"เขาจับแถบผ้าแล้วใช้การหมุนตัวดึงฉันให้เข้าไปหาตัว"
"ฉันตั้งตารอ...ที่จะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าฉันเปลี่ยนไปจากตอนนั้นแค่ไหนแล้ว"
"แต่พวกเขาทุกคน..."
"ต่างก็พยายามมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ยอมหยุดยั้ง!"
"ให้ตายสิ!"
"สายฮีโร่นี่ยอดเยี่ยมจริงๆ"
ผลการแข่งรอบที่ 5 ออกมาแล้ว
ทีมห้อง A ชนะด้วยคะแนน 4-0
(ทุกคนในทีมยกเว้นโคไดที่ถูกจับติดกับบอลเหนียวของมิเนตะจนพามาด้วยไม่ได้)
สรุปผลการแข่งขันทั้ง 5 รอบ ห้อง 1-A ชนะด้วยสกอร์ ชนะ 3 แพ้ 1 เสมอ 1
บรรดานักเรียนห้อง 1-A
แน่นอนว่าพวกทีมห้อง B ก็ได้แต่ต้องกล้ำกลืนความเจ็บใจไป...
หลังจบการแข่ง ชินโซได้เข้าไปหาอ.ไอซาว่ากับอ.Vlad
ชินโซ : อ.ไอซาว่า, อ.วลาด
ชินโซ : ผมไม่สามารถทำอะไรด้วยตัวคนเดียวได้
ชินโซ : ผมยังไม่แข็งแกร่งพอ
ชินโซ : การฝึกครั้งนี้เป็นการสอบวัดความสามารถในการขอย้ายสายของผมด้วยใช่ไหมครับ?
Vlad : เธอรู้ด้วยรึ?!
ชินโซ : ผมก็ไม่มั่นใจเต็มที่...แต่เมื่อดูช่วงเวลาและหลักการของการฝึกนี้แล้ว...
ชินโซ : มันยังเป็นการทดสอบที่จะทำให้ง่ายในการทดสอบว่าผมจะทำได้ดีขนาดไหนโดยไม่มีอุปกรณ์เสริมช่วย
ชินโซ : อีกทั้งผมยังเป็นคนเดียวที่เข้าแข่งถึงสองรอบ
Vlad : (ช่างคิดได้ลึกซึ้งจริงๆ...)
อ.ไอซาว่า : ตอนนี้ยังมีเวลาพอสำหรับการให้คะแนนการแข่งขันอยู่ เพราะงั้นเรารีบกลับไปก่อนเถอะ
ตัดมาที่หน้าทางเข้าสนามแข่งขัน
อ.ไอซาว่า : เอาละ...ก่อนอื่นเลยนะมิโดริยะ
อ.ไอซาว่า : ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มันอะไรกัน?
อ.ไอซาว่า : จะว่าเป็นท่าใหม่...มันก็ดูจะต่างกับอัตลักษณ์ "เสริมพลังกาย" มากเลยว่าไหม?
อ.ไอซาว่า : หลักการเบื้องหลังมันคืออะไรกันแน่?
โทโกยามิ : เขาปล่อยของที่มืดดำสุดๆออกมา...
