หนังเก่าเล่าใหม่ 101: As Tears Go By (Kar-Wai Wong, 1988)

กระทู้สนทนา

"สะท้อนปัญหาด้านมืดของนักเลงฮ่องกง ภาพยนตร์เรื่องแรกของหว่องกาไว" As Tears Go By เป็นภาพยนตร์ที่มีพล็อตเรื่องเข้าใจง่ายที่สุดของผู้กำกับ 'หว่องกาไว' และเป็นงานที่มีสไตล์ส่วนตัวน้อยที่สุด เพราะหนังค่อนข้างเรียบง่ายไม่หวือหวาเท่าเรื่องอื่น นักแสดงนำคือ หลิว เต๋อ หัว, จางม่านอวี้ เรื่องราวของภาพยนตร์สะท้อนปัญหาทั้งความรัก นักเลงหัวไม้ ลูกพี่ลูกน้อง ความเท่ห์ของตัวละคร ในสไตล์ตรงไปตรงมาไม่สลับซับซ้อนเข้าใจง่าย และมีเพลงประกอบเพราะ ๆ ความพิเศษของ 'As Tears Go By' คือจังหวะในการเล่นกับอารมณ์ของตัวละครที่ดูน่าสนใจน่าหลงใหล และสนองภาวการณ์ของตัวละครโดยสร้างความผูกพันได้ในระดับหนึ่ง หนังไม่มีความกระโดดไปกระโดดมา หรือไม่ต้องอาศัยการคาดเดาจุดเชื่อมโยง ทุกการกระทำและการตัดสินใจของตัวละครถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงมีกลิ่นไอความเป็น ‘หนังหว่องกาไวเหงา ๆ’ น้อยที่สุด

อย่างไรก็ตาม หนังเองมีแง่มุมสะท้อนปัญหาของตัวละครได้ดี ภาพยนตร์สามารถจบลงได้อย่างแฮปปี้-เอนดิ้ง และมีทางเลือกได้หลากหลายทาง ด้วยฉากต่าง ๆ ที่หนังหยิบมานำเสนอ และบรรยากาศที่เอื้ออำนวยให้หนังต้องจบลงแบบนี้ แต่ตัวหนังกลับเลือกแสดงตอนจบของแต่ละฉากสลับเปลี่ยนไปเป็นอีกแบบหนึ่ง ให้คนดูร่วมสนุกไปกับการตัดสลับฉากต่าง ๆ ทำให้ช่วงเวลาที่ดูเราจะพบความสับสนในใจของตัวละคร และอยากที่จะคาดเดาให้บทสรุปของตัวหนังเป็นอย่างที่คิดไว้หรือแม้กระทั่งตั้งความหวังให้ตัวละครลงเอยในแบบฉบับที่เราต้องการ แต่ ‘หว่องกาไว’ กลับเลือกทางลงที่เลวร้ายที่สุดให้กับคนดู ในรูปแบบที่สามารถหลีกเลี่ยงได้(ไม่ต้องจบแบบนี้ก็ได้) ทำให้ตอนจบของ 'As Tears Go By' นำพามาซึ่งบทสรุปที่สะเทือนต่อความรู้สึก ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องนี้เลย...