ถ้าดีก็คือผู้ที่น่าเคารพ ไม่ดีก็น่าจะรู้กัน เป็นข่าวก็ชัดอยู่.การกล่าวอ้างแต่พุทธพจน์​อยากถามว่าพระพุทธองค์ทรงรู้อยู่แล้ว ว่ามนุษย์ยังมีกิเลสเแต่การทำดีต่อท่านไม่ผิด.แต่ไม่ใช่ทำตามทุกอย่าง.เช่นให้ไปลักทรัพย์ก็ไป.เป็นต้น.เราต้องแยกแยะด้วท่านผู้ใหญ่หลายท่านพยายามเน้นแแต่บางทีอาจไม่ได้คิดถึงผู้เป็นลูก.บางทีมีการกดดันจึงต้องหนีไปขอยกตัวอย่างเช่นแม่น.ส. กอ มีพ่อเลี้ยงใหม่ทั้งที่พ่อเลี้ยงพยายามลวนลามกลับไม่ห้ามปรามซ้ำยังให้ลูกตามใจพ่อเลี้ยงเพื่อไม่ให้พ่อเลี้ยงทิ้งแม่ไป.ลูกจึงต้องหนีแม่ไปแต่ด้วยความรักจึงพยายามมาดูแลบ้างแต่บางครั้งก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงดุชอบทำร้ายแม่ตนแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เพราะแม่เลือกที่จะให้ทำร้ายดีกว่าทิ้งเขาไปเป็นต้น​การกระทำของลูกคนนี้ถึงอกตัญญูแต่จำเป็นและช่วยเหลือตามโอกาสนี่แค่ตัวอย่างนะผมเห็นผู้ใหญ่สอนกันมากแต่ไม่ได้กล่าวถึงแง่ลบบ้างผิดจากวิสัยพระพุทธเจ้าให้เน้นการแยกแยะพิจารณาสิ่งใดผิดชอบชั่วดีไม่ใช่สักแต่จะเชื่ออย่างเดียวทำโดยขาดสติอะไรก็อ้างการกตัญญูอย่าทำให้พ่อแม่เสียใจแยกแยะด้วยให้การสอนถูกต้องสมบูรณ์ที่สุดเป็นต้นท่านใดอ่านแล้วคิดเห็นประการใดยกตัวอย่างเพื่อประกอบปัญญาผมด้วยขอบคุณครับ