เลิกกับแฟนเก่ามา5-6ปีแล้ว คบตั้งแต่มอ.ต้น จนมอ.ปลาย เลิกกันตัดขาดตอนเข้ามหาลัย
ยังไม่เคยลืมผู้หญิงคนนี้เลย เขายังอยู่ในความรู้สึกตลอด ด้วยความที่ตอนคบกันอยู่ด้วยกันตลอด มีปันหาสมัยช่วงวัยระเริงก็กอดคอกันร้องไห้ตลอด มีเงินอยู่100ก็ให้เขา80อ่า และไม่ใช่ว่าเขาไม่รักเรานะ ก็เป็นคนเดียวที่เราเชื่อว่าเขารักเราจิงๆ เลิกกันด้วยเหตุผลที่ด้วยความที่เราสองคนยังเด็ก
เราเสียใจมากใช้เวลาเกือบสองปีแต่...
เราก็ออกจากวังวนนั้นได้นะ...
ตอนนั้นคิดแค่ เราเฝ้ามองเขาอยู่ตรงนี้ได้นิ
แค่รู้ว่าเขากินอิ่มนอนหลับฝันดีมีความสุขก็พอแล้ว จนเรามีแฟนใหม่ไปหลายคนอ่า เราก้รักแฟนเราทุกคนนะ ไม่เคยแอบคุยกันเพราะนางก็มีแฟนแล้ว ต่างคนต่างซื่อสัตย์ให้เกียรติคนที่รัก แต่เวลาคนหนึ่งล้มอีกคนก็จะอยู่ข้างๆเสมอ เราต่างรู้ว่ายังมีกันและกันเสมอ มีเหตุการณ์เกลียดกันหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเกลียดกันได้ลงสักที เป็นคนที่เล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง
จนเป็นเหมือนเพื่อนสนิทใจไปกินข้าวกับแฟนของแต่ละคนที่คิดจะจริงจังก็ต้องมารู้จักคนสำคัญของเรางี้ เพราะคิดว่ายังไงเราก็ไม่มีวันทิ้งคนนี้ได้ ด้วยทั้งยังรัก
แต่ความรักของเราแค่ได้เห็นเขามีความสุขถึงความสุขไม่ใช่เราก้พอแล้ว มันมีจิงๆนะเว้ย คิดถึงถ้านางจะแต่งงานเราก็จะไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว ขึ้นไปพูดฝากดูแลผู้หญิงอีกคนที่เรารักลองจากแม่ด้วยนะ คิดไปถึงถ้ามีลูกก็จะให้ชื่อลูกจริง เป็นชื่อเขา+ชื่อเรา ที่เคยตั้งสมัยเด็กๆด้วยกัน ในทุกช่วงเวลาในชีวิตจะคิดถึงเขาตลอด ยอมรับว่ารักกันตอนเด็กแต่ทำไมเวลามันไม่ช่วยให้เรารักเขาน้อยลง
ตอนเป้นเพื่อนกันไม่เคยบอกเขาว่ายังรู้สึกเหมือนเดิม บอกเขาแค่ว่าฉันยังคงอยู่ตรงนี้เสมอ เวลาที่เทอล้มจะมีฉันดึงขึ้นเสมอ เวลาที่เทอยิ้มฉันจะยืนอยู่ข้างหลังเฝ้ามองเทอยิ้ม
ยอมเจ็บได้ให้เขามีความสุขอะไรแบบนั้น
แบบที่เราเต็มใจจะเจ็บ
จนตอนนี่เราโสดมาจะปีแล้ว อกหักมาหลายรอบ แล้วนางก็มาบอกว่ายังรักเราอยู่เสมอ
เราควรไปตามหัวใจหรือสมองดี
กลัวกลับไปคบแล้วเสียเขาไป
ทั้งเพื่อนที่ดีที่สุดและแฟนเก่าเวลาเดียวกัน
ทั้งๆที่เราแพลนให้เขาอยู่ที่ที่คิดว่าได้แค่นี้ก้ดีแค่ไหนแล้ว มันเหมือนมีความสุขในความกลัว และต่ำต้อยเกินกว่าจะรักคนดีๆแบบเขา
และก็คงกลัวจะรู้ว่าสุดท้ายเขาก็ไม่ใช่...
กลับไปคบดีมั้ยอ่า ตอบหน่อยยยยช่วยด้วยย...
