“Alita เพชรฆาตไซบอร์ก” อยากจะบอกให้โลกรู้ ว่าไปดูหนังมาเว้ย
สวัสดีนะคร้าบทุกท่านป้าบๆ หลังจากที่ผมได้ไปดูหนังเรื่องนี้มาก็คันปากยิบๆ ถึงขนาดต้องมาเปิดช่องทางกันเลยทีเดียว โดยทางผมต้องขอบอกก่อนนะครับว่าทางเราจะให้คะแนนเป็น นิ้วโป้ง ถ้าดี ถ้ารู้สึกว่าหนักกากเราไม่ชอบ เอาไปเลย นิ้วกลางเว้ย และคลิปผมจะเขียนตัวใหญ่ๆแล้วนะครับว่า สปอยเว้ย เพราะผมไม่รู้ว่าถ้าผมบ่นไปแล้ว มันจะเผลอสปอยไปตั้งแต่เมื่อไหร่บ้าง ฉะนั้นบอกเลยว่า สปอย ไว้ก่อนแล้วนะแจ๊ะ ป้าบๆ
เอาเถอะมากลับมาเริ่มกับเลยกับเรื่อง ” อลิตตา แบทเทิ้ล แองเจิ้ล ” สาวน้อยไซบอร์ตาโตสุดน่ารักแถมฟันเหยินนนนนอีกต่างหาก 5555555 นับว่าเป็น นวัตกรรมใหม่ สำหรับผมจริงๆครับ โดยก่อนหน้านิ้อาจจะมีดราม่าเรื่องดวงตาของ อลิตา ของเราทำไมช่างกลมโตเสียเหลือเกิน แต่ผมกลับชะงักสเน่ห์ของเธออยู่ที่ฟันกระต่ายน่ารักของเธอที่จะได้เห็นแทบทั้งเรื่อง ผมต้องขอบอกตรงๆว่าผมค่อนข้างจะว้าวมาก สำหรับคนที่ไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องนี้มาก่อนก็เข้าถึงได้ และสำหรับผมเองที่เคยอ่านเรื่อง กันมุ หรือ อลิตา มาจากหนังสือการ์ตูน แม้จะไม่เหมือนต้นฉบับทั้งหมดแต่ก็มีกลิ่นอายชวนคิดถึง และไม่คิดว่าหนังโรงจะกล้ามีฉากที่ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำคล้ายๆต้นฉบับกันเลยทีเดียว หากใครรู้จักกันการ์ตูนเรื่องนี้จะรู้ว่าเป็นการ์ตูนที่ค่อนข้างโหดอยู่ระดับนึงไม่ว่าจะเป็นการตัดแขน ตัดขา กินสมอง ผ่านอวัยวะ โดยชวนเสียวไส้และตกใจในบางตอนที่ได้ดู และผมก็ไม่คิดว่าทางทีมงานสร้าง จะกล้าเอาฉากพวกนี้ลงมาในหนังด้วย(แต่ทำให้มันดุซอฟลง และบางฉากก็ไม่มีเลยเช่น กินสมอง ก็ตาม)
ว่าแล้วขอกลับไปพูดถึงตอนที่ก่อนที่ผมจะเข้าโรงหนังว่า หนังเรื่องนี้มันจะออกมาเป็นอย่างไรนะ ผู้สร้างจะสามารถเอนเตอเทรนคนได้ขนาดไหน ส่วนลูกกระตาน่ะจะทำให้ใหญ่ทำไม น่ากลัววุ้ยไม่ชอบใจเลยในตอนแรกก่อนที่เดินเข้าโรงหนัง ผมรู้สึกอคติกับดวงตานางมา แต่ที่ยอมซิ้อตั๋วเข้าไปดูนั้น เพราะดูตัวอย่างจากฉากแอคชั่น บวกกับประสบการณ์ที่ผมเคยอ่านการ์ตูนเรื่องนี้มา เนื้อหาค่อนข้างหนัก และรุนแรง ก็เลยชวนให้สงสัยว่าผู้กำกับจะกล้าทำหนังแบบนี้ออกมาได้ขนาดไหน กล้าเอาฉากโหดๆอย่างการตัดอวัยวะ ทำลายกันยับเยิน แบบในการ์ตูนมาทำหรือเปล่านะ แล้วจะทำออกมาแล้วแป๊กหรือเปล่านะ ซึ่งผมเองก็ได้ไปสอบถามมุมมองของเพื่อนๆผมที่เข้าไปดูกันมาหลังจากผม โดยเพื่อนพวกนี้จะไม่เคยอ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้เลยว่าทำไมอยากดู ทุกคนส่วนใหญ่ก็ตอบกันว่า เนื้อหามันน่าสนใจ และ แอคชั่นน่าจะโคตรมันก็เลยไปดูในโรงกันไป
