แฟนเรากำลังขึ้นมหาลัยค่ะ ส่วนเราอยู่ม.5 ตอนแรกก็มีสัญญาณค่ะ ว่าเขามีอาการเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเมื่อก่อน เริ่มห่าง เริ่มไม่รับสาย แต่เราเองก็นึกว่าเหนื่อยจาก รด. หรือ อ่านสอบแกทแพท ก็เลยพยายามไม่คิดอะไร จนมาวันที่เราทนไม่ไหวจริงๆ เราก็แกล้งบล๊อคบ้าง แกล้งโพสประชดบ้าง เปลี่ยนสีแชท ลบชื่อเล่น แต่ก็นั่นแหละค่ะ เขาไม่สนใจเลยสักนิก จนเราต้องโทรหาเขา ว่าเขายังอยากคบกับเราต่ออยู่รึเปล่า เขาบอกว่า มันพูดยาก จนเราถามว่าเหตุผลอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ เค้าบอกเขาเบื่อเราค่ะ เบื่อที่เราไม่เคยรับฟังเหตุผลของเขา เบื่อที่เราเอาแต่ปัญหาตัวเองไปโยนใส่เขาทั้งๆที่เขาเครียดอยู่แล้ว เค้าให้โอกาสเราแล้วหลายรอบ แต่เราไม่สังเกตเอง มันก็เรื่องจริงอ่ะค่ะ เราเอาแต่ใจจริงๆ เรายอมรับ เราง้อเขา เราบอกเขาว่าเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่สิ่งที่เขาตอบมาคือ เขาอาจไม่ได้รู้สึกแบบเดิมอีกแล้ว คือตอนนี่เรารู้สึกว่าเหมือนเขาเริ่ม 100-0 ส่วนเราคือ 0-100 อ่ะค่ะ คือตอนนี้เรารักเค้ามาก แบบไม่อยากเลิก ไม่อยากเลิกกันช่วงขึ้นมหาลับแบบคู่อื่นๆ อยากเป็นคนส่วนน้อยที่คบกันยาวๆ แต่สุดท้ายมันก็พังเพราะเราเอง เราเองก็มีสอบไฟนอลนะคะ แต่ไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเลยค่ะ มันเครียดมากๆ เวลาเห็นเค้าขึ้นออนในตอนเช้าแต่ไม่มีสิทธิทักไปคือเจ็บมากๆ เราอยากรู้ว่า เค้าเครียดเพราะสอบแพทหรือเปล่า เรายังมีสิทธิง้อเขาได้ไหม เพราะเวลาเราไปโรงเรียน เกือบทุกที่ที่มีความทรงจำเลยค่ะ โครตแย่เลยค่ะ ที่เห็นที่เดิมๆ ภาพเดิมๆ ทั้งๆที่ในตอนนี้มันไม่มีเค้าอีกแล้ว เราไม่อยากเสียเขาไปเลยค่ะ รู้สึกแย่ไปหมด เพราะมันพังเพราะเราเอง