ขอเกริ่นก่อนว่า ตัวอักษรมีข้อจำกัด ในการถ่ายทอดอะไรบางอย่างที่มากกว่าที่ตัวอักษรจะทำได้   
รวมถึง คำจำกัดความ ที่เเต่ละคนมีต่อเเต่ละคำ อาจไม่เหมือนกัน
ไม่ว่าจะเป็นความหมาย ความรู้สึก ต่อคำต่างๆ  
บางอย่างก็คล้ายๆ ตอนเรารู้คำอธิบายของรสชาติอาหาร กับเรารับประทานเองครับ
เพื่อความเข้าใจต่อคำถามที่มากขึ้น การคิดจินตนาการน่าจะช่วยได้ครับ

คนเราอาจมีหลายเป้าหมาย ผมเป็นคนหนึ่งในนั้นที่มีเป้าหมายในชีวิต
ผมว่าเป็นเรื่องที่เหมาะสม ในการมีเป้าหมายในการดำเนินชีวิต เพราะมันทำให้เรามีชีวิตชีวามากขึ้น เเต่ขึ้นอยู่กับว่า เป้าหมายของเเต่ละคนคืออะไร เป็นอย่างไร ขึ้นอยู่กับ มุมมอง ทัศนคติ องค์รวมที่คนๆนั้นมีต่อเป้าหมาย เหมือนกับว่า เรามีเป้าหมาย เป้าหมายก็มีเรา ช่วยเหลือซึ่งกันเเละกัน  

ก่อนหน้านี้ ผมเคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า  คนเราเกิดมาเเล้ว สุดท้ายก็ต้องตาย เเต่ผมก็มีความคิดเเย้งว่า เเต่ยังมีเรื่องระหว่างทางอยู่นี่
ผมกำลังสบสนกับหลักการดำเนินชีวิตเหมือนดั่งคำถามกระทู้นี้ ผมทำบางอย่างที่คล้ายๆกับที่เรียกว่า วิปัสสนา
ทำให้ผมคิดว่า ผมได้เข้าใจคำเหล่านี้ได้ชัดเจนขึ้น ลึกซึ้งมากขึ้น  " เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป "

เป้าหมายหลักๆของผม คืออะไรที่ทำนองเเบบว่า อยู่เพื่อบางสิ่ง สู้เพื่อบางอย่าง เเล้วผมก็ทำตามเป้าหมายในหลายปีที่ผ่านมา
เเต่ตอนนี้ผมคิดว่า ทุกอย่างมันเหมือนกับ เรากำลังทดลองบางอย่าง โดยคนเราก็คือ หนึ่งในอุปกรณ์ทดลอง
ตรงนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่า เป้าหมายของผมไม่มีความหมายต่อผม

ไม่ว่าเราจะทำอะไร ที่เรียกว่า เรื่องระหว่างทาง เช่น สนุก มันส์ หรือเรื่องงดงาม เลวทรามต่างๆ
มันก็ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป มันเหมือนกับคลื่นชีพจร ที่มีหลายรูปเเบบ
อารมณ์เเบบว่า เกิดความเข้าใจว่า เเล้วจะทำไปทำไม จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไรเเบบนั้นเลยครับ
เเต่ผมก็มีความคิดว่า ยังไม่อยากตาย (อาจเป็นความคิดจากธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตหรือป่าว)

หรือทางเเก้คือ มองให้เห็นทั้งหมด(อาจไม่หมดหรอก) เเล้วอยู่กับด้านดี ณ ขณะเวลานั้นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตายตามธรรมชาติกันนะครับ
หรือตอนนี้ผมควรเปลี่ยนหลักเป้าหมายในการดำเนินชีวิตใหม่ หาว่าอะไรที่เเท้จริงเเล้วที่ผมต้องการ
  
ขอบคุณครับ