คราวนี้สิ่งต่อไปที่ผมว้าวล่ะมีอะไรบ้าง มันเริ่มตั้งแต่เริ่มเรื่องได้ไม่นาน เมื่อ อลิตา ได้ถูกประกอบรูปร่างให้กลายเป็นตัวเป็นตนมีแขนมีขา ฉากที่มีการซูมเข้ามาที่หน้าของนางเอกนั้น เห็นได้ชัดถึงเนื้อหนังหน้าของนาง ที่มีรอยการต่อประสานของเนื้อเยื่อที่ชัดราวกลับว่าเป็นตุ๊กตาหนังคนที่มีชีวิตกันเลยทีเดียว การแสดงสีหน้าที่ออกมาดูน่ารัก กับเทคโนโลยี โมชั่นแคปเจอร์สมัยใหม่ และที่สำคัญคือ ฟันเหยินๆ ของเธอ กลับดูมีเสน่ห์และน่ารักสุดๆจนผมลบ อคติ ตาโตของไปเลยทันที ไม่รู้ทำไม พอตาโตแล้วฟันเหยินด้วย มันเข้ากันสุดยอด ราวกับกระต่ายน้อยแต่ก็ดูมีความแกร่งสุดๆกันเลยทีเดียว หรือ แม้กระทั่ง ซาปัน ที่เป็นตัวร้ายตัวหนึ่งในหนัง ผมว่า รายละเอียดเนื้อตัวของพี่แกเท่มากยังกะยากุซ่ากันเลยทีเดียว ทำออกมาได้หล่อกว่าการ์ตูนมาก กลายเป็นรู้สึกว่านิยามคำว่า ถ่อยแล้วเท่ห์กันเลยทีเดียว จะเอาไง ก็มาดิคร้าบ อารัยยังงั้น 555+
ว้าว ต่อมาของผม คือ ฉากต่อสู้ที่ดุเดือดและความโหดที่ดูซอฟแต่ก็เหมาะสมกับหนัง เพราะไม่คิดว่า จะกล้าทำมาลงโรงหนังได้ ไม่ว่าจะเป็นแขนขา ที่แตกละเอียด การโดนตัดอวัยวะ ร่างกายอวัยวะที่ถูกชำแหละของหมอชิเร็นที่จะถูกส่งกลับขึ้น ซาเร็ม หรือแม้กระทั่ง ฉากหัวฮิวโก้ที่ถูกตัดออกมา แต่ยังยื้นชีวิตได้ด้วยการต่อเส้นเลือดตรงจากหัวกับร่างนางเอก นับว่ามีกลิ่นอายการ์ตูนอยู่เยอะเหมือนกัน ถึงแม้ว่าอาจจะไม่มีฉากที่โหดร้ายเท่าในการ์ตูน แต่แค่นี้ก็นับว่าสุดยอดแล้วสำหรับผมทีกล้าทำออกมา เพราะตอนแรกคิดว่า นางไม่มีแน่นอนฉากนากเอกร่างเละ หรือไปแทงลูกตาของพี่เบิ้มชื่ออารัยว๊ะลืมชื่อ ฮ่าๆๆๆ และฉากเฉือนหน้า ซาปัน (จริงๆอยากให้มันตายไปเลยมากกว่าตัดหัวซะแบบในการ์ตูน บังอาจมาฆ่าว่าที่สามีของ อลิต้า ให้ปวดตับ)
ว้าวที่สามคือ แม้เนื้อเรื่องจะผสมปรนเปรกันไปบ้างไม่เหมือนต้นฉบับ แต่เนื้อเรื่องก็ออกมาได้ลงตัวนะสำหรับผม ไม่ว่าจะความน่ารักของอิโด และอลิตา ที่สุดท้ายเธอเรียก อิโด ว่า พ่อ หรือ ชิเร็น ที่ยังหลงเหลือความเป็นแม่ช่วย อลิตา ให้ฮิวโก้รอด(มาได้อีกนิดนึง)
