- เปิดตอนมาที่สาวๆแต่ละคน โดยมิคุนั้นจะบ่นว่า ฟูทาโร่ช้า และคิดถึงคำพูดของอิจิกะเลยจัดการเปลี่ยนทรงผมตัวเองนิดหน่อย

- อิจิกะจะบอกว่าไปมีงานด่วนทำให้ดูดอกไม้ไฟไม่ได้ ฟูทาโร่จะห้ามไม่ให้ไป แต่ว่าอิจิกะสวนกลับมาว่าทำไมต้องยุ่งเรื่องของฉันด้วย เพราะเป็นติวเตอร์หรอ ฟูทาโร่สับสนกับคำพูดของอิจิกะไปวูบหนึ่ง

- อิจิกะซึ่งกำลังจะออกไปนั้น เจอผู้จัดการเข้าพอดี อิจิกะซึ่งกลัวจะโดนตำหนิเลยจับฟูทาโร่กอดในซอยนั้นเลย

- ผู้จัดการของอิจิกะดันนั่งอยู่หน้าซอยซะงั้น ทั้งคู่ก็เลยกอดกันอยู่ อิจิกะบอกว่าทั้งที่เป็นเพื่อนกันแท้ๆ แต่เหมือนแอบทำอะไรไม่ดีเลย ฟูทาโร่เลยดันตัวออกแล้วบอกว่า พวกเราเป็นเพื่อนกันหรอ อิจิกะคิดว่าฟูทาโร่เป็นเพื่อน แต่เจ้าฟูทาโร่ดันไม่คิดอย่างนั้นแล้วฟูทาโร่จะนึกถึงความรู้สึกของมิคุที่ในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

- ตาผู้จัดการที่นั่งอยู่หน้าซอยก็โทรศัพท์ แล้วอิจิกะก็จับฟูทาโร่มากอดต่อ

- อิจิกะบอกว่าผู้จัดการของเธอนั้นเป็นช่างภาพ และโกหกฟูทาโร่ว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยช่างภาพ สำหรับตัวเองในตอนนี้สนุกยิ่งกว่าอะไร แต่ฟูทาโร่บอกเอาเวลาไปทุ่มกับการเรียนไม่ดีกว่าหรอ อิจิกะเลยถามว่าแล้วฟูทาโร่คุงเรียนไปเพื่ออะไรล่ะ
ทำให้ฟูทาโร่นึกถึงเด็กที่เคยเจอในสมัยก่อน

- ผู้จัดการจะตะโกนว่าเจออิจิกะจังแล้ว จากนั้นก็ลากมิคุไปแทน อิจิกะตกใจที่เขาพาตัวมิคุไป

- นิโนะที่นั่งเปิดรูปสมัยก่อนที่แม่พามาดูดอกไม้ไฟ จากนั้นอิตสึกิก็โทรเข้ามา

- ฟูทาโร่และอิจิกะรีบตามมิคุออกไป ฟูทาโร่ถามว่าทำไมถึงหนีงานออกมา แต่อิจิกะบอกว่าไม่บอกหรอก พวกเราไม่ใช่เพื่อนกันนี่ ฟูทาโร่ก็กลับมาสับสนกับคำพูดอีกรอบ

- ฟูทาโร่ที่กำลังสับสนอยู่ก็นึกถึงหน้าอิตสึกิในตอนที่แล้วที่บอกว่า คุณก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

- มิคุซึ่งกำลังโดนลากไปนั้น พยายามบอกว่าตัวเองไม่ใช่อิจิกะ แล้วฟูทาโร่ก็เข้ามาช่วยพอดี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

- ผู้จัดการเลยชี้หน้าฟูทาโร่และถามว่า เป็นอะไรกับอิจิกะกันแน่ ฟูทาโร่ตอบว่าเป็นคู่หูกัน ช่วยคืนยัยนี่ให้ด้วย (คู่หู Partner นั้นมีความหมายแฝงถึง คู่ชีวิต ได้ด้วย)

- ผู้จัดการบอกรีบบอกให้คืนอิจิกะมา แต่ฟูทาโร่บอกให้ดูดีๆนี่ไม่ใช่อิจิกะ แต่ผู้จัดการก็ยังคงเถียงต่อและบอกว่ารีบคืนนักแสดงของเรามาได้แล้ว ทำให้ฟูทาโร่และมิคุรู้ว่าอิจิกะเป็นนักแสดงนั่นเอง

