สวัสดีค่ะ
เราเป็นนักศึกษาคนนึงที่มีเพื่อนน้อยมาก แล้วเรามีเพื่อนคนนึงที่เป็นโรคซึมเศร้าแล้วเขาจะชอบทำร้ายตัวเองลงสตอรี่ไอจีต่างๆ โพสต์ฆ่าตัวตายต่างๆ ซึ่งเรากลัว เราไม่ชอบเห็นอะไรแบบนี้ แล้วไปๆมาๆคือเราก็มาคบกัน คือไปไหนไปด้วยกัน ไปออกกำลังกาย กินข้าว แต่ลึกๆเราไม่ได้อยากคบเขา ด้วยความที่หลายๆสิ่งไม่ตรงกัน ทั้งไลฟ์สไตล์ การใช้ชีวิต ที่ต่างกัน แต่เขาเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลย แต่เรากลับรู้สึกไม่ได้อยากเป็นเพื่อนเขาเลย และที่สำคัญคือเขากลัวว่าเราจะทิ้งเขาไป ซึ่งเขาไม่มีใครแล้ว นี่มันคือบ่วงใหญ่ที่ทำให้เราไปไหนไม่ได้เลย.. เราควรทำยังไง ทั้งๆที่เราเป็นคนชอบใช้ชีวิตคนเดียว เป็นคนที่ทำอะไรเร็ว แต่เขาด้วยความเป็นโรคนี้มันทำให้เขาเชื่องซึม ช้ามาก จนเราอึดอัด แม่เขาก็เป็นห่วงเขามากเลยมาหวังกับเรามากเช่นกัน ฮืออออออ เราดูเป็นคนเห็นแก่ตัวไหมที่คิดแบบนี้  เรายอมรับว่าเรื่องโรคนี้มันเป็นกำแพงที่ทำให้เราปิดกั้นด้วย เราพยายามไม่คิดแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ จนเรารู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวที่มองคนแค่ภายนอก ไม่เปิดใจให้คำว่า"เพื่อน" ซึ่งมันไม่ควรจะมีสิ่งภายนอกมาเป็นตัวแปร มันควรจะเป็นเรื่องของความจริงใจ
รบกวนพี่ๆช่วยน้องด้วยยย