เรื่องมีอยู่ว่า...ปลายปี59เรามีแฟน..ซึ่งแฟนเขาทำงานกับลุงกับป้าเขา...เราไปเจอเขาครั้งแรกก็ปกติ ก็ญาติแฟนไม่ได้อะไร...พอเราย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็เริ่มไม่โอเค..วันหยุดก็เรียกใช้ทำนู้นทำนี่ โอทงโอทีไม่มีนะค่ะ เงินเดือนก็แสนถูก  ให้เงินเดือนหมื่น4ยังหาค่าใช้จ่ายผูกมัดเขาไว้อีก2000 พอกลางปี60เราท้องก็ต้องแต่งงาน แม่เราไม่เอาอะไรเอาแค่ค่าจัดงานก็5หมื่นมาบงการจะเอานู้นจะเอานี่ ปี60 วันแต่งงานก็วางค่าสินสอด1แสน เสร็จพิธีก็คืนวันนั้นเลย5หมื่น แล้วบจ.เขาไม่หยุดก็มีเอากับข้าวที่บ้านงานไปเลี้ยงพนักงานตัวเอง ก็ให้ค่ากับข้าวมา1หมื่น ค่าซองเราก็เก็บไว้ทำทุนคลอดลูก พอเสร็จงานก่อนแม่จะกับบ้านก็เข้าไปคุยว่าเรากับแฟนเป็นหนี้เขาไหมเท่าไหร่แม่จะใช้ให้เราจะได้ไม่เป็นหนี้...เขาก็บอกไม่มีไม่เป็น....สุดท้ายแฟนก็ทำงานใช้หนี้5หมื่น ต้นปี61เราคลอดลูก ก็เลี้ยงเองพอหมดวันลาคลอดก็ตกลงกันว่าจะให้แม่แฟนเลี้ยงเพราะเขาทำงานที่เดียวกับแฟนเป็นลูกจ้างของป้าเขาเฟมือนกัน (ช่วงที่คุยกันว่าจะให้แม่แฟนเลี้ยง ป้าเขาก็คอยถามตลอดว่าจะจ้างแม่แฟนเท่าไหร่ให้เท่าไหร)แต่เขาประสบอุบัติเหตุเลี้ยงไม่ได้เลยต้องไปจ้างแถวบ้าน ตั้งแต่ลูกเกิดมาเราก็ไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย มีบ้างที่เขาบอกว่าจะซื้อนมให้แต่ก็เฉย เราก็เฉยเพราะเริ่มรู้นิสัย จนมาเมื่อช่วงปลายปีเราต้องกลับบ้าน ตจว แถวใต้ ลุงกับป้าเขาก็ไปทำธุระเลยไปรถตู้เขากันเอาลูกลงไปด้วย ไปถึงเขาก็ไปนอนบ้านงาน เราก็ไปนอนบ้านเราที่บ้านพอรู้ว่าลงกันไปเขาก็ทำกับข้าวเตรียมข้าวไว้เต็มที่ กินเสร็จก่อนกลับก็จะเอานู้นเอานี่กลับ แต่ก็ได้ไปแค่นิดเดียว พอเขากลับเราก็จะอยู่ต่อเพราะลูกพ่อกับแม่เราจะเอาไว้เลี้ยงเราก็เลยไม่ได้กลับกับเขา...พอเรากลับมาเขาก็ขอค่ารถที่เขาไปด้วยบอก1500แต่ลดให้เอาแค่1000 พอสิ้นปี61เราก็มีความคิดจะซื้อรถใหญ่ตอนแรกก็ไม่ได้ไปคุยไปปรึกษาไรเขาก็เอาเราไปพูดว่าไม่ปรึกษาไม่เห็นหัวเขา พอเราตัดสินใจได้เราก็บอกว่าจะซื้อรถ เราก็ได้ซื้อวันกับรถก็ก่อนวันที่บจ.เขาจะจัดงานเลี้ยง เราก็ให้แม่เราลงมาพาลูกเรามาส่ง พาน้องเรามาเที่ยวเราก็พาแม่ไปงานเลี้ยงบจ.เขา ตอนแรกเราก็บอกแม่ว่าไปไม่นาน พอดึกหน่อยเราก็จะชวนกันกลับต่เขาก็ให้แฟนเราไปส่งพนักงานของเขาก่อนวันนั้นสรุปเรากลับบ้านเกือบตี2 วันต่อมาเราก็พาแม่กับน้องไปส่งบ้านอาที่ระยองให้แม่ไปอยู่นั่นก่อน  พอเราหยุดปีใหม่เราก็ไปรับแม่พาไปเที่ยว ไปบ้านแฟนกัน ต่อ...