- ตัดมาที่โยตสึบะซึ่งยังคงนั่งคุยกับไรฮะอยู่ที่เดิม

- ผู้จัดการรีบพาตัวอิจิกะไปต่อ ฟูทาโร่เลยห้ามอิจิกะ แต่อิจิกะบอกว่าฝากคนอื่นด้วย

- มิคุบอกให้ตามอิจิกะไป แต่ฟูทาโร่ไม่อยากทิ้งมิคุไว้คนเดียว มิคุเลยบอกว่าไม่เป็นไรและส่งยิ้มให้ และแล้วก็มีเงาปริศนาโผล่มาช่วยฟูทาโร่ที่กำลังลังเล

- ฟูทาโร่ตามมาจนเจออิจิกะ อิจิกะบอกว่า จะถามอีกครั้งนะ ทำไมต้องยุ่งเรื่องของฉันขนาดนี้ด้วย ฟูทาโร่ตอบว่า เพราะเราเป็นคู่หูกันยังไงล่ะ  อิจิกะยิ้มและส่งแท็บเล็ตที่มีบทละครให้

- อิจิกะบอกว่ามีโอกาสจะได้เดบิวต์จากการออดิชั่นครั้งนี้ และบอกให้ฟูทาโร่ช่วยซ้อมบทละครให้หน่อย

- ซึ่งดันเป็นฉากนักเรียนที่เรียนจบมาขอบคุณอาจารย์ทำให้ฟูทาโร่อึ้งไปพักหนึ่ง

- แต่การที่ฟูทาโร่อึ้งนั้นกลับเป็นการที่อิจิกะเรียกตัวเองว่าอาจารย์ แล้วรถก็จะขับเข้ามารับอิจิกะ แต่ว่าฟูทาโร่ขัดไว้ก่อน

- ฟูทาโร่ใช้สองมือประกบแก้มอิจิกะ และหยิกแก้มอิจิกะ พร้อมบอกอิจิกะว่าเลิกปั้นหน้ายิ้มต่อหน้าฉันได้แล้ว มันน่าโมโห จากนั้นฟูทาโร่จะบอกเรื่องที่ครอบครัวตัวเองเป็นหนี้อยู่ให้อิจิกะฟัง และบอกอีกว่าอยากทำงานให้สมกับเงินที่ได้ แล้วเธอล่ะว่ายังไง ทำไมถึงตัวสั่นขนาดนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

- อิจิกะตั้งใจจะบอกพวกน้องสาวตอนที่ตัวเองตั้งตัวได้แล้ว ทั้งที่สัญญาว่าจะไปดูดอกไม้ไฟด้วยกันแต่กลับไม่กล้าบอกจนวินาทีสุดท้าย ถ้าไม่ผ่านออดิชั่นครั้งนี้คงไม่กล้าสู้หน้าพวกน้องสาวแน่ๆ ซึ่งในตอนนั้นดอกไม้ไฟก็ใกล้จะเลิกจุดแล้ว อิจิกะบอกกับฟูทาโร่อีกว่า นึกไม่ถึงที่ฟูทาโร่จะจับจุดสังเกตเล็กๆน้อยๆของตัวเองได้

- ฟูทาโร่ : จะไปสังเกตว่าเธอทำตัวผิดสังเกตตรงไหนได้ไง แค่คิดว่าเวลาเธอยิ้มมันต่างจากคนอื่นเท่านั้นแหละ
อิจิกะ : ฟูทาโร่คุงจับได้ ชักหมดความมั่นใจแล้วซิ
ฟูทาโร่ : หมายความว่าไม่มีพรสวรรค์ด้านการแสดงไม่ใช่เรอะ
อิจิกะ : ตอกกันตรงๆเลยเหรอ
ฟูทาโร่ : บอกไว้เลยนะ ไม่มีพรสวรรค์นั่นแหละดีกับฉันมากกว่า จะได้ทุ่มไปกับการเรียนไม่เขวไปกับอย่างอื่น
อิจิกะ : ไม่ได้เขวสักหน่อย นี่เป็นเส้นทางที่ฉันตั้งใจจะมุ่งไปนะ

- ทั้งคู่ที่กำลังเถียงกันอยู่ก็โดนเสียงแตรไล่ และก่อนอิจิกะจะขึ้นรถไปนั้น ฟูทาโร่บอกทิ้งท้ายว่าไว้ไปขอโทษพวกนั้นด้วยกันแล้วกัน ก็เป็นคู่หูกันนี่

- ฟูทาโร่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาไรฮะ และถามหาโยตสึบะ

