สวัสดีครับ ขอตั้งกระทู้อีกครั้งเกี่ยวกับฉากสำคัญในละครบ่วงสไบ การตายของตัวละครเอก 3 ตัวที่ถูกพรากชีวิตโดยตัวละครที่โหดร้ายที่สุดในเรื่องคือแก้วนั่นเอง

มาที่ความตายแรกก่อน คุณหลวง พ่อผู้รังเกียจเดียดฉันท์สายเลือดในอกชนิดที่ไม่มีซักเศษเสี้ยวในหัวใจที่จะเมตตาเอ็นดูหนามยอกอกที่เกิดมาเพื่อประจานความมักมากในกามารมณ์ของตัวเอง คิดจะทำลายให้สิ้นทุกครั้งที่มีโอกาส สายใยบางๆที่อยู่ในใจระหว่างแก้วกับพ่อค่อยๆถูกทำลายลงและสะบั้นตอนที่แก้วกรีดร้องบนเรือนครั้งนั้น เมื่อไร้สายใยก็ถึงคราวที่แก้วจะทวงคืนทุกสิ่งแม้แต่ชีวิต

การประจันหน้ากับศพพ่อที่แม้เธอจะไม่ได้สังหารด้วยตัวเองแต่ก็ออกคำสังฆ่ามันรวมหลายๆความรู้สึกในตอนนั้น ส่วนที่มากที่สุดน่าจะความรู้สึกสาสมกับสิ่งที่เค้าก่อ แต่ผมเชื่อว่าเมื่อแก้วได้เห็นความตายจริงๆของพ่อตรงหน้าส่วนลึกเล็กๆที่เธอโหยหาการยอมรับจากพ่อมันก็ผลุดขึ้นมา น้ำตาที่หลั่งในขณะสัมผัสร่างพ่อ มันมีความเศร้า เศร้าที่สิ่งที่ต้องการที่สุดคือความรักจากพ่อมันไม่เคยสัมฤทธิ์ผล …เครดิตภาพจากทวิตเตอร์


ความตายที่ 2 คุณเยื้อน หญิงผู้สร้างความพยาบาทรุนแรงในจิตใจของแก้ว ผู้ที่กระทำการโดยไร้เมตตาต่อผู้ด้อยกว่าอย่างแม่อิ่มและแก้ว ความเจ็บช้ำจากการถูกสามีทรยศทำให้เธอส่งคืนความเจ็บช้ำไปที่แก้วและแม่ และส่งผลต่อจิตใจแก้วรุนแรงเกินกว่าเธอจะคาดคิดถึง

การหวังผลเพียงการลงทัณฑ์ให้สาสมต่อแม่อิ่มทำให้เธอแปลงสาร เปลี่ยนข้อเท็จจริงจากลูกสาวเป็นคำลวงใส่ร้ายเด็กคนหนึ่งอย่างไร้ปราณี และคำลวงนี้เปรียบเสมือนมีดย้อนกลับมาประหัตประหารลูกสาวของเธอในที่สุด และเธอยังตอกย้ำด้วยการยุยงสามีให้ลงโทษแก้ว รวมถึงลงโทษด้วยตัวเองด้วยความอำมหิตเกินกว่ามนุษย์คนไหนจะทำต่อคนอื่นได้ (ฝังทั้งเป็น) สิ่งเหล่านี้หล่อเลี้ยงปีศาจในใจแก้วจนเติบโตสมบูรณ์ และสุดท้ายปีศาจก็กลับมาฆ่าเธอด้วยมืออย่างเลือดเย็น

ดวงตาแก้วในนาทีที่พรากชีวิตคุณเยื้อนสำเร็จมันมีความรู้สึกสุขสมแผ่ซ่านจนต้องหลั่งน้ำตา เหมือนความแค้นฝังแน่นหนักหน่วงที่สุดในจิตใจของแก้วมันบรรลุผล มันเหมือนถึงจุดสุดยอดทางอารมณ์อย่างแท้จริง

ความตายสุดท้าย พุดจีบ พี่สาวในสายเลือดที่มีทุกสิ่งที่แตกต่างจากเธอโดยสิ้นเชิง ความริษยา ความอาฆาตจากความเข้าใจผิดในคำลวงที่คุณเยื้อนกล่าว มันปิดกั้นแก้วไม่ให้เห็นความหวังดีที่พุดจีบมอบให้ และเมื่อความหวงแหนในชายคนรักที่เธอคิดเสมอว่าเป็นคนเดียวที่รักและปกป้องเธอมาตลอดเกิดขึ้น ความริษยาเกลียดชังที่เก็บซ่อนในใจก็ปะทุขึ้น
นาทีที่แก้วฆ่าพุดจีบความรักความเกลียดชังมันขัดแย้งอยู่ในใจเธอ เกลียดแสนเกลียดแต่ก็มีสายใยของพี่น้องที่แก้วพอจะรับรู้ความห่วงใยของพี่สาวที่แทรกผ่านหัวใจที่ด้านชาของเธอเข้ามาได้บ้าง แต่มันไม่ทันแล้ว เธอเดินออกมาไกลเกินกว่าจะย้อนคืน แต่มันทำให้นาทีที่ปลิดชีพพุดจีบ แก้วไม่รู้สึกถึงความสุขเหมือนตอนฆ่าเยื้อน ผมเองดูแล้วรู้สึกสะเทือนใจฉากนี้จังครับ


ทั้ง 3 เหตุการณ์มีตัวเชื่อมโยงเดียวคือแม่อิ่มแม่ของแก้วนั่นเอง มันชัดเจนว่าสิ่งนี้มันฝังอยู่ในใจแก้วไม่เคยจางหาย และมันทำให้แก้วเหมือนคนมีปัญหาทางจิตแอบแฝงอยู่แล้ว ยิ่งง่ายต่อการประหัตประหารชีวิตผู้อื่น

ทั้งนี้ผมจะไม่พูดไปถึงตอนจบของตัวละครนี้เพราะมันใจว่ามันจะไม่มีทางดีได้แน่นอน เพราะจิตใจของแก้วตอนนี้น่าจะมืดสนิท ซึ่งภาวะจิตแบบนี้การฆ่าคนจะเป็นสิ่งที่ธรรมดาและชอบธรรมของเธอไปแล้ว ตอนนี้ใครอยู่ใกล้ก็อันตรายแล้วครับ

ท้ายนี้ขอชื่นชมน้องทับทิม อัญรินทร์ที่ทำการแสดงได้ถึงบทบาทในทุกฉากทุกตอน และทำให้การตายของ 3 ตัวละครหลัก สัมฤทธิ์ผลแตกต่างอย่างสมบูรณ์แบบสำหรับแก้ว และเธอเป็นนักแสดงอายุน้อยที่กล้าที่จะแสดงบทที่มีความซับซ้อนทางอารมณ์และพฤติกรรมรุนแรงจนน่ากลัวขนาดนี้แบบไปได้ถึงสุดจนคนดูต้องขนลุก ขอปรบมือนะครับ