ขอฟังความเห็นคนทั่วๆไปหน่อยนะค่ะ

เราคบกับเเฟนมา6ปีได้ เราทะเลอะกับเเฟนมาตลอด6ปีเลย เคยจะเลิกกันหลายครั้งเขาทำร้ายเราก็บ่อยครั้งตั้งเเต่รู้จักกันมา เราทะเลอะกันเรื่องไร้สาระมาก เเค่คำพูดบ้างคำเเหมือนเขาเเคร์เเต่ความรู้สึกของตัวเองอะไรนิดหน่อยก็ห่อเหี่ยวกลัวว่าคนนู้นนี่จะมาทำไม่ดีใส่เขาตลอดเวลามันเลยไร้สาระเพราไ่มมีคนปกติที่ไหนมีอคติเเบบนี้ เราไม่เข้าใจตรงเราคบกันมานานทำไมต้องมาเเคร์เเค่ความรู้สึกตัวเองจากเเค่คำพูดไร้สาระก็มานั่งด่าฉันมากมายขนาดนี้ด้วย บ้างที่มันไร้สาระมากๆจนเราเหมือนฉันจะระเบิดเลยที่เเย่ยิ่งกว่าทะเลอะกันคือเขาเป็นผู้ชายที่ปากเสียมาก มันเหมือนเขาเกิดมาเหมาะกับคำว่าน่ารังเกลียด เขาน่ารังเกลียดทั้งกายวาจาเลยจริงๆทะเลอะด่าฉันเเบบเลวร้ายมากๆจนที่มนุษย์จะทำให้เเก่กันเลยเพราะยิ่งฉันเเสดงว่าเจ็บปวดกับคำพูดเขาเท่าไรเขายิ่งพูดๆเเละก็พูดเองเออเองใช้คำเเรงเองเป็นเวลาหลายชั่วโมง เเต่ประเด็นมันมีผลกับจิตใจฉันมากฉันรับคำพูดเล่านั้นไม่ได้ทุกครั้งที่ทะเลอะ จนมาวันนึงฉันไม่เเคร์อีกเเล้วเพราะนอกจากเขาจะปากไม่ดีเเล้เขายังเป็นคนที่ไม่มีความสำนึกทำอะไรไม่เป็นสักอย่างทำนิดหน่อยก็เหนื่อยๆก็มานั่งด่าว่ากันอีก ้ฉันเลยเปลื่ยนตัวเองไหม่ไม่สนใจอะไรอีกเเล้วเเค่อยากทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น เพราะฉันจะไม่สนคำพูดพวกนั้นเเล้วเเละก็ทำมาตลอด เเต่กลายเป็นว่าฉันเข้าใจเขามากขึ้นชีวิตก็ดีขึ้น เเต่ฉันกลับพูดอะไรไม่ได้เลยเหมือนพอฉันทนได้รับได้เขากลับมาบัดทอนจิตใจฉันเพิ่มขึ้น เหมือนกับเขาออ่อนเเอฉันเข้าใจเเต่เขาก็มาืำให้ฉันอ่อนเเอร์ไปด้วย กลายเป็นพูดอะไรก็ด่าก็ว่าเรื่องไร้สาระที่ทำให้ทะเลอะกันคือมันยกตัวอย่างอยากเเต่เอาเป็นว่าคนปกติไม่มาโมโหอะไรเเบบเขาเเน่นอน จนตอนนี้เหมือนไม่ไหวเเล้ว จะเลิกก็ไม่ได้เขาน่ากลัวเรากลัวเขาจะมาทำร้ายเรา เราไม่มีทางเลือกนอกจากปรับให้เขากันให้ได้เเต่เขาก็ไม่เคยสำนึกหรือหยุดอะไรเลย เเต่ตอนนี้ฉันไม่อยากอยู่จุดๆนี้เเล้วอยากเป็นคนปกติที่สดใสไม่ใช่มานั่งอมทุกข์ไปวันๆเเบบนี้

ปล.  เรามีลูกชาย1คนด้วย  ฉันเลยไม่รู้จะเเก้ปัญหายังไง