คุโรอิโร : ถึงแม้มันจะเป็นการที่อัตลักษณ์ของเขาหลุดการควบคุม อยากรู้จังว่ามันชื่อว่าอะไร
คำถามของอ.ไอซาว่าทำให้อิสึคุต้องคิดหนัก
"ฉันพูดเรื่องวันฟอร์ออลไม่ได้ แต่ฉันก็จะทำเป็นเลี่ยงคำถามไม่ได้เหมือนกัน"
"ฉันจะต้องพูดความจริงออกไปตามตรงโดยไม่บอกความลับออกไปด้วย"
อิสึคุ : ผมเองก็...ยังไม่เข้าใจมันเต็มที่นักเหมือนกันครับ
อิสึคุ : จู่ๆพลังของผมก็เพิ่มพูนขึ้นและผมก็ไม่สามารถหยุดมันได้
อิสึคุ : มันเหมือนกับ...พลังที่ผมเคยไว้ใจจู่ๆก็แยกเขี้ยวใส่ผม ผมรู้สึกกลัวมากๆเลยล่ะครับ
อิสึคุ : แต่เพราะคุณอุรารากะกับชินโซคุงช่วยหยุดมันให้ผม ผมจึงรู้ตัวว่ามันไม่ใช่แบบนั้น
อิสึคุ : ถ้าไม่ใช่เพราะชินโซคุงทำให้ผมหมดสติไป ผมคงไม่มีทางเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
อิสึคุ : ชินโซคุง ก่อนหน้านี้นายถามฉันว่าฉันแค่แกล้งทำหรือเปล่า แต่ว่า...ฉันเองก็สับสนจริงๆไม่ต่างกับนายเลยล่ะ แต่ก็ขอบใจนะ ทั้งสองคนเลย
ชินโซ : (ตอนนั้นฉันก็แค่อยากจะยั่วโมโหเขาเพื่อจะได้ล้างสมองเขาเท่านั้นเองน่ะนะ...นี่ทำให้คิดมากขนาดนั้นเลยรึ?)
ชินโซ : (แบบว่ามันก็เห็นๆกันอยู่ว่าเขาไม่ได้แกล้งทำ)
ระหว่างนั้นโอจาโกะก็โดนอาชิโดะแซวว่าตอนนั้นเธอโดดเข้าไปกอดอิสึคุอย่างเร็วโดยไม่คิดเลยด้วยซ้ำนะ ทำเอาโอจาโกะหน้าแดงแจ๊ดไปทั้งหน้า
โอจาโกะ : ฉันโดดออกไปโดยไม่ทันคิด...ฉันก็น่าจะเยือกเย็นกว่านั้น
โอจาโกะ : แต่ว่า...ฉันก็คิดว่าทำแบบนั้นไปมันก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
โอจาโกะ : แล้วต้องมานั่งเสียใจทีหลังน่ะ
อ.ไอซาว่า : เธอเติบโตขึ้นมากนะ อุรารากะ
ตอนนั้นเองชินโซก็พูดขึ้นบ้าง
ชินโซ : ...ผมก็ไม่ได้ทำเพื่อมิโดริยะเท่านั้นหรอกครับ...
ชินโซ : ผมแค่ทำสิ่งที่อุรารากะบอกให้ผมทำ ที่จริงแล้ว...
ชินโซ : ผมเห็นพวกยานากิก็โดนคลื่นสีดำนั้นโจมตีด้วยเหมือนกัน
ชินโซ : ถ้าไม่ทำอะไรบางอย่างล่ะก็ทีมห้อง B ก็คงต้องพ่ายแพ้แน่นอน
ชินโซ : ที่ผมหยุดมิโดริยะนั้นก็เพราะ
ชินโซ : ผมอยากจะสู้กับเขาอีกครั้งและชนะเขาให้ได้
ชินโซ : นี่เป็นเพียงผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากสิ่งนั้น ผมแค่คิดถึงตัวเองเท่านั้นแหละ
ตอนนั้นเองอ.ไอซาว่าก็เดินเข้าไปคว้าแถบผ้าของชินโซแล้วรัดคอเขาให้หยุดดูถูกตัวเองเสียที!?