วนๆอยู่กับที่
เลิกกับแฟนเก่ามา5-6ปีแล้ว แต่ยังไม่เคยลืมมีโอกาสกลับไปคบจะกลับไปมั้ย?
ยังไม่เคยลืมผู้หญิงคนนี้เลย เขายังอยู่ในความรู้สึกตลอด ด้วยความที่ตอนคบกันอยู่ด้วยกันตลอด มีปันหาสมัยช่วงวัยระเริงก็กอดคอกันร้องไห้ตลอด มีเงินอยู่100ก็ให้เขา80อ่า และไม่ใช่ว่าเขาไม่รักเรานะ ก็เป็นคนเดียวที่เราเชื่อว่าเขารักเราจิงๆ เลิกกันด้วยเหตุผลที่ด้วยความที่เราสองคนยังเด็ก
เราเสียใจมากใช้เวลาเกือบสองปีแต่...
เราก็ออกจากวังวนนั้นได้นะ...
ตอนนั้นคิดแค่ เราเฝ้ามองเขาอยู่ตรงนี้ได้นิ
แค่รู้ว่าเขากินอิ่มนอนหลับฝันดีมีความสุขก็พอแล้ว จนเรามีแฟนใหม่ไปหลายคนอ่า เราก้รักแฟนเราทุกคนนะ ไม่เคยแอบคุยกันเพราะนางก็มีแฟนแล้ว ต่างคนต่างซื่อสัตย์ให้เกียรติคนที่รัก แต่เวลาคนหนึ่งล้มอีกคนก็จะอยู่ข้างๆเสมอ เราต่างรู้ว่ายังมีกันและกันเสมอ มีเหตุการณ์เกลียดกันหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเกลียดกันได้ลงสักที เป็นคนที่เล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง
จนเป็นเหมือนเพื่อนสนิทใจไปกินข้าวกับแฟนของแต่ละคนที่คิดจะจริงจังก็ต้องมารู้จักคนสำคัญของเรางี้ เพราะคิดว่ายังไงเราก็ไม่มีวันทิ้งคนนี้ได้ ด้วยทั้งยังรัก
แต่ความรักของเราแค่ได้เห็นเขามีความสุขถึงความสุขไม่ใช่เราก้พอแล้ว มันมีจิงๆนะเว้ย คิดถึงถ้านางจะแต่งงานเราก็จะไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว ขึ้นไปพูดฝากดูแลผู้หญิงอีกคนที่เรารักลองจากแม่ด้วยนะ คิดไปถึงถ้ามีลูกก็จะให้ชื่อลูกจริง เป็นชื่อเขา+ชื่อเรา ที่เคยตั้งสมัยเด็กๆด้วยกัน ในทุกช่วงเวลาในชีวิตจะคิดถึงเขาตลอด ยอมรับว่ารักกันตอนเด็กแต่ทำไมเวลามันไม่ช่วยให้เรารักเขาน้อยลง
ตอนเป้นเพื่อนกันไม่เคยบอกเขาว่ายังรู้สึกเหมือนเดิม บอกเขาแค่ว่าฉันยังคงอยู่ตรงนี้เสมอ เวลาที่เทอล้มจะมีฉันดึงขึ้นเสมอ เวลาที่เทอยิ้มฉันจะยืนอยู่ข้างหลังเฝ้ามองเทอยิ้ม
ยอมเจ็บได้ให้เขามีความสุขอะไรแบบนั้น
แบบที่เราเต็มใจจะเจ็บ
จนตอนนี่เราโสดมาจะปีแล้ว อกหักมาหลายรอบ แล้วนางก็มาบอกว่ายังรักเราอยู่เสมอ
เราควรไปตามหัวใจหรือสมองดี
กลัวกลับไปคบแล้วเสียเขาไป
ทั้งเพื่อนที่ดีที่สุดและแฟนเก่าเวลาเดียวกัน
ทั้งๆที่เราแพลนให้เขาอยู่ที่ที่คิดว่าได้แค่นี้ก้ดีแค่ไหนแล้ว มันเหมือนมีความสุขในความกลัว และต่ำต้อยเกินกว่าจะรักคนดีๆแบบเขา
และก็คงกลัวจะรู้ว่าสุดท้ายเขาก็ไม่ใช่...
กลับไปคบดีมั้ยอ่า ตอบหน่อยยยยช่วยด้วยย...
วนๆอยู่กับที่