เรื่องมีอยู่ว่าผมมาทำงานที่ กทม. เป็นเด็กต่างจัวหวัดแล้วผมก็เลยมาเจอผู้หญิงคนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมเอง ผมเจอเธอครั้งแรกก็ชอบเลย ผมก็เลยถามข้อมูลคร่าวๆ ว่าเธอมีแฟนหรือหยัง ชีวิตของเธอคนนั้นลำบากใหม เพื่อนผมเลยเล่าให้ฟังว่า ชีวิตของเขาคนนั้นค่อนข้างลำบากมาก ตั้งแต่เลิกกับแฟนคนเก่า เขาต้องหาเงินคนเดียวส่งกลับบ้านไปเลี้ยงดูพ่อแม่ และลูกของเขา และเขาก็ไม่ใช่คนไทน แต่เป็นคนลาว และเขาเป็นคนขยัน มันยิ่งทำให้ผมชอบเขามากยิ่งขึ้น เพราะผมชอบคนขยัน
แล้วอีก 2 อาทิตย์ต่อมาผมเลยมีโอกาสได้เจอกับเขาอีกเลย จีบ เธอโอเครลองคบหาดูใจก่อน คบกันได้เดือนแรกผมเลยพาเธอกลับบ้านไปหาพ่อแม่ พ่อแม่ก็ไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไหร่ แต่เธอก็พิสูจน์ตัวเธอเองจนพ่อแม่ผมยอมรับได้ และเธอก็ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป จากที่เคยเที่ยวกลางคืน ก็ไม่เที่ยว กินเหล้าทุกวันก็ไม่กิน เอาง่ายๆ ตั้งแต่เธอเข้ามามันทำให้ชีวิตผมดีขึ้นทุกทาง พ่อกับแม่ผมเลยโทรมาบอกว่าตกลงกันจะไปสู่ขอแฟนให้พอผมกับแฟนได้ยินคำที่แม่พูดเราทั้งสองดีใจมาก
แต่แม่ก็บอกอีกว่ามันก็มีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยนะ ที่จะเอาคนลาวมาเป็นเมีย เพราะฐานะทางครอบผมกับครอบครัวแฟนผมมันต่างกันมาก เขากลัวจะมาหลอกเอาเงินแล้วก็หนีกลับประเทศ
พอแฟนผมได้ยินประโยคนี้เท่านั้นล่ะจากดีใจ สีหน้าเธอก็เปลี่ยนไป เธอก็เลยบอกเลิกผม ทันที
ด้วยเหตุผลว่า เธอไม่อยากทำให้ครอบครัวผมอับอาย
และตอนนี้ผมก็ติดต่อเธอไม่ได้ 2 อาทิตย์แล้ว
ผมควรทำอย่างไรดี