อ.ไอซาว่า : ไม่มีใครคาดหวังกับเธอไว้สูงขนาดนั้นหรอกน่า
อ.ไอซาว่า : ทุกคนที่นี่ต่างก็ต้องฝึกหนักเหมือนตกนรกวันแล้ววันเล่าเพื่อจะได้เป็นฮีโร่ที่สามารถช่วยเหลือผู้คนได้
อ.ไอซาว่า : คงมีแต่อัจฉริยะอย่างออลไมท์เท่านั้นแหละที่จะสามารถไปถึงระดับนั้นได้ในทันที
อ.ไอซาว่า : ถ้าเอาแต่คิดจะ "ทำเพื่อคนอื่น"...โดยไม่ยอมมองเรื่องอื่น เธอก็ไม่สามารถจะช่วยใครได้หรอก
อ.ไอซาว่า : ถ้าเธอไม่มีพลังที่จะทำในสิ่งที่เธอต้องการจะทำได้ด้วยตัวเอง เธอก็ไม่สามารถปกป้องคนอื่นได้
อ.ไอซาว่า : ถ้าดูจากมุมมองนั้น
อ.ไอซาว่า : ก็ยิ่งกว่าเพียงพอแล้วที่เธอจะผ่านการสอบในครั้งนี้
อิสึคุก็พูดเสริมสิ่งที่อ.ไอซาว่าบอกไว้ ทั้งเรื่องที่ชินโซล่อให้เขาเข้ามาใกล้เพื่อจะสร้างความได้เปรียบ รวมถึงการใช้แถบผ้าดึงเศษเหล็กลงมาใส่เพื่อขวางให้เขาช้าลง แล้วก็การเคลื่อนไหวของเขารวมทั้งการใช้แถบผ้าของเขาก็ให้ความรู้สึกเหมือนอ.ไอซาว่าเลย
ถึงแม้ในรอบที่ 1 พวกสมาชิกในทีมจะช่วยเสริมให้เขาโดดเด่นขึ้น แต่ก็ไม่ใช่เพียงเท่านั้น ทั้งการตัดสินใจและความสามารถทางร่างกายของเขาไม่ด้อยกว่านักเรียนสายฮีโร่เลยสักนิดเดียว!
ตรงนี้เองทั้งอ.ไอซาว่าและอ.Vlad ก็สรุปผลออกมาว่า เป็นที่แน่นอนแล้วว่าชินโซจะผ่านการทดสอบย้ายมาเรียนสายฮีโร่ และตั้งแต่ปีการศึกษาหน้าเป็นต้นไปเขาจะย้ายมาเรียนสายฮีโร่อย่างเต็มตัว ส่วนจะเป็นห้อง A หรือ B นั้นก็เป็นสิ่งที่ต้องดูกันต่อไป
โมโนมะ :
ๆ…ครั้งนี้ห้อง B พ่ายแพ้ นั่นเป็นความจริง
โมโนมะ : แต่ว่า! ถ้านับที่ผลการแข่งล่ะก็ เราไม่ได้ด้อยกว่าฝ่ายโน้นเลยแม้แต่นิดเดียว!
โมโนมะ : ถ้าเพียงแค่ฉันรู้ก่อนว่าอัตลักษณ์ของมิโดริยะมัน "ด้าน" ล่ะก็ ฉันก็คงคิดแผนที่เหมาะสมกว่านี้ได้แน่! พูดอีกอย่างคือ!
โมโนมะ : ถ้าได้สู้กันอีกครั้งในตอนนี้ล่ะก็มันก็บอกไม่ได้หรอกว่าผลมันจะเป็นยังไง!
Vlad : ไม่มีหรอก ชั่วโมงเรียนจบแล้ว
คำพูดของโมโนมะทำให้อิสึคุคิดขึ้นมา
"มาคิดดูแล้ว...ที่อัตลักษณ์ของโชดะออกมาตอนนั้นก็หมายความว่าฉันถูกสัมผัสตัวไปแล้วจริงๆ..."
"ตอนนั้นฉันตกใจมากเพราะกลัวว่าแขนของโมโนมะจะระเบิดเอา แต่ว่า..."
"ที่เขาว่า 'ด้าน' มันหมายความว่ายังไง?"
อ.ไอซาว่า : อ้อ จริงสิ ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ
อ.ไอซาว่า : โมโนมะ
อ.ไอซาว่า : พรุ่งนี้เธอไปเยี่ยมเอริกับฉันหน่อยสิ
โมโนมะกับเอริ...?
เป้าหมายคืออะไรกันแน่?
