ขอบอกก่อนนี่นี้มันซับซ้อนมากต้องเล่าให้ฟังตั้งแต่แรกเริ่มความสัมพันธ์คือเราไปงานนึงกับเพื่อนต่างโรงเรียนกันแล้วบังเอิญไปพบกับเค้าซึ่งเค้าเป็นเพื่อนกับเพื่อนเราตั้งแต่นั้นมาเราจึงได้รู้จักกันเค้าก็จีบเรามาสักพักโดยการทักเฟสมาคุยแต่เราไม่ค่อยตอบหรอกเพราะตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนอื่นอยู่ แต่เค้าก็มีความพยายามทักหาเราอยู่บ่อยๆจีบเราเลื่อยๆอยู่แบบนี้อยู่หลายเดือนจนถึงจุดพีค คือวันนั้นเป็นวันวาเลนทายเค้าทำกรอบรูปที่เป็นรูปเรามาให้กับดอกกุหลาบดอกนึง เราก็รับของไว้แต่ถามว่าเราสนใจมั้ยก็ไม่เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเราเลยฝากของไว้ที่เพื่อน แต่เพื่อนตัวดีเอารูปไปเล่นทำรูปเป็นรูปงานศพเขียน ชะตา มรณะ ที่รูปเราแล้วเอาโทรศัพท์เราถ่ายรูปส่งไปให้เค้าดู เค้าเสียใจมากหลังจากนั้นเค้าก็ไม่คุยกับเราอีกเลย ถามว่าเราเสียใจมั้ยก็นิดนึงคือเสียใจที่ทำเค้าเสียความรู้สึก แอบโกรธเพื่อนที่เล่นแรงไปแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร พอเวลาผ่านไปเราย้ายรร.ดันสอบได้อยู่ห้องเดียวกับเค้า พอเค้ารู้เค้าย้ายรร.เลยจ้าจากโรงเรียนมัธยมประจำจังหวัดเค้าย้ายไปอยู่เทคนิค แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่เค้าทักมาหาเราหลังจากไม่ได้ทักมานาน เค้าทักมาถามสารทุกข์สุขดิบแล้วหาเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเราให้เพราะเราย้ายมาคนเดียวไม่รู้จักใครเลยเค้าแนะนำให้เรามีเพื่อนหลังจากนั้นเราก็ตอบเค้าบ้างไม่ตอบบ้างแต่ก็เลื่อยๆ จนวันนึงเราได้เปิดใจคุยกับคนคนนึงเรียนอยู่เทคนิคเค้าชื่อgแล้วที่พีคสุดคือเป็นเพื่อนกับเค้าที่เราเอารูปไปทำเป็นรูปงานศพ อ่อลืมบอกชื่อเลยสินะเค้าชื่อf เป็นไงละจ้ะเราดันไปคุยกับgซึ่งเป็นเพื่อนสนิทf โลกมันกลมเนอะ แต่เราคุยกับgมานานพอสมควรแต่เราเห็นว่าgเป็นคนดีมากๆเราจึงตัดสินใจที่จะเป็นเพื่อนกับgเพราะเราไม่อยากเสียคนที่ดีขนาดนี้ออกจากชีวิตเราเลยตกลงจะเป็นเพื่อนกันแบบนี้ ด้วยความที่gเป็นคนดีนางก็ยอมทั้งๆที่นางรักเรามากๆแต่ทางเดียวที่จะอยู่กับเราได้คือทำตัวดีเนียนเป็นเพื่อนที่ดีต่อไป ถามว่าเรารู้มั้ยว่าเค้านางรู้สึกยังไงเรารู้แต่เราทำเป็นไม่รู้ไม่สนใจ.  