สวัสดีค่ะ พอดีเครียดมากเรื่องที่พัก อยากมาเตือนคนหาหอที่นี่
พอดีเราเปิดเทอมมกรา แต่เราต้องมาเรียนคอร์สภาษาก่อน ตั้งแต่พย. แล้วทีนี้เอเจนเรื่องเรียนเราก็แนะนำเว็บ นักเรียน.com (ภาษาอังกฤษ) เราก็ดูๆแล้วมีที่ว่างไม่เยอะ แล้วส่วนใหญ่สัญญาเป็นปี ช่วงก่อนเราบินมาคือทุกอย่างฉุกละหุกมาก ทั้งตั๋วเครื่องบิน ที่พักยังไม่ได้ เสียดายมากที่ไม่ยอมหาดูเว็บอื่น มาพึ่งแต่เว็บนี้ เช่นที่พักของ study inn ดีมาก (ถามคนที่มากับแฮนด์ ออน ทุกคนอยู่ที่นี่) แล้วราคาไม่ต่างกับเรามาก แต่ได้ห้องน้ำส่วนตัว แพงกว่าแค่10ปอนด์ต่อวีคก็มี (ของเราห้องน้ำรวม ครัวรวม ห้องส่วนกลางไม่มี แย่มาก กับราคานี้)

เราเลือกที่พักนึงของ App living (บ.นี้ดูแลที่พักหลายที่) จ่ายมัดจำ ก่อนมาไทยเรียบร้อย น่าจะ 4000 กว่าปอน จาก6000 กว่า ในสัญญาปีนึง
เราคุยทุกอย่างผ่านเอเจนนักเรียน.com แล้วให้เขาปะสานงาน เราเลือกที่แพงที่สุดของที่พักนี้ 148 ปอนต่อวีค
วันที่มาถึงที่พัก เราก็กดออดข้างนอก รอแล้วรอเล่า เลยรบกวนคนเดินไปเดินมาให้โทรหาที่พักให้ ปรากฏว่าออฟฟิศต้องไปอีกที่นึง มีออฟฟิศใหญ่ที่เดียว แล้วดีที่คนที่โทรให้เราเขาบอกว่า แต่เขามีกระเป๋าใบใหญ่2ใบเลยนะ ทางนั้นเลยจะมาหาเรา เราก็ขอบคุณคนที่โทรให้ยกใหญ่ ไม่งั้นเราต้องลากกระเป๋า2ใบ ไซส์30นิ้วไปออฟฟิศ ไกลประมาณเกือบไมล์
พอทางนั้นมาก็จัดการเอากระเป๋าเราเข้าห้องเก็บของให้ แล้วบอกเราให้ไปออฟฟิศ เราก็ถามว่า เดินไปหรอ นางว่าใช่สิ เราเลยบอกว่า เราไม่มีอินเตอร์เน็ตนะ ตอนนั้นคือยอมใจในความไม่มีไหวพริบของนาง คือนางขับรถมา แต่ให้เราเดินไปออฟฟิศ นางเลยบอกว่างั้นไปด้วยกัน เราเลยขอบคุณนางไป

พอไปถึงออฟฟิศเราก็ถามว่าทำไมไม่แจ้งก่อนว่าเราต้องมาออฟฟิศก่อน ไม่ใช่ที่พัก เขาก็พูดส่งๆว่า ไม่รู้ ไม่ได้รับเรื่อง
แล้วพนง.คนจีน80%ได้ ดูแล้วไม่มี compassionเลย
ก็เซ็นสัญญาปกติ เสร็จแล้วจะมีพนง.เดินมาส่งเราที่หอพัก แนะนำนู่นนี่ พอมาถึงห้อง
1.ไฟเสีย1ดวง
2.ห้องไม่ได้ทำความสะอาด มีหยากไย่และ"รา"ตามมุมห้อง
3.มี"ถุงยาง"อยู่ในลิ้นชักข้างเตียง
4.ที่ไขกุญแจประตูเสีย
5.ผนังบางมาก ขนาดที่คนข้างห้องพูดธรรมดา เราได้ยินทุกอย่าง

แต่เขาก็ซ่อมไปกับประตูให้ภายในวันนั้น แต่มันควรจะเช็คทุกอย่างก่อนมั้ย สัญญาตั้งแต่กลางตค. แต่เราเช็คอิน31 ตค. จ่ายไปฟรีๆ 2 วีค

ช่วงอาทิตย์แรกเราร้องไห้แทบทุกวัน มันรู้สึก regret ค่ะ บอกไม่ถูก แบบ รู้สึกดาวน์มาก โทรไปร้องไห้กับแฟนกับเพื่อนบ่อยมาก

เราเลยไปที่ออฟฟิศถามว่าขอเปลี่ยนห้องได้มั้ย เพราะคนที่อยู่ชั้นเดียวกับเราเสียงดังมากค่ะ คนจีนทั้งชั้น มีแต่ผู้ชาย (7ห้อง)
ออฟฟิศบอกว่าเราต้องจ่าย250ปอน ถ้าจะย้ายห้อง แล้วต้องหาคนมาเช่าแทนเราด้วย เรานี่ร้องไห้กลางอากาศเลย คือร้องตรงนั้นเลย มันอัดอั้นมาก เราตัวคนเดียว แล้วหันไปพึ่งใครก็ไม่ได้

ตอนนี้เราก็ต้องทนอยู่ห้องนี้ไปถึงกันยาค่ะ นอนๆอยู่ตื่นกลางดึกเพราะคนจีนตะโกน เหมือนนางเล่นเกม ใส่หูฟังอะค่ะ
อยากมาเตือนว่า หาหอ ควรมาหาที่นี่เลย มาดูห้องจริง สภาพแวดล้อม มาดูทีมทำงาน

อีกอย่างที่นี่ถ้าเราสั่งพัสดุ ต้องให้ส่วไปที่ออฟฟิศใหญ่เท่านั้น เพราะ หอเราจะไม่มีคนคอยรับของ
คิดสภาพถ้าของหนักๆก็ต้องแบกกลับมาเกือบไมล์

ห้องเราติดครัวและลานจอดรถ ซวยซ้ำซวยซ้อน
ผ่านมาหลายเดือน อยากมาเล่านานแล้วค่ะ แต่จังหวะไม่ได้ ร้องไห้อยู่ 5555

สรุปคือ หาหอ ควรมาหาที่นี่ หาเช่าระยะสั้นไปก่อน แล้วค่อยๆใช้เวลาค่ะ
ภาพในเว็บคือมายาทั้งนั้น ไม่ตรงปกเลย
โทษตัวเองทุกวัน เพราะความใจเร็ว ผลเลยเป็นแบบนี้ หดหู่จริงๆ เคยแบบถึงขนาดไม่อยากอยู่แล้ว แต่ก็พยายามดึงสติตัวเอง