สวัสดีครับ วันนี้ยืม User น้องหน่อยพยามสมัครแล้วไม่เป็นผล คือว่าผมเป็นอาจารย์มหา'ลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ทุกวันผมต้องผ่านซอยประชาสงเคราะห์14 เพราะบ้านผมอยู่แถวหอนาฬิกาห้วยขวางครับ ทุกวันผมต้องไปทำงานโดยขึ้นรถเมล์ สาย 204 ทุกวันเพื่อไปทำงาน ผมทำงานเป็นอาจารย์ผมก็จะเป็นคนที่ อัธยาศัยดีและยิ้มให้ทุกคนที่สบตาผมครับ
วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2562 ประมาณ 06:40 ผมนั่งรถเมล์ 204 ตัดประชาสงเคราะห์พอมาถึงซอย 14 มีเด็กหนุ่มเดินขึ้นรถมาตัวอวบๆมานั่งหน้าผม เขาสบตาผมก็เลยยิ้มเพราะยูนิฟอร์มผม ควรจะให้ความรู้สึกดีกับทุกคน แต่ในครั้งนี้มันดีจนเกินจะ "รับไหว" เมื่อเขาหันหน้ามาหาผมพร้อมกับถามว่า
"พี่เป็นอาจารย์หรอครับเห็นใส่ชุดแปลก" ,,, อ๋อใช่ครับ ว่าไงเอ่ย มีอะไรหรือเปล่า
"มีครับผมอยากสมัครเรียน หาที่เรียนไม่ได้ เลยอยากจะขอเบอร์อาจารย์ได้ไหมครับ"
"ได้สิครับ มีปัญหาเรื่องเรียน เรื่องที่เรียน ปรึกษาผมได้นะครับ" เรื่องการศึกษายินดีครับแล้วลูกเรียนที่ไหน
ผมเรียนต่างจังหวัดผมเป็นคนเหนือครับ....โอเคลูกเอาเบอร์อาจารย์ไปถ้าสมมติมีปัญหาเรื่องที่เรียนรัฐไม่ได้อยากหาที่เอกชนคุณภาพดีถูกๆตามสาขาที่ชอบอาจารย์จะดูๆให้นะครับ ไม่ต้องกังวล

พอถึงเยาวราชผมก็ลงเดินหาโจ๊กทาน ก่อนจะลงรถคนนั้นยิ้มหวานให้ผม แปลกมาก แปลกแบบสุดๆนึกถึงหนังโรคจิตไปเลย

ตกเย็นผมเลิกจากสอนก็กลับเข้ามาที่บ้านมีสายเข้าพร้อมบทสนทนาดังนี้
-------ขออนุญาติแทนตัวเองด้วยชื่อ Y และเด็กคนนั้นว่า Z นะครับ--------
Z สวัสดีครับนั่นอาจารย์ y หรือเปล่า
Y ใช่ครับใครเอ่ยมีธุระอะไรซะเย็นเลยครับ ฝึกงานพรุ่งนี้หรือเปล่า
Z ป่าวๆๆพี่ นี่น้องzเอง ที่เจอบนรถเมล์ อยากรู้จักจัง พี่รักผมยัง


Y ใครโทรมาอำอาจารย์ครับ เดี๋ยวโดนหักคะแนน
Z ไม่ได้อำครับเรียกพี่ดีกว่า พี่รักน้องzไหม น้องอยากเจอจังอยากนอนด้วยกันอีก
++++หืมมม ผมไปนอนกับคุณตรงไหน
Z เราคุยกันนานมากแล้วนะครับ นอนกันได้แล้วผมอยากให้พี่ทำผมแรงๆ
Y ขอโทษนะครับถ้าสองแง่สองง่ามพูดเชิงอุจาดผมไม่คุย
Z คุยเถอะนะ อย่าขัดความรู้สึกของพี่และของน้องเลย น้อง want จริงๆ
Y ไหนคุณบอกจะปรึกษาเรื่องเรียนไง นี่คืออะไร
Z พี่จะปฏิเสธความต้องการที่มีต่อน้องหรอ ให้ความรู้น้องหน่อย น้องชื่อ xxxxxxxxxxx
ผมรีบเซิร์จเฟสบุ้คและเจอด้วย ไม่รู้ทำไงเลยบอกว่า ผมคิดว่าคุณเป็นคนดีขอไม่คุยนะครับ
Z พี่อย่าบอกว่าพี่ไม่มีอารมณ์เพราะน้องดูตอนพี่โหนรถเมล์มันตุงมากน้องอยากดม
เฮ้ยๆๆๆเลยอุทานดังๆใส่ในสายเลยครับว่า ไอ้ที่นี่
Y โรคจิตนะครับแบบนี้ ผมขออนุญาตตัดสาย อย่าโทรมาบอก
แล้วเขาก็พยามโทรหาผมเป็นสิบสายจากนั้น
ผมก็แบล๊คลิสเบอร์นี้ไป

