คือผมเห็นข่าวฆ่ากันตายทุกวันเป็นว่าเล่นอย่างเช่นเด็ก14ถูกฆ่าข่มขืน​ ผมกลับเห็นสมควรว่าถ้าผู้ต้องหาโดนญาติผู้ตายจะฆ่าเอสคืนผู้ต้องหา​ ถ้าการที่ผู้ต้องหาถูกจับแค่ติดคุกตลอดชีวิตยังน้อยไปด้วยซ้ำ​ ที่ผมอินขนาดนี้​ เพราะผมก็เคยโดนรังแก​  ย้อนกลับไปในหนึ่งปีตอนสมัยผมอยู่  ม.6​  ผมก็เคยแก้แค้นคนๆหนึ่ง​ เช่นกัน​ ในตอนสมัยผมอยู่ประถมผมเคยโดนรุมกลั่นแกล้งจากเพื่อนคนหนึ่งมาตลอดเพราะผมอาจจะดูหน่อมแน้มน่าแกล้ง​ ดูไม่แมนเหมือนผู้ชายคนอื่น​ ผมโดนทั้งฉีกสมุดการบ้าน​ทุกเล่ม​ โดนไถเงินทุกวัน​ โดนตบหัวทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด​ โดนใช้ให้ทำโน่นทำนี่ให้​ พอไม่ทำก็โดนรุมทำร้ายรุมกระทืบ​ ผมโดนตั้งแต่​ ป.3-ป.6​ เพราะย้ายโรงเรียนในช่วงนั้นพอดี​ โดยมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ​ เอก​ เอกจะเป็นหัวโจก​ของแก๊งค์ที่แกล้งผม​ ผมยังจำขึ้นใจที่ฉีกสมุดการบ้านของผมทั้งเล่ม​ เป็นคนที่คอยสั่งเพื่อนให้มาแกล้งผม​ สั่งให้เพื่อนมากระทืบผม​ ทำให้ผมจบป.6ไปด้วยฝันร้าย​ จนผมมาเจอเอกอีกครั้งตอน​ ม.1​ ในโรงเรียนใหม่​ ทำให้ผมเกิดกลัวขึ้นมาอีกครั้งเพราะผมยังไม่ลืมฝันร้ายในตอนประถม​ แต่โชคดีที่อยู่คนละห้อง​ จนถึงตอน​ ม.6 ผมก็เจอเอกอีกครั้งในชมรมเดียวกันตอนนี้ผมไม่กลัวแล้วเพราะโตแล้ว​เหลือแต่ความแค้นในใจ​ผม​ ผมแค้นเอกมาก​ ตลอด6ปี​ ผมแค้นยังไงก็ยังแค้นแบบนั้น​ ผมเลยเกิดความคิดที่จะแก้แค้น​ โดยทำท่าตีสนิทไปชวนเอกคุย​ จนทำให้ผมกับเอกสนิทกัน​ จนเขาใว้ใจผม​ จนทำให้เขาเปิดเผยเรื่องส่วนตัวให้ผมฟังจนผมรู้ว่าเขามีแฟนคนหนึ่งชื่อ​ นิด​ ​เขารักคนนี้มาก​คบกับนิดมา2ปี แต่เอกเป็นคนเจ้าชู้​ มีกิ๊กเล็ก​กิ๊กน้อยเยอะ คอยไปรับไปส่งสาวๆคนอื่น​ แต่เขาก็รักนิดที่สุด​ ผมเลยวางแผนแก้แค้นด้วยการแอบถ่ายรูปเอกเวลาไปรับผู้หญิงคนอื่น​ เวลาเขาพาผู้หญิงเข้าบ้าน​ ผมก็ทำท่าซื้อของไปฝากเอกที่บ้านแล้วแอบถ่ายรูปที่เขากำลังจู๊จี๊กับสาวๆมาเก็บใว้​ โดยถ่ายตอนกำลังออกจากห้องเพราะต้องถ่ายเอกหันหลังเขาจะได้ไม่เห็นว่าผมถ่ายรูป(ผมรู้ว่าเขาจะทำอะไร​เพราะเขาบอกผมตลอดในกลุ่มแชตของแก๊งค์​)​แล้วสมัครเฟสอีกเฟสหนึ่ง​ขี้นมา​โดยไม่ใส่รูปหรือข้อมูลอะไรในเฟสนั้นเลย แล้วไปขอนิดเป็นเพื่อน​ พอนิดรับเป็นเพื่อนผมก็พิมพ์ไปบอกนิดทั้งหมดว่าเอกทำอะไรใว้บ้างแล้วส่งรูปให้นิดดู​ นิดก็โกรธมาก​ จนทำให้นิดบอกเลิกเอก​ จนทำให้เอกเสียใจมาก​ เอาแต่กินเหล้า​ ข้าวปลาก็กินน้อยมากมาเรียนในสภาพอิดโรย จนในที่สุดเขาก็ทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิดนั่นคือเขาได้ผูกคอตาย​  ผมไม่ได้อยากให้เขาถึงตายแค่อยากแก้แค้นในสิ่งที่เขาเคยทำผมในอดีต​ คนไม่เคยโดนแบบผมอาจคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำให้ผมต้องวางแผนแก้แค้นจริงๆแล้วมันร้ายแรงมาก
พอรู้ว่าเขาตายความแค้นในใจผมก็หายไปจนหมด​ ผมก็อโหสิกรรมให้เอก​ ให้เวรกรรมจบลงเพียงเท่านี้​ แต่ถึงเอกตายไปแล้วผมก็ยังไม่ลืมในสิ่งที่เขาทำกับผมได้แต่ให้เวลาช่วยลบเลือน

ปล.ชื่อตัวละครทั้งหมดผมตั้งชื่อสมมุติ