โศกหนึ่ง แสนเจ็บช้ำ........กล้ำกลืน
โศกที่สอง สุดขืน.............ขัดข้อง
โศกสาม เมื่อทนฝืน..........เดินแน่ว
โศกสี่ ยามปวดท้อง..........แต่ไร้ สุขา
ชั้นหนี่ง ซึ่งเร่งรุด............เดินงุดงุด เที่ยวมองหา
เหลียวซ้าย แล้วแลขวา...โอ๊ย! สุขา อยู่หนใด
ชั้นสอง ต้องทนปวด........มันร้าวรวด แทบขาดใจ
เดินมา และเดินไป...........ป้ายติดไว้ "กำลังซ่อม"
ชั้นสาม ถลำถลา.............เพราะดูท่า ใกล้สุกงอม
คิวยาว คดเคี้ยวอ้อม........ยี่สิบคน เกินทนรอ
ชั้นสี่ ที่จำกัด..................ต้องรูดบัตร ก่อนไปต่อ
โอ้! ท้อง ของเราหนอ.....จวนขาดใจ ไร้หนทาง
เลิกขาด แล้วครานี้.........นิราศที่ ไป เดิน ห้าง
ใครเล่า จะรู้บ้าง.............ความชอกช้ำ ระกำใจ
รีบออกมา วิ่งอ้าว...........ขึ้นรถ
กลัวเรื่องแสนอัปยศ.......เกิดได้
ยังเจอสิ่งรันทด.............(รถติด)
ซวยกว่านี้มีมั้ย..............ช่วยด้วย! ช่วยที
..........................................................................
ไปเม้ามอยกะ จุนหมอ ก่อน
เที่ยงๆ มา นะเจ้าคะ
นิ • ร า ศ • โ ศ ก [ กาพย์ ห่อ โคลง(เคลง) ]
โศกที่สอง สุดขืน.............ขัดข้อง
โศกสาม เมื่อทนฝืน..........เดินแน่ว
โศกสี่ ยามปวดท้อง..........แต่ไร้ สุขา
ชั้นหนี่ง ซึ่งเร่งรุด............เดินงุดงุด เที่ยวมองหา
เหลียวซ้าย แล้วแลขวา...โอ๊ย! สุขา อยู่หนใด
ชั้นสอง ต้องทนปวด........มันร้าวรวด แทบขาดใจ
เดินมา และเดินไป...........ป้ายติดไว้ "กำลังซ่อม"
ชั้นสาม ถลำถลา.............เพราะดูท่า ใกล้สุกงอม
คิวยาว คดเคี้ยวอ้อม........ยี่สิบคน เกินทนรอ
ชั้นสี่ ที่จำกัด..................ต้องรูดบัตร ก่อนไปต่อ
โอ้! ท้อง ของเราหนอ.....จวนขาดใจ ไร้หนทาง
เลิกขาด แล้วครานี้.........นิราศที่ ไป เดิน ห้าง
ใครเล่า จะรู้บ้าง.............ความชอกช้ำ ระกำใจ
รีบออกมา วิ่งอ้าว...........ขึ้นรถ
กลัวเรื่องแสนอัปยศ.......เกิดได้
ยังเจอสิ่งรันทด.............(รถติด)
ซวยกว่านี้มีมั้ย..............ช่วยด้วย! ช่วยที
..........................................................................
ไปเม้ามอยกะ จุนหมอ ก่อน
เที่ยงๆ มา นะเจ้าคะ