อยากเห็นละครไทยสะท้อนชีวิตคนส่วนใหญ่ที่เป็นโสด  และพึงพอใจกับชีวิต
เลิกใส่มุมมองว่าการมีคู่ การแต่งงาน การหาสามีคือรางวัล/เส้นชัย/จุดหมายเดียวในชีวิต

หรือว่าหนังละครมันจะไม่สนุกรึเปล่าคะ. คนเลยไม่เสนอมุมมองแบบนี้
แต่เราเริ่มเบื่อกับความคิดแบบอุดมคติที่ใส่มาในหนังละคร ว่าต้องจบลงด้วยการมีคู่
อยากเห็นความคิดใหม่ๆ ในละคร เช่น การไม่มีคู่ก็เป็นรางวัลอย่างหนึ่ง การมีชีวิตอยู่เพื่อความสำเร็จบางอย่างก็เป็นรางวัลอย่างหนึ่ง


เราเบื่อด้วยที่นักข่าวชอบไปถามดาราที่ยังโสดว่าเมื่อไหร่จะมีแฟน อยากให้มีแฟน. วาเลนไทน์นี้โดดเดี่ยวอีกแล้ว
เพราะในความเป็นจริง. การมีแฟนก็ ไม่ใช่ความสุขเดียวในชีวิตที่เราต้องไขว่คว้า ตามหาขนาดนั้น.

มีใครเห็นด้วยกับเราบ้างหนอ.