สวัสดีทุกคนเราอยากขอความช่วยเหลือ ขอร้องอย่าด่า ถ้าไม่พอใจเราก็ขอให้ X ไปนะ อย่าดราม่าศีลธรรมความถูกต้องใดๆ เราแค่อยากได้ความช่วยเหลือ
เราเป็นผู้หญิง ขอแทนแฟนเราผู้ชายว่า B คือเรากับแฟนคบกันมา 5 เดือนกว่า เรากำลังเรียนมหาลัยอยู่ B เรียนจบทำงานแล้ว เรากับแฟนอยู่หอเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนจะมาเจอ B เราเลิกกับแฟนเก่า แล้วสมองตอนนั้นคือคิดว่า ชีวิตสบายมาก ว่างมากๆ เลยตัดสินใจชวนเพื่อนอีก2คน ไปลงคณะกรรมการในมหาลัย เราเป็นคนกล้าแสดงออก อยากทำนั่นนี่ มีความมั่นใจ (พอต้องตัดสินใจเรื่องความรัก ก็ง่อยทุกที) ก่อนเจอ B เราก็กลายเป็นคณะกรรมการแล้ว ทำงานในมหาลัยมามากมาย จนเราคบกับ B เรื่องงานมหาลัยเราก็ให้ความสำคัญลดลง บางครั้งต้องโกหกเพื่อนเพื่ออยู่กับ B Bก็จะเป็นคนดูมีเหตุผล แต่จริงๆ B ชอบใช้เหตุผลว่า "ไม่อยากอยู่กับพี่หรอ?" "ถ้าพี่เป็นเธอพี่จะไม่ไป" B ชอบพูดแบบนี้ออกมา สุดท้ายเราก็ยอม ก็เห็นใจอะ แล้วทุกครั้งที่เรากับ Bคุยกันเรื่องหน้าที่ที่เราได้ไปทำ อย่างเช่น มหาลัยมีงานให้ไปประชุม คณะกรรมการนัดประชุมงาน งานจัดสถานที่ งานยิบย่อย B ก็จะเป็นคนตัดสินใจเสมอว่าจะให้เราไป/ไม่ให้ไป ทั้งๆที่เราคิกว่าไม่ใช่หน้าที่ของ B แต่ที่จะให้ B ตัดสินใจเพราะว่า เราเคารพ B อยากให้Bรู้สึกสำคัญ ทุกครั้งที่เรามีประชุม มีงาน B มักจะกำหนดเวลาเรา บีบเราให้ตัดสินใจเลือกอยู่เสมอ เราสองคนจะต้องทะเลาะกันเสมอ เราอึดอักมาก จนมาวันนี้ เรามีงานด่วนของมหาลัยที่เพิ่งแจ้งซึ่งเป็นงานวันก่อตั้งมหาลัย แล้วตอนเย็นผู้นำนักศึกษาทุกหน่วยงานต้องร่วมด้วยช่วยกันเตรียมงาน แต่เย็นนี้เรากับBนัดกันกิน KFC เราบอกB ว่ามีเตรียมงานเย็นนี้ B ก็สเต็ปเดิมคือ "ถ้าเสียดายก็ไม่ต้องออก (Bอยากให้เราลาออกจากงาน เพราะประธานเราทำงานไม่มีประสิทธิภาพ)" "อันไหนที่พี่ให้ไปพี่ก็ให้เอง อันนี้ไม่ให้ไป เธออาจจะเสียดาย อันนี้ก็แล้วแต่คน" B บอกแบบนี้ ทั้งๆที่วันเราเราคุยกันแล้วว่าเราจะอยู่ต่อเพื่อใบเกียรติบัตร ทำงานมาตั้งเท่าไหร่ อีกไม่นานก็หมดวาระแล้ว จะออกตอนนี้ เหมือนที่ทำมาสูญเปล่า แล้วดูสิ่งที่ Bบอกเรา....เหมือนBไม่เข้าใจเราเลย แล้วเราสองคนก็ทะเลาะกัน B บอกว่า " ทำไม แค่นี้ก็ไม่ฟังพี่ ไหนบอกแคร์พี่ บอกรักพี่ โอเคๆเข้าใจแล้ว ไม่มีใครจะมาอยู่ข้างๆพี่ตอนพี่ทุกข์ใจได้จริงๆ" คิดแล้วไง "ถ้าพี่เป็นเธอพี่จะออก พี่ไม่แคร์งานมากกว่าแฟนหรอก" ทำไมBต้องพูดแบบนั้น ที่ผ่านมาเราโกหกหาข้ออ้าง กลับตามเวลาที่กำหนด รีบทำงานให้ทันเวลา ก็เพื่อB แต่ดันบอกว่าเราไม่ฟังเค้า.... เรามีหน้าที่ของเราตั้งแต่ก่อนจะรู้จัก B เราคิดว่ามันคนละเรื่องกันเลย ระหว่างหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบ กับ ความรัก ... ความรักก็ต้องใช้ความเข้าใจรึป่าว? แล้วเราก็ไม่ได้ทิ้ง B เลย เรากับB อยู่ห้องเดียวกัน ทำงานเสร็จเรียนเสร็จก็เจอ แล้วควรทำยังไง?
#ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะคะ
รู้สึกอึดอักมาก แฟนชอบห้าม ห้ามเราทำหน้าที่ของเรา
เราเป็นผู้หญิง ขอแทนแฟนเราผู้ชายว่า B คือเรากับแฟนคบกันมา 5 เดือนกว่า เรากำลังเรียนมหาลัยอยู่ B เรียนจบทำงานแล้ว เรากับแฟนอยู่หอเดียวกัน เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนจะมาเจอ B เราเลิกกับแฟนเก่า แล้วสมองตอนนั้นคือคิดว่า ชีวิตสบายมาก ว่างมากๆ เลยตัดสินใจชวนเพื่อนอีก2คน ไปลงคณะกรรมการในมหาลัย เราเป็นคนกล้าแสดงออก อยากทำนั่นนี่ มีความมั่นใจ (พอต้องตัดสินใจเรื่องความรัก ก็ง่อยทุกที) ก่อนเจอ B เราก็กลายเป็นคณะกรรมการแล้ว ทำงานในมหาลัยมามากมาย จนเราคบกับ B เรื่องงานมหาลัยเราก็ให้ความสำคัญลดลง บางครั้งต้องโกหกเพื่อนเพื่ออยู่กับ B Bก็จะเป็นคนดูมีเหตุผล แต่จริงๆ B ชอบใช้เหตุผลว่า "ไม่อยากอยู่กับพี่หรอ?" "ถ้าพี่เป็นเธอพี่จะไม่ไป" B ชอบพูดแบบนี้ออกมา สุดท้ายเราก็ยอม ก็เห็นใจอะ แล้วทุกครั้งที่เรากับ Bคุยกันเรื่องหน้าที่ที่เราได้ไปทำ อย่างเช่น มหาลัยมีงานให้ไปประชุม คณะกรรมการนัดประชุมงาน งานจัดสถานที่ งานยิบย่อย B ก็จะเป็นคนตัดสินใจเสมอว่าจะให้เราไป/ไม่ให้ไป ทั้งๆที่เราคิกว่าไม่ใช่หน้าที่ของ B แต่ที่จะให้ B ตัดสินใจเพราะว่า เราเคารพ B อยากให้Bรู้สึกสำคัญ ทุกครั้งที่เรามีประชุม มีงาน B มักจะกำหนดเวลาเรา บีบเราให้ตัดสินใจเลือกอยู่เสมอ เราสองคนจะต้องทะเลาะกันเสมอ เราอึดอักมาก จนมาวันนี้ เรามีงานด่วนของมหาลัยที่เพิ่งแจ้งซึ่งเป็นงานวันก่อตั้งมหาลัย แล้วตอนเย็นผู้นำนักศึกษาทุกหน่วยงานต้องร่วมด้วยช่วยกันเตรียมงาน แต่เย็นนี้เรากับBนัดกันกิน KFC เราบอกB ว่ามีเตรียมงานเย็นนี้ B ก็สเต็ปเดิมคือ "ถ้าเสียดายก็ไม่ต้องออก (Bอยากให้เราลาออกจากงาน เพราะประธานเราทำงานไม่มีประสิทธิภาพ)" "อันไหนที่พี่ให้ไปพี่ก็ให้เอง อันนี้ไม่ให้ไป เธออาจจะเสียดาย อันนี้ก็แล้วแต่คน" B บอกแบบนี้ ทั้งๆที่วันเราเราคุยกันแล้วว่าเราจะอยู่ต่อเพื่อใบเกียรติบัตร ทำงานมาตั้งเท่าไหร่ อีกไม่นานก็หมดวาระแล้ว จะออกตอนนี้ เหมือนที่ทำมาสูญเปล่า แล้วดูสิ่งที่ Bบอกเรา....เหมือนBไม่เข้าใจเราเลย แล้วเราสองคนก็ทะเลาะกัน B บอกว่า " ทำไม แค่นี้ก็ไม่ฟังพี่ ไหนบอกแคร์พี่ บอกรักพี่ โอเคๆเข้าใจแล้ว ไม่มีใครจะมาอยู่ข้างๆพี่ตอนพี่ทุกข์ใจได้จริงๆ" คิดแล้วไง "ถ้าพี่เป็นเธอพี่จะออก พี่ไม่แคร์งานมากกว่าแฟนหรอก" ทำไมBต้องพูดแบบนั้น ที่ผ่านมาเราโกหกหาข้ออ้าง กลับตามเวลาที่กำหนด รีบทำงานให้ทันเวลา ก็เพื่อB แต่ดันบอกว่าเราไม่ฟังเค้า.... เรามีหน้าที่ของเราตั้งแต่ก่อนจะรู้จัก B เราคิดว่ามันคนละเรื่องกันเลย ระหว่างหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบ กับ ความรัก ... ความรักก็ต้องใช้ความเข้าใจรึป่าว? แล้วเราก็ไม่ได้ทิ้ง B เลย เรากับB อยู่ห้องเดียวกัน ทำงานเสร็จเรียนเสร็จก็เจอ แล้วควรทำยังไง?
#ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะคะ