อยากระบายเฉยๆค่ะ ถ้าได้ความคิดเห็นจากเพื่อนๆด้วยก็ดีค่ะ ปวดใจ 55555
ไปบอกชอบเขามาอาทิตย์ก่อน ตอนแรกที่บอกโดนปฏิเสธมาว่าคิดแค่พี่น้องก็ยังแฮปปี้ดีค่ะ ยิ้มแย้ม เหมือนความรู้สึกโล่งน่าจะเข้ามาแทนที่ตอนนั้น ผ่านไปสองสามวันเริ่มหน่วงๆงงๆ รู้สึกคิดถึง พอเห็นแชทที่คุยกันทุกวันเริ่มเลื่อนลงไปข้างล่างจนมองไม่เห็น สายโทรเข้าโทรออกเริ่มไม่มีชื่อ ก็เริ่มรู้สึกใจหาย ประมาณวันที่ 5 น้ำตาแตกกระจายแบบกลั้นไม่อยู่เลยค่ะ ไม่ได้ร้องฟูมฟายนะคะ แต่น้ำตาไหลติ้งๆตลอด นั่งทำงานแบบน้ำตาไหลไม่หยุด ต้องทำเป็นกุมขมับไว้ เพราะกลัวที่ทำงานเห็น พอเมื่อวานวันวาเลนไทน์เห็นเขาโพสต์รูปจับมือกับแฟนลงไอจี เหมือนพังไปเลยค่ะ รู้เลยว่าจริงๆแล้วทำใจไม่ได้ ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรทำยังไง สับสนไปหมด ไม่รู้จะหาวิธีระบายความรู้สึกแย่ๆยังไง เลยมาระบายในพันทิปให้พอได้ปลดปล่อยค่ะ 555555

เหตุผลที่เราตัดสินใจบอกชอบไป เพราะอึดอัดเวลาเขาดราม่าใส่ว่าทำไมไม่ตอบ ทำไมไม่คุยด้วย แต่ดันบอกไม่ได้ว่ากำลังตัดใจเพราะเขามีแฟนแล้ว และเราไม่อยากทำผิด หรือไปทำอะไรไม่ดีค่ะ

ไหนๆก็ไหนๆแล้วอยากเล่าให้ฟังค่ะ (อาจจะยาวนิดนึง ถ้าขี้เกียจอ่านข้ามไปก็ได้ค่ะ)
เริ่มสนิทกันประมาณเดือนสิงหา แล้วก็คุยกันเยอะขึ้น จนปลายๆกันยาเริ่มโทรมาค่ะ ตอนนี้เราก็เริ่มชอบเขาแล้วค่ะ ตอนแรกก็คุยกันเรื่องงานสั้นๆ จบแล้วก็วาง หลังๆก็ออกไปเรื่องอื่น เรื่องตลก เรื่องชีวิตประจำวัน ระยะเวลาเริ่มกลายเป็น 6 นาที ครึ่งชั่วโมง จนนานสุด 3 ชั่วโมงค่ะ คุยกันไปเรื่อยๆ จนประมาณปลายตุลาค่ะ ก็โทรคุยกันปกติค่ะ แต่อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนเขามีแฟนแล้ว พอเดือนพฤษจิ ก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ใจตอนนั้นคือ แล้วล่ะค่ะ ชอบไปแล้ว แต่มารู้ทีหลังว่ามีแฟน ยังไงก็เป็นไปไม่ได้แน่นอน ซึ่งเขาก็ไม่เคยทำตัวเหมือนมีแฟนอะไรแบบนี้เลย (แต่เขาก็รักกับแฟนดีนะคะ) เราเองก็อาจจะผิดที่ไม่เคยถามหรือคิดไปถึงตรงนั้น เพราะตอนคุยกัน มันสนุกค่ะ สบายใจ  มันเป็นความรู้สึกที่ต่างคนต่างรู้สึกว่า มีกันแบบนี้ก็ดีนะ  แล้วเราชอบเขามาก เป็นคนแรกที่คุยจริงจังขนาดนี้ ดูเป็นรูปเป็นร่าง และเหมือนจะเป็นคนสำคัญในอนาคต บวกๆกับการกระทำของเขาด้วย ที่แบบโทรคุยกับเรา 1-3 ชั่วโมงเกือบทุกวัน ส่งรูปให้ดู เจอกันกินข้าวกัน เดินเล่นด้วยกันตอนกลางคืนเกือบทุกวัน คือมันมีซีนหวานๆเยอะอ่ะค่ะ (หรือเราคิดไปเอง 55) เพราะเราก็ไม่เคยพูดกันตรงๆตอนนั้น
พอรู้ว่ามีแฟน จขกท.ก็ถอยค่ะ พอเราไม่ตอบเขาก็ส่งข้อความรัวมาเลยค่ะ ดราม่า ว่าเป็นอะไรทำไมไม่บอก บลาๆเยอะไปหมด เราก็ไม่ได้ตอบค่ะ จนเขาโทรมาก็เลยรับสาย แล้วก็บอกไปตรงๆว่า ไม่อยากคุยกันเยอะ มีแฟนแล้วนี่ เขาก็บอกว่า ปกติ ก็คุยเรื่องงานไง  เราเลยถามไปว่า ที่คุยกันอยู่นี่เรื่องงานเหรอ เขาก็เงียบไปค่ะ เราเลยพูดอีกว่า ต่อไปนี้ถ้าไม่ใช่เรื่องงานไม่ต้องโทรมานะ สงสารแฟนเขา ไม่มีใครสบายใจหรอก ถ้าแฟนตัวเองคุยกับคนอื่นนานๆ อะไรประมาณนั้น พอเหมือนรู้ว่าเราจะห่างๆ เขาก็พูดขึ้นมาว่า 'ก็คุยกันแบบพี่น้องไง' เราก็ไม่ได้โอเคอะไรนะคะ บอกกลับประมาณว่าพี่น้องก็ไม่น่าคุยนานขนาดนี้ ก็ยืนยันคำเดิม
เขาก็ไม่โทรจริงๆค่ะ แต่ทักมาทุกวันเหมือนเดิม นานๆจะโทรที เดี๋ยวก็ส่งรูปตัวเองให้ดู ส่งรูปมาให้เลือกเสื้อผ้าให้ ถ้าไม่ตอบจะดราม่าทันทีค่ะ คร่าวๆประมาณนี้ จะเล่าหมดก็ยาวเกิน
พอบอกชอบไปแล้ว เราขอถอยค่ะ เขาก็เหมือนรั้งๆ บอกว่ารักเราเหมือนพี่สาว เหมือนคนในครอบครัว แต่ก็ไม่ได้รั้งอะไรมาก แต่ก็เหมือนรอเราทำใจแล้วก็ทวงว่าจะยังรอไปนู่นนี่ด้วยกันเหมือนที่เคยคุยไว้ เราก็งงๆค่ะ  ค่อนข้างสับสน
ตอนนี้ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ เขาบอกโอเคที่จะคุยกับเราแบบพี่น้องต่อไปนะคะ การที่เราไปบอกชอบไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอะไร
แต่เราไม่คุย เพราะสำหรับเรา ตอนนี้ยังไงก็ให้ไม่ได้จริงๆค่ะไอความเป็นพี่น้องอะไรเนี่ย คือกลับไปคุยตัวเราก็ไม่บริสุทธิ์ใจ ตัดใจก็ไม่ได้ แถมชอบมากกว่าเดิมอีก แต่อีกใจก็กลัวว่าจะเสียใจกว่านี้ไหมถ้าวันนึงมันห่างจนหายกันไปจริงๆ เราไม่รู้เลยค่ะว่าควรทำยังไง ตัดสินใจผิดไหม กำลังสับสนอย่างแรง

จขกท. ไม่เคยมีแฟนค่ะ แล้วก็ไม่ค่อยชอบใคร ประสบการณ์ความรักน้อยมากๆ บอกตรงๆว่าคนนี้เหมือนรักแรก เลยไม่รู้ว่าไอทั้งหมดที่เกิดขึ้นคือยังไง อยากถามค่ะว่า นี่คือการกระทำของคนที่คิดว่าเราเป็นพี่น้องจริงๆเหรอคะ คือเพื่อนๆทำแบบนี้ไหม มันเป็นเรื่องปกติเหรอคะ เราจะได้เข้าใจว่า อ่อ สงสัยคิดไปเอง หลงไปเอง หรือว่า ไม่ปกติแน่นอน เป็นแค่ข้ออ้าง หรืออาจจะเป็นนิสัยส่วนบุคคลแบบ friendly ปากหวาน อะไรแบบนี้คะ
อยากรู้เพราะถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้อีกจะได้ทำตัวถูกค่ะ จะได้ตั้งรับทันและเข้าใจได้ไม่หลงไปหวั่นไหวให้ทรมานหัวใจ 5555