คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนม.3เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งชอบมาทำตัวเหมือนแฟนเรา
ขอแทนตัวเขาว่า โค้กนะคะเขาเป็นลูกข้าราชการ แม่เป็นครู พ่อเป็นตำรวจ คือโค้กเค้าชอบทำตัวเหมือนเเฟนเราเลย ซึ่งเราเองมีแฟนอยู่แต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้วปัจจุบันมีแฟนคนใหม่แล้วละและโค้กเขาเป็นเพื่อนเล่นกับพี่ชายเรา)
ตอนนั้น เวลาเรานั่งอ่านหนังสือหรือเล่นกับเพื่อนผู้ชายคนอื่น เขาชอบเอาตัวขวางไว้จับมือบ้าง บางวันแอบหอมแก้มทีเผลอบ้าง บางวันเราทำเป็นเมินเขาๆก็มานอนตัก มาพิง มาอ้อน ทุกวัน เวลาเราจะกินข้าวที่โรงอาหารเขาชอบมานั่งข้างๆจะป้อนเราอย่างเดียว เราจะกินเองก็ไม่ยอม เราเลยต้องยอม
พอวันหนึ่งเราหลับในห้องคนเดียว เขาอุ้มเรามานอนตักเขา(อันนี้รุ่นน้องผ่านมาเห็นตอนอุ้มเลยบอกเราทีหลัง)พอเรารู้สึกตัวเขาก้มมาจุฟแล้วบอกแอบชอบเราขอเบอร์เรา เราปฏิเสษเขาๆยิ่งรุกหนักกว่าเดิม แล้ววันต่อมาเราเรียนคาบคอมพิวเตอร์เขามานั่งเก้าอี้ตัวเดียวกันกับเรา(เรานั่งไม่เต็มเพราะตัวเล็กกว่าเขา)โดยที่เขานั่งซ้อนหลังให้เรานั่งตักเรายิ่งดิ้นเขายิ่งกอด😭เป็นแบบนี้ทุกวันและวันหนึ่งเรานั่งเล่นคนเดียวอยู่ห้องเรียนเรากลัวเขาจะมาทำแบบนั้นอีกเราวิ่งหนีเขาอุ้มเราวิ่งเข้ารถเขา(รถกะบะ)แล้วเขาขึ้นมาแล้วล็อคประตูทุกบานแล้วขับออกไปจาก โรงเรียนเร็วมากเรากลัวจนร้องไห้ เขาก็ยิ่งขับเร็วจนถึงศาลาริมน้ำ เขาจอดแล้วมาปลอบเราเหมือนแฟนเลย พักใหญ่ๆเขาพาเรากลับส่งที่บ้านเราเจอพี่ชายเรา พี่ชายเราทำหน้าหงุดหงิดถามเขาว่า (ขออนุญาตใช้คำไม่สุภาพ) พาน้องกูไปไหน ทำอะไรน้องกูแล้วใช่ไหม แล้วเขา2คนก็ออกไปคุยกันข้างนอกสักพักพี่ชายเรากลับเข้ามาคนเดียว หลังจากนั้นเขาไม่กล้าพาเราไปไหนอีก พอเจอเราข้างนอก หรือเจอกันตอนไปซื้อของที่ร้านค้า
เขาจะชอบมาทักเรา บางครั้งถ้ามากับพี่ชายเรา เขาจะหน้าเศร้าๆ จนกระทั่งตอนนี้เราคบกับแฟนคนปัจจุบันหมั้นแล้ว มีแพลนจะแต่งงานตอน สงกรานต์เมษายนปีนี้ ทุกวันนี้เราเจอโค้กเขาก็ยังตื้อๆเราอยู่เราสงสารเขา เราควรทำไงดี
ทำไงดีเพื่อนแอบชอบเรา
ขอแทนตัวเขาว่า โค้กนะคะเขาเป็นลูกข้าราชการ แม่เป็นครู พ่อเป็นตำรวจ คือโค้กเค้าชอบทำตัวเหมือนเเฟนเราเลย ซึ่งเราเองมีแฟนอยู่แต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้วปัจจุบันมีแฟนคนใหม่แล้วละและโค้กเขาเป็นเพื่อนเล่นกับพี่ชายเรา)
ตอนนั้น เวลาเรานั่งอ่านหนังสือหรือเล่นกับเพื่อนผู้ชายคนอื่น เขาชอบเอาตัวขวางไว้จับมือบ้าง บางวันแอบหอมแก้มทีเผลอบ้าง บางวันเราทำเป็นเมินเขาๆก็มานอนตัก มาพิง มาอ้อน ทุกวัน เวลาเราจะกินข้าวที่โรงอาหารเขาชอบมานั่งข้างๆจะป้อนเราอย่างเดียว เราจะกินเองก็ไม่ยอม เราเลยต้องยอม
พอวันหนึ่งเราหลับในห้องคนเดียว เขาอุ้มเรามานอนตักเขา(อันนี้รุ่นน้องผ่านมาเห็นตอนอุ้มเลยบอกเราทีหลัง)พอเรารู้สึกตัวเขาก้มมาจุฟแล้วบอกแอบชอบเราขอเบอร์เรา เราปฏิเสษเขาๆยิ่งรุกหนักกว่าเดิม แล้ววันต่อมาเราเรียนคาบคอมพิวเตอร์เขามานั่งเก้าอี้ตัวเดียวกันกับเรา(เรานั่งไม่เต็มเพราะตัวเล็กกว่าเขา)โดยที่เขานั่งซ้อนหลังให้เรานั่งตักเรายิ่งดิ้นเขายิ่งกอด😭เป็นแบบนี้ทุกวันและวันหนึ่งเรานั่งเล่นคนเดียวอยู่ห้องเรียนเรากลัวเขาจะมาทำแบบนั้นอีกเราวิ่งหนีเขาอุ้มเราวิ่งเข้ารถเขา(รถกะบะ)แล้วเขาขึ้นมาแล้วล็อคประตูทุกบานแล้วขับออกไปจาก โรงเรียนเร็วมากเรากลัวจนร้องไห้ เขาก็ยิ่งขับเร็วจนถึงศาลาริมน้ำ เขาจอดแล้วมาปลอบเราเหมือนแฟนเลย พักใหญ่ๆเขาพาเรากลับส่งที่บ้านเราเจอพี่ชายเรา พี่ชายเราทำหน้าหงุดหงิดถามเขาว่า (ขออนุญาตใช้คำไม่สุภาพ) พาน้องกูไปไหน ทำอะไรน้องกูแล้วใช่ไหม แล้วเขา2คนก็ออกไปคุยกันข้างนอกสักพักพี่ชายเรากลับเข้ามาคนเดียว หลังจากนั้นเขาไม่กล้าพาเราไปไหนอีก พอเจอเราข้างนอก หรือเจอกันตอนไปซื้อของที่ร้านค้า
เขาจะชอบมาทักเรา บางครั้งถ้ามากับพี่ชายเรา เขาจะหน้าเศร้าๆ จนกระทั่งตอนนี้เราคบกับแฟนคนปัจจุบันหมั้นแล้ว มีแพลนจะแต่งงานตอน สงกรานต์เมษายนปีนี้ ทุกวันนี้เราเจอโค้กเขาก็ยังตื้อๆเราอยู่เราสงสารเขา เราควรทำไงดี