อันนี้เป็นแค่กระทู้เล่าความรู้สึก ความเป็นไปของผมต่อวงเฉยๆน่ะนะครับ

ผมตาม bnk จากยูนิทฟ้าแลป มาแบบงงๆโง่ๆ ไม่รู้สักนิดว่า 48G คืออะไร

เข้ามาปุ๊บ ด้วยความที่เป็นคนที่ถ้าสนใจอะไรจะค่อนข้างจริงจัง ก็เริ่มตามหาคอนเท้นของน้องๆ ข้อมูลความเป็นไปเป็นมาของ 48G

ตอนนั้นเริ่มอินจริงๆจังๆก็ช่วงก่อนออกซิง 3 ฟลัดข้อมูลทุกอย่างเข้ามาในหัว ตามคอนเท้นน้องๆแทบทุกคน อินกับดราม่าแทบทุกเรื่อง

แต่เมื่อคุณ Dig deep ลงไปเรื่อยๆ จากเปลือกสวยๆ ก็เจอความจริงที่ไม่น่าอภิรมย์นักของ 48G และ ปัญหาต่างๆนาๆที่ทำให้ผมเริ่มตะหงิดๆ รู้สึกว่ามันสูบพลังชีวิตไปมากจริงๆ

หลังๆมาเลยลองทบทวนดู ผมเลยเข้าใจตัวเองว่า
"ผมไม่ได้รัก bnk48 ผมไม่ชอบความเป็นไปของ 48G ที่ผมรัก คือ น้องๆที่ผมโอขิบางคนเท่านั้น"

อันนี้สังเกตได้จากตัวเองว่า พักหลังๆมา ไม่ว่าจะดราม่ากันหนักหนาสากรรณ์ขนาดไหน ผมแทบจะไม่สงสารน้องคนโดนดราม่าแล้ว ตามอ่านแล้วก็จบ แทบไม่สน ไม่แคร์ ไม่สงสาร ทั้งๆที่ข่วงแรกนี่อินจัดจริงๆ

ผมไม่ตื่นเต้นกับงานใหม่ๆที่เข้ามา ไม่ว่าจะเป็นหนัง ซีรีส์ โฆษณา

ไม่ตื่นเต้นกับซิง 5 6 ว่าเป็นเพลงอะไรแม้แต่นิดเดียว
(แต่ลงโหวตไปเป็น 30k)

ตอนนี้ที่จะไป และยังสนใจอยู่ คือแค่งานจับมืออย่างเดียวเท่านั้น ..

คิดๆอยู่ว่าคงจะตามแค่งานจับมือ กับงานเดี่ยวของน้องคนที่โอขิ น้องแกรดตอนไหนก็จะไปละ

แต่ถึงยังไงลึกๆก็ยังอยากเห็น bnk อยู่นานๆอยู่ดีนะ


ยาวจังแฮะ จบแค่นี้ละกันครับ