ขอเกริ่นเรื่องก่อนนะคะ คือช่วงแรกๆที่(หนี)ออกจากบ้าน เพราะมีปัญหากับแม่ เรารู้สึกว่า เราไม่แคร์คนอื่น ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เริ่มมีอารมณ์ความคิดที่รุนแรงขึ้น เพราะฝังใจมาจากสิ่งที่แม่ทำ ... จนมาตอนนี้ มีปัญหาการเงิน เพื่อน ครอบครัวต่างๆ เราเริ่มรู้สึกร้องไห้บ่อยขึ้น ร้องไห้ทีเหมือนจะขาดใจตาย กลัวไม่เหลือใคร แต่บางครั้งก็อยากอยู่คนเดียว มีอารมณ์หงุดหงิดง่าย จนบางครั้งมีปัญหาก็แอบร้องไห้ ทำร้ายตัวเองเป็นบางครั้ง และที่สำคัญคือเครียดมากค่ะ ไม่รู้จะหันไปหาใคร ครอบครัวก็ไม่ได้สนใจอะไร ... เมื่อก่อนก็ค่อนข้างเป็นคนเก็บกด แต่ภายนอกคือร่าเริง พูดเก่ง กล้าแสดงออก เป็นที่รักของทุกคน.. แต่ตอนนี้คือไม่ใช่เลยค่ะ เราดูไม่ดีในสายตาคนอื่นๆเลย
เราควรทำยังไงดีค่ะ กับอารมณ์ สภาวะตอนนี้
แล้วเราควรปรับตัวเองยังไง