Spoil Boku no Hero Academia 216 : ผลสรุปของห้อง A และ ห้อง B
"ฉันตั้งตารอ...ที่จะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าฉันเปลี่ยนไปจากตอนนั้นแค่ไหนแล้ว"
"แต่พวกเขาทุกคน..."
"ต่างก็พยายามมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ยอมหยุดยั้ง!"
"ให้ตายสิ!"
"สายฮีโร่นี่ยอดเยี่ยมจริงๆ"
ผลการแข่งรอบที่ 5 ออกมาแล้ว
ทีมห้อง A ชนะด้วยคะแนน 4-0
(ทุกคนในทีมยกเว้นโคไดที่ถูกจับติดกับบอลเหนียวของมิเนตะจนพามาด้วยไม่ได้)
สรุปผลการแข่งขันทั้ง 5 รอบ ห้อง 1-A ชนะด้วยสกอร์ ชนะ 3 แพ้ 1 เสมอ 1
บรรดานักเรียนห้อง 1-A
แน่นอนว่าพวกทีมห้อง B ก็ได้แต่ต้องกล้ำกลืนความเจ็บใจไป...
หลังจบการแข่ง ชินโซได้เข้าไปหาอ.ไอซาว่ากับอ.Vlad
ชินโซ : อ.ไอซาว่า, อ.วลาด
ชินโซ : ผมไม่สามารถทำอะไรด้วยตัวคนเดียวได้
ชินโซ : ผมยังไม่แข็งแกร่งพอ
ชินโซ : การฝึกครั้งนี้เป็นการสอบวัดความสามารถในการขอย้ายสายของผมด้วยใช่ไหมครับ?
Vlad : เธอรู้ด้วยรึ?!
ชินโซ : ผมก็ไม่มั่นใจเต็มที่...แต่เมื่อดูช่วงเวลาและหลักการของการฝึกนี้แล้ว...
ชินโซ : มันยังเป็นการทดสอบที่จะทำให้ง่ายในการทดสอบว่าผมจะทำได้ดีขนาดไหนโดยไม่มีอุปกรณ์เสริมช่วย
ชินโซ : อีกทั้งผมยังเป็นคนเดียวที่เข้าแข่งถึงสองรอบ
Vlad : (ช่างคิดได้ลึกซึ้งจริงๆ...)
อ.ไอซาว่า : ตอนนี้ยังมีเวลาพอสำหรับการให้คะแนนการแข่งขันอยู่ เพราะงั้นเรารีบกลับไปก่อนเถอะ
ตัดมาที่หน้าทางเข้าสนามแข่งขัน
อ.ไอซาว่า : เอาละ...ก่อนอื่นเลยนะมิโดริยะ
อ.ไอซาว่า : ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มันอะไรกัน?
อ.ไอซาว่า : จะว่าเป็นท่าใหม่...มันก็ดูจะต่างกับอัตลักษณ์ "เสริมพลังกาย" มากเลยว่าไหม?
อ.ไอซาว่า : หลักการเบื้องหลังมันคืออะไรกันแน่?
โทโกยามิ : เขาปล่อยของที่มืดดำสุดๆออกมา...
