ผมกับแฟนคบกันมา 7 ปี แต่งงานแล้ว และก็มีลูกด้วยกัน1คน
ผมเป็นพนักงานออฟฟิศ และเล่นดนตรีกลางคืน(ผมเล่นกีตาร์ไฟฟ้า)
ภรรยาผมเป็นแม่บ้านและเล่นดนตรีกลางคืน(ภรรยาเป็นนักร้อง)
คือเราทำวงเล่นด้วยกันซึ่งก็จะมีสมาชิกคนอื่นด้วยอีก3คนเป็นผู้ชาย

คืออาชีพคนกลางคืนมันมักจะมีเรื่องราวที่ต้องเจอแย่ๆเป็นประจำอยู่แล้วโดยเฉพาะกับผู้หญิง อันนี้ผมเข้าใจ
แต่พอเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงๆ ผมกลับควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้
อย่างเช่นเวลาไปทำงาน(เล่นดนตรี) แล้วมีลูกค้าเมาจะพยายามลวนลามแฟนผม(เข้ามาจะกอด) แต่แฟนผมก็วิ่งไปหลบหลังนักร้องชาย
แล้วให้นักร้องชายเข้าไปกอดแทน ผม(ซึ่งเล่นกีตาร์อยู่)ก็ได้แค่มอง แบบว่าทำตัวให้มืออาชีพ ไม่มีเรื่องกับลูกค้า
พองานจบผมก็แบบรู้สึกไม่พอใจลูกค้าที่ทำแบบนี้ แต่ผมกลับมีความไม่พอใจในตัวแฟนเราด้วย
แล้วที่นี้ผมก็จะไปเค้นจากเขา แบบว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แล้วก็พูดประชด-ดันแฟน
ซึ่งพอนั่งคิดๆดูแล้วจริงๆแฟนผมก็ไม่ได้ผิด นะเพราะไม่ได้ให้เขากอด
แต่ผมกลับมีความรู้สึกที่อยากจะยัดเยียดความผิดไปให้แฟนผมอยู่ดี อาจจะเพราะเขาไม่ด่าลูกค้า แค่หนีเฉยๆ
เรื่องราวของการหึงหวงของผมมันมีแบบนี้ตลอดไม่ขาดสาย แม้กระทั่งการถ่ายรูปกับเพื่อนผู้ชาย ผมก็เอามาเป็นประเด็นได้เหมือนกัน
เหมือนกับว่าผมเป็นคนหาเรื่องทะเลาะเก่ง

จนตอนนี้แฟนผมเขารับแรงกดดันจากตัวผมจนเขาเป็นโรคเครียดถึงขั้นเข้า โรงพยาบาล
และขอแยกทาง มันทำให้ผมเครียดมาก

ขอความเห็นหน่อยครับ
ผมหึงแรงเกินไปหรือเปล่า
ผมไม่มีเหตุผลหรือเปล่า
หรือว่าผมเป็นโรคจิต

แต่ว่าผมเป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อย มาตั้งแต่เด็ก อยู่แล้วนะครับ