คือหนูชอบคนคนนึงมา1ปีกว่าๆแล้วค่ะ เขาน่ารักมากๆ เวลาเขามองก็จะชอบหาอะไรมาบังหน้าหรือไม่ก็วิ่งหนีค่ะ5555คือมันเขินมากๆ มองไม่ได้เลย มันจะยิ้มเองอัตโนมัติแล้วหัวใจก็จะเต้นแรงมากๆจนหายใจไม่ออกเลยต้องวิ่ง

คือเราเป็นคนที่ เวลาเขินเราจะยิ้มไม่หุบแล้วแบบมันเขินมาก จนทำตัวไม่ถูกเลยะ หรือบางครั้งก็จะพูดมากกวาปกติ แต่เวลาเราเขินจะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ เหมือนเราเป็นคนบ้า คือจะแบบยิ้มอยู่ คนเดียวหัวเราะอยู่คนเด

มีเพื่อนเป็นผชค่ะ เมื่อวานเราพาเขามาบ้าน พอมาถึงในห้องได้แค่แปปเดียว อยู่ๆมันก็ยืนหน้ามาใกล้มากแล้วยิ้มให้ ในใจอยากจุ้บเลยแต่กลัวมันไม่คิดเหมือนกัน เรานั่งทำไรสักอย่างอยู่ มันยื่นมือมาเราก็เลยจับแล้วก

สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องเล่า เกี่ยวกับเสียงที่หาที่มาที่ไปไม่ได้ เรื่องเกิดขึ้นนานมาแล้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547 หากย้อนจากตอนนี้ ก็ 20 ปีแล้ว ตอนนั้นหนูได้มีโอกาสได้เข้าไปเรียนในโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งของ

เราชอบคนๆนึงอยู่เจอหน้ากันก็ถือว่าจำกันได้แล้วนะแต่เวลาที่เจองี้ไม่เคยพูดคุยกันเลยแต่เราเป็นประเภทที่ถ้าชอบใครจะนิ่งจะเงียบไม่อยากคุยด้วยไม่อยากใกล้อะกลัวเราทำตัวเองโป๊ะ555แบบว่าไม่ใช่ไม่พูดเลยนะแต่แบ

เวลาเขิน แก้เขินยังไงได้บ้าง แบบเขินมาก เขินไม่ไหวแล้ว เวลาที่ต้องอยู่ใกล้ๆ มากๆ ทำตัวไม่ถูกเลย หุบยิ้มก็ไม่ได้

หุบยิ้มไม่ได้เลยเวลาเจอคนที่แอบชอบหรือเข้าไปใกล้เขาจะเขินมากล่ะก็จะยิ้มออกมาเองหุบยิ้มไม่ได้ด้วยน่ะเหมือนคนบ้าเลย5555 ใครมีวิธีเก็บอาการแบบนี้บ้างค่ะ

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราชอบคนๆนึงอยู่เขาอายุเท่าเรานี่แหละค่ะ เป็นเพื่อนกัน เราแอบชอบเขามาได้สักพักแล้วเราก็ตัดสินใจทักไปคุยกับเขาค่ะ คุยกันมาสักพักแล้ว เราไม่เคยมีแฟนเลยไม่รู้ว่าปกติคนคุยกันคือเขาคุยกันยั

เราแอบชอบคนๆนึงอยู่ค่ะ เราชอบแอบมองเค้า เวลาเจอหน้าจะเผลอยิ้มออกมาตลอดเลยค่ะ มองเค้าว่าน่ารักแบบเห็นแล้วกระโดดเต้นเลยค่ะ เวลาเห็นเค้าอยู่กับผู้หญิงก็ปวดๆใจแป้วๆอยู่เหมือนกันค่ะ เราคงแอบคิดถึงเค้าด้วยม