่เลิกกัน เราคิดมาตลอดว่าเราลืมเขาได้ เขาไม่ได้อยู่ในหัว ไม่ได้อยู่ในความทรงจำของเราแล้ว แต่เราคิดผิดค่ะ เราเป็นแค่คนที่ไม่ยอมรับความจริงคนนึงเท่านั้น เราเป็นแค่คนที่หนีปัญหา แต่จริงๆแล้ว ในใจยังมีเขาอยู่ในใจตลอด ลึกๆแล้วยังรักแต่เขาเพียงคนเดียวมาตลอด ไม่ว่าจะคบกับใคร มันก็จะมีภาพความทรงจำของเขาติดมาในหัวตลอด เรายังฝันถึงเขาตลอด ยังคิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลา ยังไม่เคยลืมและคงไม่มีวันลืมเขาได้ลง แม้ว่าเราจะบล็อคทุกการสื่อสาร หรือปลดบล็อคเขาแล้ว ทุกอย่างมันก็ยังคงเป็นเขา เราคงทำได้เพียงเท่านี้ ทำได้แค่พูดคำว่าเราขอโทษ ขอโทษจริงๆ ขอโทษทั้งเขาและแม่เขา เราขอแค่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ และอวยพรให้เขากับแฟนเขาให้รักกันไปนานๆ ขอให้แฟนเขาทำหน้าที่ตรงนั้นได้ดีกว่าเรา ขอให้เขามีความสุขมากๆ เรายังรักและคิดถึงเธอเหมือนเดิมนะ
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะทำทุกทางให้เราได้คบกับเขาต่อ เราจะขอโอกาสอีกสักครั้ง ขอโอกาสให้เราได้แก้ตัว . .