หลอน เป็นบทประพันธ์ของ จุลลดา ภักดีภูมินทร์ ตามชื่ออาจคิดว่าเป็นนิยายผีหรือเปล่า ขอบอกว่าไม่ใช่
เพราะคำว่าหลอนคืออาการของตัวละครหลักในเรื่องอย่าง 'หริชา' เป็นเรื่องที่ยั่วล้อกับความเชื่อจนไปถึงความงมงายของคน
เรื่องนี้เล่าถึงเรื่องของ หริชา เด็กสาววัย 20ต้นๆที่มีแม่และยายบ้าเรื่องดูดวง ดูโชคชะตาราศี และคนทรงเจ้า
ทำให้เธอกลายเป็นคนแบบนี้ไปด้วย เธอถูกฝังหัวมาตั้งแต่เด็กว่าเป็นหม่อมหริชา หม่อมที่พ่ายรักจนฆ่าตัวตายกลับชาติมาเกิด
และรอให้คู่ของเธอจากอดีตชาติอย่างหม่อมเจ้าธันยวัตกับมาชดใช้ให้เธอ โดยในนิยายจะเล่าเรื่องของหม่อมหริชาในอดีคไปพร้อมๆกัน

การนำเสนอก็คือพูดเรื่องกลับชาติมาเกิด ที่ละครสมัยนี้ชอบเอามาทำ แต่ชอบดีเทลในการเล่าถึงตัวละครหลักอย่างหริชา
ที่มีทั้งความเชื่อ และความงมงายต่อในเรื่องๆนี้ ชอบที่นิยายเล่าออกแนวกลางๆ ไม่ตัดสินตัวละครนี้ว่าสิ่งที่เธอคิดอยู่เป็นแค่การมโน
หรือเป็นเรื่องราวจริงๆที่เกิด ให้คนอ่านตัดสินเอาเองว่าสิ่งที่หริชาคิด คือเรื่องจริงหรือลวง

ตัวละครหลักๆอย่างหริชา บทนี้ไม่ถือว่าร้าย หรือแรง แต่ออกแนวไร้เดียงสา หัวอ่อน และเอาแต่ใจตัวเอง
เพราะด้วยความหัวอ่อน จึงทำให้เกิดอุปทานไปเอง เธอมีความคิดอย่างแรงกล้าในเรื่องกลับมาชาติมาเกิด
และรอคอยหม่อมเจ้าธันยวัต คนที่เชื่อว่าเป็นคู่ของเธอกลับมาอยู่ด้วยกัน
เป็นตัวละครที่แบบบางทีก็น่าสงสาร บางทีก็น่าสมเพช บางอารมณ์ก็น่ารำคาญ บางทีก็แบบหืมทำไปได้
เหมือนจะเป็นตัวละครที่แบน แต่ก็เป็นบทที่น่าสนใจพอสมควร