วันนึงเรากลับมาคุยกับfแต่ตอนนั้นเราคุยเยอะนะคุยหลายคนแต่เราก็ปรึกษาfตลอดว่าคุยอยู่กับใครบ้าง เราเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างในชีวิตให้fฟังจนรู้สึกสนิทมากกว่าgซะอีก หลายๆครั้งที่ไปไหนมาไหนกันสามคนเราจีและเฟสก็มีความสุขนะแต่จีกับเฟสก็พยายามทำตัวปกติถึงสถานการณ์จะไม่ปกติเลยวันนึงเราเจอเหตุการณ์ที่ย่ำแย่ที่สุดในชีวิตfเป็นเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยทำให้เรารู้สึกหลงรักfและเริ่มที่จะเปิดใจคุยกับfคนเดียวจนทำให้เราคบกัน แต่ระหว่างทางที่คบกันด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนทำให้เรากับfไม่ค่อยมีความเกรงใจกันทำให้ทะเลาะกันบ่อยมากแต่ก็รักกันมากเช่นกัน fเป็นทุกอย่างให้เราและเป็นคนแรกในทุกๆเรื่องจึงทำให้เราเลิกกันยากและด้วยความที่เป็นเพื่อนกันมาก่อนจึงไม่อยากเสียมันไป แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันคนที่คอยโอ๊และซับน้ำตาให้คือใครละ คือgไง นางคอยปลอบทุกครั้งที่ร้องไห้ จนวันนึงเราหมดความอดทนกับfและนอกใจโดยการแอบคุยกับคนอื่น อะไรใหม่ๆมันก็ดีเราเลยตัดสินใจเลิกกับfให้ขนาดเพื่อจะมีคนใหม่แต่fก็ตามง้ออยู่หลายเดือนมากๆแต่เราก็เลิกอยู่ดี เราคุยกับคนใหม่และตัดสินใจคบกับคนใหม่ แต่คนใหม่ไม่ได้ดีแบบที่เราคิดเค้าเอาแต่ใจให้เราทำทุกอย่างในสิ่งที่เค้าอยากให้เราทำและอยากให้เราเป็นบังคับสารพัดหลายครั้งที่โดนแฟนใหม่ทำไม่ดีเราก็แอบไปหาfร้องไห้ใส่เค้าแต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาแฟนใหม่ จนวันนึงfไปมีแฟนใหม่เหมือนกันและแฟนใหม่ของfไม่ใช่ใครที่ไหนไกลเค้าเป็นแฟนเก่าของgเป็นไงละจ้ะชีวิตเราวนไปวนมาไม่รู้ที่fไปคบกับแฟนเก่าgเป็นการเอาคืนที่gรอเสียบต่อมั้ยนะแต่เรารู้สึกว่าfกับแฟนใหม่มันรักกันจนลืมเราไปแล้วคงมีแต่เราที่ต้องทนทรมารกับแฟนใหม่เราจนสุดท้ายเราเลิกกันแต่มันไม่ยอมเลิกสิขู่เราสารพัดจนเราหนีสุดชีวิตสุดท้ายก็หนีพ้น จนตอนนี้เราอยู่คนเดียวและทำไมยังคิดถึงfอยู่ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราไม่เลือกเค้า หรือเราหลอกตัวเองว่าเรารักแฟนใหม่ เราคบกับแฟนใหม่ก็นานพอๆกับที่คบกับfแต่ทำไมความรู้สึกตอนนี้คิดถึงfมาก ตอนนี้เราไม่เหลือใครเลยfก็มีแฟนใหม่ที่รักกันดีชีวิตเค้ากำลังไปได้ดี และgก็กำลังมีความสุขกับการอยู่คนเดียวทำงานธุรกิจที่บ้านไปด้วยเรียนหนังสือไปชีวิตไปได้สวย คงมีแต่เราที่นั่งภาวนาให้fเลือกกับแฟนใหม่มันแล้วกลับมาหาเรา เราคิดถึงมันมากๆตั้งแต่เราเลิกกับแฟนใหม่ไปก็ตั้งหลายเดือนเราไม่เคยคิดถึงแฟนเก่าคนนี้เลย เราคิดถึงแต่f และเมื่อทุกครั้งที่เราเจอแฟนเก่าเรา เราจะเสียใจมากที่เราเลือกมันในวันนั้นเหมือนเราโยกความผิดทุกอย่างให้แฟนเก่าเรา จนกลายเป็นว่าเราเกลียดแฟนเก่าเรามากและเวลาที่เจอfกับแฟนมัน เรานึกอิจฉาตลอดว่าทำไมต้องเป็นเราที่ต้องมานั่งทรมารกับการอยู่คนเดียวและความว่างเปล่า