คุโรอิโร : ถึงแม้มันจะเป็นการที่อัตลักษณ์ของเขาหลุดการควบคุม อยากรู้จังว่ามันชื่อว่าอะไร
คำถามของอ.ไอซาว่าทำให้อิสึคุต้องคิดหนัก
"ฉันพูดเรื่องวันฟอร์ออลไม่ได้ แต่ฉันก็จะทำเป็นเลี่ยงคำถามไม่ได้เหมือนกัน"
"ฉันจะต้องพูดความจริงออกไปตามตรงโดยไม่บอกความลับออกไปด้วย"
อิสึคุ : ผมเองก็...ยังไม่เข้าใจมันเต็มที่นักเหมือนกันครับ
อิสึคุ : จู่ๆพลังของผมก็เพิ่มพูนขึ้นและผมก็ไม่สามารถหยุดมันได้
อิสึคุ : มันเหมือนกับ...พลังที่ผมเคยไว้ใจจู่ๆก็แยกเขี้ยวใส่ผม ผมรู้สึกกลัวมากๆเลยล่ะครับ
อิสึคุ : แต่เพราะคุณอุรารากะกับชินโซคุงช่วยหยุดมันให้ผม ผมจึงรู้ตัวว่ามันไม่ใช่แบบนั้น
อิสึคุ : ถ้าไม่ใช่เพราะชินโซคุงทำให้ผมหมดสติไป ผมคงไม่มีทางเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
อิสึคุ : ชินโซคุง ก่อนหน้านี้นายถามฉันว่าฉันแค่แกล้งทำหรือเปล่า แต่ว่า...ฉันเองก็สับสนจริงๆไม่ต่างกับนายเลยล่ะ แต่ก็ขอบใจนะ ทั้งสองคนเลย
ชินโซ : (ตอนนั้นฉันก็แค่อยากจะยั่วโมโหเขาเพื่อจะได้ล้างสมองเขาเท่านั้นเองน่ะนะ...นี่ทำให้คิดมากขนาดนั้นเลยรึ?)
ชินโซ : (แบบว่ามันก็เห็นๆกันอยู่ว่าเขาไม่ได้แกล้งทำ)
ระหว่างนั้นโอจาโกะก็โดนอาชิโดะแซวว่าตอนนั้นเธอโดดเข้าไปกอดอิสึคุอย่างเร็วโดยไม่คิดเลยด้วยซ้ำนะ ทำเอาโอจาโกะหน้าแดงแจ๊ดไปทั้งหน้า
โอจาโกะ : ฉันโดดออกไปโดยไม่ทันคิด...ฉันก็น่าจะเยือกเย็นกว่านั้น
โอจาโกะ : แต่ว่า...ฉันก็คิดว่าทำแบบนั้นไปมันก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย
โอจาโกะ : แล้วต้องมานั่งเสียใจทีหลังน่ะ
อ.ไอซาว่า : เธอเติบโตขึ้นมากนะ อุรารากะ
ตอนนั้นเองชินโซก็พูดขึ้นบ้าง
ชินโซ : ...ผมก็ไม่ได้ทำเพื่อมิโดริยะเท่านั้นหรอกครับ...
ชินโซ : ผมแค่ทำสิ่งที่อุรารากะบอกให้ผมทำ ที่จริงแล้ว...
ชินโซ : ผมเห็นพวกยานากิก็โดนคลื่นสีดำนั้นโจมตีด้วยเหมือนกัน
ชินโซ : ถ้าไม่ทำอะไรบางอย่างล่ะก็ทีมห้อง B ก็คงต้องพ่ายแพ้แน่นอน
ชินโซ : ที่ผมหยุดมิโดริยะนั้นก็เพราะ
ชินโซ : ผมอยากจะสู้กับเขาอีกครั้งและชนะเขาให้ได้
ชินโซ : นี่เป็นเพียงผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากสิ่งนั้น ผมแค่คิดถึงตัวเองเท่านั้นแหละ
ตอนนั้นเองอ.ไอซาว่าก็เดินเข้าไปคว้าแถบผ้าของชินโซแล้วรัดคอเขาให้หยุดดูถูกตัวเองเสียที!?