ส่วนสิ่งที่ขัดใจผมเล็กน้อยอาจจะเป็นตอนฉากที่ฮิวโก้โดยเจื๋อนด้วยกรงจัดจากท่อของซาเร็ม ในระหว่างที่พระเอกกำลังจะตกลงไป อลิตาได้บอกฮิวโก้ด้วยฟิลกระแทกใจ(ที่ผมแอบน้ำตาไหลไปเล็กน้อย) ว่า “ฉันรักเธอ” ถ้าป๋าฮิวโก้ บอก อลิตา สักนิดว่า ฉันก็รักเธอ คงจะสุดยอดมาก แต่ยังกะว่าตกลงไปซะงั้น พร้อมกับโดนตัดไปฉากต่อไปอย่างรวดเร็ว น่าจะปล่อยให้เห็น อลิตา ร้องไห้ฟูมฟายแทบขาดใจมากกว่านี้อีกหน่อย จะได้กระชากใจคนดูให้มากขึ้น
จากเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว ผมรู้สึกชอบ ระดับชอบมาก เอาไปเลย 5 นิ้วโป้ง เต็ม 4.7532 นิ้วโป้ง (ตัดออกนิดหน่อยเพราะฉากดราม่าสุดท้ายตอนว่าที่สามีตายมันเค้นไม่สุดไปหน่อย) แต่ไม่เอาดีกว่า เปลี่ยนเป็น 5 นิ้วโป้งละกัน เพราะชอบมาก ฮ่าๆ ถือว่าเป็นหนังดี และเป็นความพยายามที่ดีของผู้กำกับที่ทำออกมาได้ฟิลคนอยู่อย่างผม ไม่ว่าจะ ตลก ดราม่า แอคชั่น สำหรับผมชอบมากจริงๆครับถึงขนาดยอมไปหาซื้อโปสเตอร์ และขอจากเพื่อนที่มีสักแผ่นนึงเก้บไว้เป็นความทรงจำจริงๆ ส่วนนิ้วกลางคงต้องเก็บไปไว้เรื่องอื่น ฉะนั้น ผมขอนิยามเรื่องนี้ในฉบับผมว่า
อลิตา สาวน้อยไซบอร์กฟันเหยินที่น่ารัก 555555555555 ไปละ หายตัวแพร่บ สวัสดี ป้าบๆ
ผมชอบมากขนาดว่าต้องทำคลิปออกมากันเลยทีเดียว หากใครอยากฟังฉบับพูด ก็ลองไปฟังกันได้นะครับผม
สปอย นะจ๊ะ “Alita เพชรฆาตไซบอร์ก” อยากจะบอกให้โลกรู้ ว่าไปดูหนังมาเว้ย
สวัสดีนะคร้าบทุกท่านป้าบๆ หลังจากที่ผมได้ไปดูหนังเรื่องนี้มาก็คันปากยิบๆ ถึงขนาดต้องมาเปิดช่องทางกันเลยทีเดียว โดยทางผมต้องขอบอกก่อนนะครับว่าทางเราจะให้คะแนนเป็น นิ้วโป้ง ถ้าดี ถ้ารู้สึกว่าหนักกากเราไม่ชอบ เอาไปเลย นิ้วกลางเว้ย และคลิปผมจะเขียนตัวใหญ่ๆแล้วนะครับว่า สปอยเว้ย เพราะผมไม่รู้ว่าถ้าผมบ่นไปแล้ว มันจะเผลอสปอยไปตั้งแต่เมื่อไหร่บ้าง ฉะนั้นบอกเลยว่า สปอย ไว้ก่อนแล้วนะแจ๊ะ ป้าบๆ
เอาเถอะมากลับมาเริ่มกับเลยกับเรื่อง ” อลิตตา แบทเทิ้ล แองเจิ้ล ” สาวน้อยไซบอร์ตาโตสุดน่ารักแถมฟันเหยินนนนนอีกต่างหาก 5555555 นับว่าเป็น นวัตกรรมใหม่ สำหรับผมจริงๆครับ โดยก่อนหน้านิ้อาจจะมีดราม่าเรื่องดวงตาของ อลิตา ของเราทำไมช่างกลมโตเสียเหลือเกิน แต่ผมกลับชะงักสเน่ห์ของเธออยู่ที่ฟันกระต่ายน่ารักของเธอที่จะได้เห็นแทบทั้งเรื่อง ผมต้องขอบอกตรงๆว่าผมค่อนข้างจะว้าวมาก สำหรับคนที่ไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องนี้มาก่อนก็เข้าถึงได้ และสำหรับผมเองที่เคยอ่านเรื่อง กันมุ หรือ อลิตา มาจากหนังสือการ์ตูน แม้จะไม่เหมือนต้นฉบับทั้งหมดแต่ก็มีกลิ่นอายชวนคิดถึง