ค่ำๆคุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่ หิวเลยไปหาเพื่อนในคอนโดแถวประชาสงคราะห์ เพื่อนชายสมัยเรียนประถมแอบติดลามกกันหน่อยเราเรื่องแฟนเก่าพอเล่าไปเล่ามาก็มีสายเข้าเบอร์แปลก

Z พี่ y ทำไมน้องโทรไม่รับแต่เบอร์นี้โทรติด พี่เอาน้องแล้วรับผิดชอบด้วย วันนี้เกิดอารมอย่างมากทำให้หน่อย แล้วจะไม่บอกใคร
Y ครับแล้วตอนนี้ได้ที่เรียนยัง
Z ทำไมเปลี่ยนเรื่อง คนมันอยากนะ
Y ไม่เปลี่ยนก็ได้ครับ แต่พอดีอยู่กับแฟน (ผมเลยเอาโทรศัพท์ส่งให้เพื่อน)
พอส่งให้เสร็จเสียงในสายเล่าความ ทุเรศ เหมือนผมทำจริงตั้งแต่คำว่า
Z "ขึ้นรถเมล์เห็นน้องเกิดอารมณ์ขอเบอร์น้อง แล้วนัดมามีอะไรหลายครั้งมากแล้วทิ้งเพราะได้แล้วและมีของใหม่  เดี๋ยวคุณก็เหมือนน้อง (เพื่อนผมก็แอบขำแต่ไม่พูดอะไรหันมาถามผม U ทำจริงหรอ เอ้ย!!จะบ้าหรอ เมียกูเอาตายดิ ไม่ได้รังเกียจวะแต่ไม่ใช่ปะวะ

ก็คุยกันพอท่านข้าวอิ่มก็ไล่บล้อกเบอร์อีก

วันเสาร์ผมพานศ.สองสาวฝาแฝดไปรายงานตัวฝึกงาน ตามพันธะ MOU เห็นว่านศ.ที่ ม.น่ารัก เป็นเด็กดี เรียนเก่ง ที่ฝึกงานชม จึงพาคนเก่งไปเลี้ยงข้าวแล้วพาไปดูโทรศัพท์ (หลานสาวผมทำพาร์ทไทม์มีส่วนลด)ที่ห้างที่มีน้ำตกเยอะๆพอเจอร้านค้าร้านนึงผมเห็นเขายืนในร้านและยืนเหมือนคนที่เชื่องช้า ก้มหน้าให้หัวหน้าก็บ่นๆซึ่งเป็นคนนั้น ผมหันไปหานศ.เลย เอ บี ลูกช่วยอาจารย์หน่อยหนูอย่าทึกทักนะแกล้งเป็นแฟนอาจารย์หน่อย อ.จะไม่แตะตัวหนูแต่มีคนเหมือนมีอาการทางจิตเขา....ผมเล่าให้ฟังนศ.ก็ขำและยอมแกล้งทำเป็นนั่งทานแพนเค้ก(แพงมาก555) เขาเดินเข้ามา
Z ทำไมพี่ไม่รับละ โทรหาแทบตายรู้ไหมแฟนคนนี้เป็นห่วง
A:B ไหนใครแฟนคะคุณ
Z พี่ y ไงแฟนผม
A:B คงจะประสาทเสียนะคะ นี่แฟนเราสองคนค่ะ พี่ y ใจดีมากตอนนี้ลูกในท้องก็ 3 เดือนแล้ว อย่ามั่วค่ะ
A ใช่ b คนอะไรหน้าตาก็ไม่ได้แย่แต่กริยาไม่สมควร
Z แต่เขามีกันกับผมแล้ว ไม่ป้องกันด้วย
นศ.มองผลเลยย หน้าผมซีดมาก
A:B ถ้าคุณยังไม่หยุดพูดเราสองคนจะเรียก รปภ นะคะ
แล้วเขาก็เดินเลี่ยงไป

ตกเย็น นักศึกษาก็กลัวคนนั้นมากๆกลัวจะมาทำร้ายผม ผมจึงให้เขากลับก่อนแล้วผมก็ขึ้นรถเมล์กลับ
ตามตอนนั้นผมหิวข้าวมากอยากทานอะไรอร่อยๆเลยแวะตลาดดินแดง ทานเสร็จผมก็ขึ้นรถเมล์กลับบ้านที่ห้วยขวาง พอถึงซอยผมก็รู้สึกเหมือนมีใครตามแต่เนื่องจากผมชินแล้วแถวนั้นคนพลุกพล่านเลยเดินต่อไปจนถึงทางเข้าหมู่บ้าน เจอยามก็ยิ้มให้ครับแล้วเห็นเหมือนเงาคนนั้นตามผมมาพยามไม่มองพอเหนชัดๆใช่จริงๆด้วยรีบจ้ำอ้าวเข้าบ้านเลย น่ากลัวมากผมงงมาก อะไรทำให้เขาเป็นแบบนั้น

วันอาทิตย์วันหยุดผม ภรรยามาหาจากพระประแดง เลยอ้อนหน่อย อยากกินแกงส้มชะอมไข่ทอด ก็ได้กินดีใจมากพอแฟนกลับด้วยความที่นึกถึงเพื่อนเลยบอกแฟนว่า เกรซพี่เอาไปให้บิ๊กด้วยได้ไหม ...โหพี่ ยกหม้อไปก็เหลือเยอะมาก ไปดิพี่บิ้กกินเยอะน้องว่าควรเอาไปให้เค้าบ้างดูแลพี่ยังกะเมียน้อย 5555

