ขอออกตัวก่อนเลย !! ใครจะว่าเราอวยเกินไปก็ยอม เพราะหนังมันถูกจริตเรามากๆ ทั้งในเรื่องของการให้แง่คิดการใช้ชีวิต อีกทั้งยังช่วยสร้างแรงบันดาลใจได้อย่างกลมกล่อมราวกับกาแฟแก้วโปรด ที่ชงโดยบาริสต้าที่เราแอบชอบ ><

โดยปกติเราเองเป็นคนชอบดูหนังญี่ปุ่นแทบจะทุกประเภทอยู่แล้ว ซึ่งบางประเภทก็อาจจะกรอๆ ข้ามเนื้อหาบางส่วนไปเข้าจุดสำคัญเลย แต่เรื่องนี้หนังสามารถทำให้เราหลงรักจนเราไม่อาจละสายตา ละหัวใจไปจากหนังได้จริงๆ


[ หนังเกี่ยวกับอะไรทำไมเชียร์จัง ]
..คุณเคยคิดไหม ว่าถ้าหากเราสามารถย้อนอดีตได้เราอยากจะกลับไปแก้ไขอะไร..? แน่นอนว่าหากมีโอกาสนั้นจริงๆ คนส่วนใหญ่ล้วนอยากจะกลับไปไขในสิ่งที่เคยไดทำผิดพลาด และหนังเรื่องนี้ก็นำเรื่องการย้อนอดีตมาทำเป็นพล็อต แต่มาในเงื่อนไขสุดประหลาดคือเราจะสามารถย้อนไปในเวลาใดก็ได้ แต่สถานที่จะต้องเป็นภายในร้านกาแฟนี้เท่านั้น ไม่สามารถออกจากร้านไปได้

แถมอดีตที่เราย้อนเวลาไปก็ไม่ส่งผลกับปัจจุบัน คือต่อให้เราแก้ไขมันยังไง เมื่อกลับมาในช่วงเวลาปัจจุบัน ทุกอย่างจะก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งมันน่าสนใจตรงนี้แหละ !! ว่าในเมื่อเราไม่สามารถแก้ไขอดีตได้ แล้วทำไมบางคนถึงตัดสินใจที่จะย้อนกลับไปอีกครั้ง..

อีกเงื่อนไขสำคัญคือ.. ในการย้อนเวลานั้นสามารถทำได้โดยผู้หญิงที่มาจากตระกูลของนางเอกเท่านั้น โดยนางจะเป็นผู้รินกาแฟใส่แก้วให้กับผู้ที่ต้องการย้อนอดีต และระยะเวลาในการย้อนอดีตนั้นก็แสนสั้น สามารถทำได้ "เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น" เท่านั้น


[ ความรู้สึกหลังสดับรับชม ]
..อย่างแรกเลย นางเอกงู้ยมากกกกกก น่าร้ากกกกกก (เอาอีกละนะ) คือตอนแรกเห็นตัวอย่างก็รู้สึกแหละว่าน่ารักในระดับนึง แต่พอยิ่งดูยิ่งรู้สึกมีเสน่ห์ แก้มนี่น่าจิ้มน่าหยิก ถ้ามีแฟนแบบนี้จะจับหอมทั้งวันจนแก้มช้ำเลย แต่ที่สำคัญกว่าหน้าตาคือนางเล่นได้ดีมากกกก สามารถถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครออกมาแบบสัมผัสใจเราสุดๆ

เราชอบที่หนังดัดแปลงมาจากหนังสือนิยายในชื่อเดียวกัน แต่สามารถนำมาปรับเป็นบทภาพยนตร์ได้อย่างลงตัว ชอบที่หนังดำเนินเรื่องแบบช้าๆ เรื่อยๆ แต่ในรายละเอียดมันชวนให้น่าติดตาม แถมหนังยังจัดสรรเวลาให้กับตัวละครหลายๆ ตัวได้อย่างเหมาะสม ทำให้เราสามารถจดจำทุกตัวละคร จดจำเรื่องราวของแต่ละคนได้ว่า แต่ละเรื่องนั้นมันสอน มันให้แง่คิดอะไรกับเราบ้าง

หนังมีทั้งโมเมนต์น่ารักๆ ซึ้งน้ำตาซึม และอบอุ่นหัวใจ แต่ที่โดดเด่นสุดๆ สำหรับเราก็คือพาร์ทดราม่าที่ทำเอาน้ำตาซึมไปหลายรอบ ต้องคอยฮึบไว้ไม่ให้ร้องเพราะอายชาวบ้านเขา นี่ขนาดนั่งเขียนรีวิวไป นึกถึงบางฉากในหนังก็จะร้องอีกละ T^T (เช็คน้ำตาบนคีย์บอร์ดแปป)


สรุป.. มันเกินคำว่าชอบไปแล้ว เรารู้สึก "รัก" หนังเรื่องนี้ แม้ว่าตัวบทหนังมันไม่ได้เพอร์เฟค 100% มันยังคงมีพล็อตโฮลที่หนังทำตัวเองให้ตกที่นั่งลำบากด้วยเงื่อนไขการย้อนเวลาที่เยอะแยะ แต่พอมามองในแง่ของคะแนนความชอบแล้ว เราไม่สามารถทำใจตัดคะแนนหนังไปได้จริงๆ จัดให้เป็นหนังที่ชอบที่สุดในชีวิตเรื่องนึงเลยทีเดียวครับ

หนังเข้าฉายพฤหัส 21 กุมภานี้ แนะนำจริงๆ จ้าาา

.
.
.

#ก็แค่คนชอบดูหนัง
#CafeFuniculiFunicula
#เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น