และไม่คิดว่าหนังโรงจะกล้ามีฉากที่ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำคล้ายๆต้นฉบับกันเลยทีเดียว หากใครรู้จักกันการ์ตูนเรื่องนี้จะรู้ว่าเป็นการ์ตูนที่ค่อนข้างโหดอยู่ระดับนึงไม่ว่าจะเป็นการตัดแขน ตัดขา กินสมอง ผ่านอวัยวะ โดยชวนเสียวไส้และตกใจในบางตอนที่ได้ดู และผมก็ไม่คิดว่าทางทีมงานสร้าง จะกล้าเอาฉากพวกนี้ลงมาในหนังด้วย(แต่ทำให้มันดุซอฟลง และบางฉากก็ไม่มีเลยเช่น กินสมอง ก็ตาม)
ว่าแล้วขอกลับไปพูดถึงตอนที่ก่อนที่ผมจะเข้าโรงหนังว่า หนังเรื่องนี้มันจะออกมาเป็นอย่างไรนะ ผู้สร้างจะสามารถเอนเตอเทรนคนได้ขนาดไหน ส่วนลูกกระตาน่ะจะทำให้ใหญ่ทำไม น่ากลัววุ้ยไม่ชอบใจเลยในตอนแรกก่อนที่เดินเข้าโรงหนัง ผมรู้สึกอคติกับดวงตานางมา แต่ที่ยอมซิ้อตั๋วเข้าไปดูนั้น เพราะดูตัวอย่างจากฉากแอคชั่น บวกกับประสบการณ์ที่ผมเคยอ่านการ์ตูนเรื่องนี้มา เนื้อหาค่อนข้างหนัก และรุนแรง ก็เลยชวนให้สงสัยว่าผู้กำกับจะกล้าทำหนังแบบนี้ออกมาได้ขนาดไหน กล้าเอาฉากโหดๆอย่างการตัดอวัยวะ ทำลายกันยับเยิน แบบในการ์ตูนมาทำหรือเปล่านะ แล้วจะทำออกมาแล้วแป๊กหรือเปล่านะ ซึ่งผมเองก็ได้ไปสอบถามมุมมองของเพื่อนๆผมที่เข้าไปดูกันมาหลังจากผม โดยเพื่อนพวกนี้จะไม่เคยอ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้เลยว่าทำไมอยากดู ทุกคนส่วนใหญ่ก็ตอบกันว่า เนื้อหามันน่าสนใจ และ แอคชั่นน่าจะโคตรมันก็เลยไปดูในโรงกันไป
คราวนี้สิ่งต่อไปที่ผมว้าวล่ะมีอะไรบ้าง มันเริ่มตั้งแต่เริ่มเรื่องได้ไม่นาน เมื่อ อลิตา ได้ถูกประกอบรูปร่างให้กลายเป็นตัวเป็นตนมีแขนมีขา ฉากที่มีการซูมเข้ามาที่หน้าของนางเอกนั้น เห็นได้ชัดถึงเนื้อหนังหน้าของนาง ที่มีรอยการต่อประสานของเนื้อเยื่อที่ชัดราวกลับว่าเป็นตุ๊กตาหนังคนที่มีชีวิตกันเลยทีเดียว การแสดงสีหน้าที่ออกมาดูน่ารัก กับเทคโนโลยี โมชั่นแคปเจอร์สมัยใหม่ และที่สำคัญคือ ฟันเหยินๆ ของเธอ กลับดูมีเสน่ห์และน่ารักสุดๆจนผมลบ อคติ ตาโตของไปเลยทันที ไม่รู้ทำไม พอตาโตแล้วฟันเหยินด้วย มันเข้ากันสุดยอด ราวกับกระต่ายน้อยแต่ก็ดูมีความแกร่งสุดๆกันเลยทีเดียว หรือ แม้กระทั่ง ซาปัน ที่เป็นตัวร้ายตัวหนึ่งในหนัง ผมว่า รายละเอียดเนื้อตัวของพี่แกเท่มากยังกะยากุซ่ากันเลยทีเดียว ทำออกมาได้หล่อกว่าการ์ตูนมาก กลายเป็นรู้สึกว่านิยามคำว่า ถ่อยแล้วเท่ห์กันเลยทีเดียว จะเอาไง ก็มาดิคร้าบ อารัยยังงั้น 555+