- ตัดมาที่อิจิกะซึ่งมาทันออดิชั่นพอดี

- นิโนะซึ่งอยู่ที่ๆโยตสึบะเคยอยู่ ก็ได้รับโทรศัพท์จากโยตสึบะ / อิตสึกิที่นั่งอยู่คนเดียวก็ได้รับโทรศัพท์จากโยตสึบะเช่นกัน

- อิจิกะที่กำลังออดิชั่น ก็นึกถึงว่าพี่น้องแต่ละคนจะยิ้มยังไง และก็ถึงบทพูดของอิจิกะพร้อมรอยยิ้มของเธอ ทำเอากรรมการตะลึงกันทุกคน

- งานดอกไม้ไฟได้จบลงแล้ว พร้อมกับฟูทาโร่ที่นั่ง(หลับ)อยู่หน้าที่ออดิชั่นของอิจิกะ อิจิกะและผู้จัดการออกมาเจอพอดี

- ฟูทาโร่จับมืออิจิกะและกำลังจะพาไปที่ไหนซักแห่ง ผู้จัดการบอกว่าแสดงได้เยี่ยม คนที่ทำให้ออกมาได้ดีนั้นอาจจะเป็นเธอก็ได้ ชักสนใจในตัวเธอขึ้นมาแล้วซิ จากนั้นก็ส่งสายตาวิ้งๆให้ฟูทาโร่ แต่รู้ตัวอีกทีอิจิกะกับฟูทาโร่ก็หายไปแล้ว

- ฟูทาโร่บอกว่าทุกคนอยู่ในสวนใกล้ๆนี่ อิจิกะเลยบอกว่าทุกคนคงโมโหน่าดู คงต้องไปขอโทษเรื่องดูดอกไม้ไฟแล้ว แต่ฟูทาโร่ตอบกลับว่าก็ใช่แต่ถอดใจเรื่องดูดอกไม้ไฟเร็วไปมั้ย

- ฟูทาโร่ขอบใจโยตสึบะที่ช่วยทั้งหมดนี้ขึ้น ไรฮะกำลังนอนอยู่บนม้านั่ง จากนั้นนิโนะจะลุกขึ้นมาเตรียมด่าฟูทาโร่เรื่องทิ้งอิตสึกิไว้คนเดียวอีก แต่ก็บอกว่า ทำ-ได้-ดี-มาก แทน

- อิตสึกิชวนให้อิจิกะมาจุดดอกไม้ไฟด้วย และบอกให้มิคุส่งดอกไม้ไฟมาให้หน่อย

- พอกำลังจะเริ่มงานสำหรับ 5แฝดกันนั้น อิจิกะก็ก้มหัวขอโทษทุกคนที่เอาแต่ใจ

- ซึ่งทุกคนก็บอกว่าตัวเองก็มีส่วนผิดเหมือนกัน ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละคน

- 5แฝดจะเริ่มงานดอกไม้ไฟของตัวเอง และนึกถึงคำพูดของแม่ในสมัยก่อนว่า ถ้าคนใดคนหนึ่งเป็นทุกข์ก็ต้องร่วมทุกข์ด้วยกันห้าคน ถ้าคนใดคนหนึ่งเป็นสุขก็ต้องร่วมสุขด้วยกันห้าคน จะความสุข ความเศร้า ความโกรธ หรือความรัก ก็ต้องแบ่งเป็น 5ส่วนให้เท่าๆกัน

- ฟูทาโร่นึกขึ้นได้ว่าพวกแฝดก็เล่นกันเองอยู่ ไรฮะก็หลับอยู่นี่ จะชิ่งกลับเลยก็ได้นี่นา แต่พอเห็นพวกแฝดห้าแล้วก็ยิ้มและนั่งดูต่ออีกหน่อย

- และแล้วก็ถึงเวลารอบสุดท้าย แต่ละคนต่างหยิบอันสุดท้ายที่ตัวเองจะเล่น แต่มิคุกับอิจิกะหยิบอันเดียวกัน อิจิกะเลยให้มิคุไป

- อิจิกะเดินมาขอบคุณฟูทาโร่ และจะยอมร่วมมือเรื่องเรียนด้วย แต่ว่าฟูทาโร่ดันนั่ง(หลับ)อีกแล้ว

ปักธงไป 2 คนแล้วนะครับสำหรับเวอร์ชั่นเมะ งานภาพก็เหมือนเดิม
ส่วนตัวตอนนี้ไปดูคางุยะมาพักนึง ค่อนข้างชอบเลยครับ
ตอนนี้ Luckpim มีมังงะมาเติมให้แล้วครับ เล่ม 1-3 เลย