เราเป็นผญ.ตัวคนเดียว หาเช้ากินค่ำไปวันๆ อยู่กับพ่อแต่ก็เหมือนไม่มี พบเจอปัญหามากมาย โดนคนในสังคมรังแกเรื่อยมาแต่เอาตัวรอดมาได้  พออายุมากขึ้นเริ่มเหนื่อยจะสู้ เราย้ายมายุภาคใต้(พ่อขายบ้านมาซื้อที่ๆนี่)อยู่ใกล้เขตป่าโกงกาง จะมีชาวบ้านในพื้นที่ บุกรุกที่เราเพื่อจะเข้าไปหาของป่า บ้านเราเปนบ่อกุ้ง เรารักหมาเลี้ยงไว้หลายตัว มันก็เห่า วิ่งไล่ คนที่เข้ามา ชาวบ้านไม่พอใจ จะทำร้ายหมาเราอีก เราทนไม่ไหว เลยมีเรื่องกัน เขาบอกว่าเอาตำรวจมาก็ได้ไม่กลัวหรอก เด๋วกลับบ้านก่อนจะมาด่าเราอีกรอบ เราอึ้ง บอกพวกมันว่า มาด่าเขาในที่เขาเอาอะไรคิด มันก็ยังไม่หยุดด่า จะมาตีหมาเราด้วย เราก็ยืยสกัดมันยุตรงนั้น นึกนะว่าถ้ามันเอามีดมาฟันคงไม่มีแรงหนีหรอก เพราะเหนื่อยจากงานมาก พอพวกมันกลับไป(เดี๋ยววันหน้าก็มาอีก) เราขาสั่นกลัวมากแต่เกบอาการไม่ให้มันเหน จะไปขอความช่วยเหลือจากใครดี พ่อเราเปนคนไม่สู้ ยอมทุกคน ที่ผ่านมาด่าเราทุกทีว่าสร้างปัญหา เราต้องสู้อย่างโดดเดี่ยวตลอด แจ้งผญ.บ้านก็ไม เข้าข่างคนในตำบล ห่วงคะแนนเสียง(เคยลองแจ้งแล้ว) เราคิดจะแจ้งตำรวจ แต่คนที่นี่ไม่ชอบให้ใครพาตำรวจเข้ามา พ่อจะมาเล่นงานเรา  คือชีวิตณ.ตอนนี้ไม่มีทางเลือก  อยากจะย้ายไปอยู่ที่อื่น เราคิดถูกมั้ย เปนการหนีป๊ญหารึเปล่า ทุกๆสถานที่ต้องมีคนแบบนี้ ปัญหาแบบนี้ใช่มั้ย