ผมคุยกับคนๆหนึ่งอายุห่างกัน 3-4ปี เขาเป็น ผญ รุ่นน้องปี1เรียนอยู่ที่เดียวกันแต่แบบไม่ได้คุยกันโดยว่าเราจีบกันหรืออะไรอยู่  นานๆทีมาคุยกันแล้วมีอยู่วันหนึ่งเขามาชวนผมไปกินหมูทะ ทั้งๆที่เขาไม่เคยทักผมมาก่อนเลยและไม่เคยชวนไปไหนพอไปถึงเราก็คุยกันตามปกติแต่ไม่เชิงแบบคนจีบเท่าไหร่เพราะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันคือยังไม่ได้คุยกันตรงๆว่าเราคุยกันในสถานะไหน ผมก็ไม่กล้าถามเขาด้วยในระหว่างที่คุยกันเขาก็พูดเรื่องครอบครัวของเขาว่าที่บ้าน พ่อแม่ทำงานนู้นนี่นะ ทำไรบ้างก็บอกให้ผมฟัง เล่าตอนมัธยมปลายว่าทำงานโครงส่งอาจารย์คือผมเอ่ะใจว่าในแชทที่คุยกันเขาไม่คุยเก่งขนาดนี้ แต่พอเจอกันคุยเก่งในแชทเขาไม่เคยทักผมมาก่อนเลยนะแต่ผมทักไปเขาคุยด้วยปกติตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เป็นแบบนี้มาตลอดแต่มีอยู่2 ครั้งที่เขาให้ผมซื้อน้ำขนมไปส่งที่หอในมอ คือสรุปแล้วเขาคิดยังไงกับเราหรือเราต้องเป็นคนถามเท่านั้นถึงจะรู้ ตัวเราก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองหรอกครับ ว่าเขาคงชอบผมแน่ๆเลยไรงี้ ผมไม่ชอบความรู้สึกแบบนั้นอีกอย่างถ้าถามไปผมจะได้ทำตัวถูก เพราะต่างคนก็ไม่ได้มีใคร เลยมาเล่าให้ฟังว่าน้องเขาพอจะชอบอะไรผมบ้างหรือป่าวหรือคิดยังไง