เกรซขึ้นรถที่คนขับรถมารับกลับบ้านผมก็ตามเดิม งก มีบัตรรถเมล์ขึ้นจากอู่ไปลงแถวๆซอย ไกล้ๆหอการค้าแต่สิ่งที่ผมไม่ได้สังเกตุคือคนที่นั่งในรถ คุ้นมากผมกลัวมากจึงร้อนใจเมื่อไหร่จะถึง พอถึงผมรีบเอาถุงผ้าใส่อาหารวางไว้ใต้คอนโดแล้วโทรบอกบิ้กว่า คนนั้นตามguมาสองวันแล้วทำไงวะ

ก็ด่ามันสิ แรงๆเลย เอาให้เงิบเลย

ผมเลยรับสายซึ่งเบอร์ใหม่อีกแล้ว ผมด่าเลยครับครั้งนี้ ใช้คำหยาบคายจนลืมจรรยาบรรณวิชาชีพครู แต่ผลที่ได้คือ

"พี่คุยดีๆหน่อยเราคุยมานานแล้ว อยากเอาก็จะให้"

ผมตกใจมาก ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ผมตัดสินใจแอบบลงบันไดหนีไฟแล้วออกมาก่อน สิ่งที่ได้คือ
คนนั้นถามยามว่าผมอยู่ห้องไหน คนเสื้อสีเหลือง "อ๋อ อาจารย์บิ้ก ห้อง6xx" แล้วมันก็โทรมาบอกผมว่ารู้แล้วนะอยู่ห้องนี้ถ้าไม่ลงมาจะขึ้นไปให้ใส่เต็มแรง กางเกงน้อยซักยังขอสูดให้ชื่นใจ ผมปล่อยโฮเลยครับ สุดจะทนจริงๆ ผมอดกลั้นมาก

เลยพูดความจริงหมดเลย และพูดดีด้วย
ผมมีแฟนแล้วรบกวนอย่ากวนผมเลยแฟนผมไม่ชอบ และผมก็รักแฟนมาก นะครับไปคุยกับคนอื่นเถอะ
"มาเอากันก่อนนะหนึ่งครั้ง พรุ่งนี้จะไประยองแล้ว" แล้วกลับมาจะให้เอาอีก
ผมกลัวหนักกว่าเก่าอีก คุกคามผมไม่พอ โทรเข้าเบอบิ้ก(หาจากเฟส) ใส่ร้ายผมสารพัดว่า เก่งมาก บิ้กบ้าง เขาช้ำไปทั้งตัว กางเกงน้อยหอม
จนบิ้กต้องปิดเครื่อง

ประมาณสามทุ่ม 10/02/62

โทรมาบอกผมอยู่หน้าคอนโดลงมาหน่อยมาคุยให้รู้เรื่อง มีแฟนทำไมไม่บอก
โทรมาพูดแบบนี้ซ้ำๆจนผมรำคาญด่าขึ้น คำสรรพนามโบราณ หมดความอดทนจริงๆ จนผมทนไม่ไหวจึงมาที่คอนโด แล้วเขาบอกว่าผมพูดไม่ดีกับเขา เราเป็นคนเคยไปภาคใต้ด้วยกันไม่น่าแล้วน้ำใจแบบนี้(ผมเคยไปฝึกสอนที่ รร.แห่งนึงภาคใต้ตอนบน และเขาก็เคยไปเรียนที่ใต้ตอนล่าง ซึ่งเราก้ไม่เคยมีความรู้จักกันเลยครับ)

สรุป....ผมต้องทำดีเป็นพูดดีเพื่อกล่อมให้เขากลับไปก่อน ไม่งั้นผมพลั้งมือฆ่าเขาแน่
สรุปกลายเป็นผมที่ลำบากใจมากครับ

บุคลิกเขาเป็นคน เงียบๆ นิ่งๆ ยิ้มหวานมากแบบยิ้มค้าง การกระทำเชื่องช้า การพูดน้ำเสียงอ่อนหวานแต่เย็นชา ชอบคิดไปเองเช่น "พี่รักน้องมากแค่ไหน เราคุยกันนานมากรักนานๆนะ ทั้งๆที่พึ่งเจอไม่ถึง48 ชม."

คุยแต่เรื่องเพศ กามอารมณ์

ถ้าเพื่อนๆอ่านแล้วมีข้อเสนอแนะผมยินดีรับฟังนะครับ อยากทราบว่าพอจะทำอะไรได้ไหมที่จะทำให้ผมหลุดจากตรงนี้ ผมกลัวมากซึ่งผมไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ทั้งๆที่ผม ไม่เคยเจอและไม่เคยไปทำอะไรเขาเลย ครับ



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ถ้ามีจะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ ขอบคุณครับ

ช่วยผมที สงสารแฟนผม