ตามหัวข้อค่ะ เพราะเราคิดว่าคุณค่าของผญไม่ได้อยู่ที่จะผ่านมากี่คน แค่ไม่ได้ไปแย่งของของใครก็พอ  เราเป็นคนรักสนุกค่ะถ้าจะให้พูดตามภาษาชาวบ้านก็คือ ง่าย นั่นแหละค่ะ
เกริ่นก่อนนะคะว่า
1.เราโสด
2.เราทำงานหาเลี้ยงตัวเอง
3.ไม่ยุ่งกับคนมีเจ้าของ
แต่เราเลือกนะคะ คุยแค่คนที่ถูกใจจริงๆ คุยไปซักพักค่อยสานต่อเรื่องอย่างว่า แต่สถานะตอนนั้นคือแค่คนคุย แต่พอสานต่อจนพอใจถ้าใจคิดว่าไม่ใช่ เราก็จะเป็นฝ่ายหายไปหรือเค้าจะเป็นฝ่ายหายไป แต่เราก็ไม่ได้เสียใจนะคะ แต่เพื่อนผญที่สนิทรู้พฤติกรรมก็ชอบพูดแนวๆว่าเราไม่มีคุณค่า. การทำแบบนี้มันผิดบาปหรือมันลดคุณค่าของคนคนนึงได้มากขนาดนั้นเลยหรอคะ แล้วเราไม่มีสิทธิ์ที่จะคู่ควรกับคนที่เราจะอยากใช้ชีวิตไปกับเขา เลยหรอคะ เพียงแค่ที่ผ่านมาเราเป็นคนแบบนั้น อยากถามคุณผช.ค่ะว่าซีเรียสกับเรื่องนี้ไหม แล้วถ้าก่อนหน้าที่แฟนคุณจะมาคบกับคุณ แฟนคุณเป็นผญนิสัยคล้ายเรา แล้วคุณมารู้ทีหลังคุณจะรังเกียจเธอไหม ปล.แต่ถ้าเจอคนที่ใช่เราก็พร้อมที่จะหยุด