อ.ไอซาว่า : ไม่มีใครคาดหวังกับเธอไว้สูงขนาดนั้นหรอกน่า
อ.ไอซาว่า : ทุกคนที่นี่ต่างก็ต้องฝึกหนักเหมือนตกนรกวันแล้ววันเล่าเพื่อจะได้เป็นฮีโร่ที่สามารถช่วยเหลือผู้คนได้
อ.ไอซาว่า : คงมีแต่อัจฉริยะอย่างออลไมท์เท่านั้นแหละที่จะสามารถไปถึงระดับนั้นได้ในทันที
อ.ไอซาว่า : ถ้าเอาแต่คิดจะ "ทำเพื่อคนอื่น"...โดยไม่ยอมมองเรื่องอื่น เธอก็ไม่สามารถจะช่วยใครได้หรอก
อ.ไอซาว่า : ถ้าเธอไม่มีพลังที่จะทำในสิ่งที่เธอต้องการจะทำได้ด้วยตัวเอง เธอก็ไม่สามารถปกป้องคนอื่นได้
อ.ไอซาว่า : ถ้าดูจากมุมมองนั้น
อ.ไอซาว่า : ก็ยิ่งกว่าเพียงพอแล้วที่เธอจะผ่านการสอบในครั้งนี้
อิสึคุก็พูดเสริมสิ่งที่อ.ไอซาว่าบอกไว้ ทั้งเรื่องที่ชินโซล่อให้เขาเข้ามาใกล้เพื่อจะสร้างความได้เปรียบ รวมถึงการใช้แถบผ้าดึงเศษเหล็กลงมาใส่เพื่อขวางให้เขาช้าลง แล้วก็การเคลื่อนไหวของเขารวมทั้งการใช้แถบผ้าของเขาก็ให้ความรู้สึกเหมือนอ.ไอซาว่าเลย
ถึงแม้ในรอบที่ 1 พวกสมาชิกในทีมจะช่วยเสริมให้เขาโดดเด่นขึ้น แต่ก็ไม่ใช่เพียงเท่านั้น ทั้งการตัดสินใจและความสามารถทางร่างกายของเขาไม่ด้อยกว่านักเรียนสายฮีโร่เลยสักนิดเดียว!
ตรงนี้เองทั้งอ.ไอซาว่าและอ.Vlad ก็สรุปผลออกมาว่า เป็นที่แน่นอนแล้วว่าชินโซจะผ่านการทดสอบย้ายมาเรียนสายฮีโร่ และตั้งแต่ปีการศึกษาหน้าเป็นต้นไปเขาจะย้ายมาเรียนสายฮีโร่อย่างเต็มตัว ส่วนจะเป็นห้อง A หรือ B นั้นก็เป็นสิ่งที่ต้องดูกันต่อไป
โมโนมะ : ๆ…ครั้งนี้ห้อง B พ่ายแพ้ นั่นเป็นความจริง
โมโนมะ : แต่ว่า! ถ้านับที่ผลการแข่งล่ะก็ เราไม่ได้ด้อยกว่าฝ่ายโน้นเลยแม้แต่นิดเดียว!
โมโนมะ : ถ้าเพียงแค่ฉันรู้ก่อนว่าอัตลักษณ์ของมิโดริยะมัน "ด้าน" ล่ะก็ ฉันก็คงคิดแผนที่เหมาะสมกว่านี้ได้แน่! พูดอีกอย่างคือ!
โมโนมะ : ถ้าได้สู้กันอีกครั้งในตอนนี้ล่ะก็มันก็บอกไม่ได้หรอกว่าผลมันจะเป็นยังไง!
Vlad : ไม่มีหรอก ชั่วโมงเรียนจบแล้ว
คำพูดของโมโนมะทำให้อิสึคุคิดขึ้นมา
"มาคิดดูแล้ว...ที่อัตลักษณ์ของโชดะออกมาตอนนั้นก็หมายความว่าฉันถูกสัมผัสตัวไปแล้วจริงๆ..."
"ตอนนั้นฉันตกใจมากเพราะกลัวว่าแขนของโมโนมะจะระเบิดเอา แต่ว่า..."
"ที่เขาว่า 'ด้าน' มันหมายความว่ายังไง?"
อ.ไอซาว่า : อ้อ จริงสิ ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ
อ.ไอซาว่า : โมโนมะ
อ.ไอซาว่า : พรุ่งนี้เธอไปเยี่ยมเอริกับฉันหน่อยสิ
โมโนมะกับเอริ...?
เป้าหมายคืออะไรกันแน่?