ว้าว ต่อมาของผม คือ ฉากต่อสู้ที่ดุเดือดและความโหดที่ดูซอฟแต่ก็เหมาะสมกับหนัง เพราะไม่คิดว่า จะกล้าทำมาลงโรงหนังได้ ไม่ว่าจะเป็นแขนขา ที่แตกละเอียด การโดนตัดอวัยวะ ร่างกายอวัยวะที่ถูกชำแหละของหมอชิเร็นที่จะถูกส่งกลับขึ้น ซาเร็ม หรือแม้กระทั่ง ฉากหัวฮิวโก้ที่ถูกตัดออกมา แต่ยังยื้นชีวิตได้ด้วยการต่อเส้นเลือดตรงจากหัวกับร่างนางเอก นับว่ามีกลิ่นอายการ์ตูนอยู่เยอะเหมือนกัน ถึงแม้ว่าอาจจะไม่มีฉากที่โหดร้ายเท่าในการ์ตูน แต่แค่นี้ก็นับว่าสุดยอดแล้วสำหรับผมทีกล้าทำออกมา เพราะตอนแรกคิดว่า นางไม่มีแน่นอนฉากนากเอกร่างเละ หรือไปแทงลูกตาของพี่เบิ้มชื่ออารัยว๊ะลืมชื่อ ฮ่าๆๆๆ และฉากเฉือนหน้า ซาปัน (จริงๆอยากให้มันตายไปเลยมากกว่าตัดหัวซะแบบในการ์ตูน บังอาจมาฆ่าว่าที่สามีของ อลิต้า ให้ปวดตับ)
ว้าวที่สามคือ แม้เนื้อเรื่องจะผสมปรนเปรกันไปบ้างไม่เหมือนต้นฉบับ แต่เนื้อเรื่องก็ออกมาได้ลงตัวนะสำหรับผม ไม่ว่าจะความน่ารักของอิโด และอลิตา ที่สุดท้ายเธอเรียก อิโด ว่า พ่อ หรือ ชิเร็น ที่ยังหลงเหลือความเป็นแม่ช่วย อลิตา ให้ฮิวโก้รอด(มาได้อีกนิดนึง)
ส่วนสิ่งที่ขัดใจผมเล็กน้อยอาจจะเป็นตอนฉากที่ฮิวโก้โดยเจื๋อนด้วยกรงจัดจากท่อของซาเร็ม ในระหว่างที่พระเอกกำลังจะตกลงไป อลิตาได้บอกฮิวโก้ด้วยฟิลกระแทกใจ(ที่ผมแอบน้ำตาไหลไปเล็กน้อย) ว่า “ฉันรักเธอ” ถ้าป๋าฮิวโก้ บอก อลิตา สักนิดว่า ฉันก็รักเธอ คงจะสุดยอดมาก แต่ยังกะว่าตกลงไปซะงั้น พร้อมกับโดนตัดไปฉากต่อไปอย่างรวดเร็ว น่าจะปล่อยให้เห็น อลิตา ร้องไห้ฟูมฟายแทบขาดใจมากกว่านี้อีกหน่อย จะได้กระชากใจคนดูให้มากขึ้น
จากเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว ผมรู้สึกชอบ ระดับชอบมาก เอาไปเลย 5 นิ้วโป้ง เต็ม 4.7532 นิ้วโป้ง (ตัดออกนิดหน่อยเพราะฉากดราม่าสุดท้ายตอนว่าที่สามีตายมันเค้นไม่สุดไปหน่อย) แต่ไม่เอาดีกว่า เปลี่ยนเป็น 5 นิ้วโป้งละกัน เพราะชอบมาก ฮ่าๆ ถือว่าเป็นหนังดี และเป็นความพยายามที่ดีของผู้กำกับที่ทำออกมาได้ฟิลคนอยู่อย่างผม ไม่ว่าจะ ตลก ดราม่า แอคชั่น สำหรับผมชอบมากจริงๆครับถึงขนาดยอมไปหาซื้อโปสเตอร์ และขอจากเพื่อนที่มีสักแผ่นนึงเก้บไว้เป็นความทรงจำจริงๆ ส่วนนิ้วกลางคงต้องเก็บไปไว้เรื่องอื่น ฉะนั้น ผมขอนิยามเรื่องนี้ในฉบับผมว่า
อลิตา สาวน้อยไซบอร์กฟันเหยินที่น่ารัก 555555555555 ไปละ หายตัวแพร่บ สวัสดี ป้าบๆ
ผมชอบมากขนาดว่าต้องทำคลิปออกมากันเลยทีเดียว หากใครอยากฟังฉบับพูด ก็ลองไปฟังกันได้นะครับผม