เรื่องมีอยู่ว่า....เรากับแฟนคบกันมาก็ปีที่7แล้วรักกันมาดีตลอดดูแลเราดีมากๆพาไปทุกที่ที่เราอยากไปไม่เคยมีเรื่องผญใดๆ คือเค้าเป็นคนเก่งฉลาดและดีมากๆคนนึงเลยว่าได้ ตอนนี่เค้าเรียนต่อส่วนเราทำงานคบกันมาตั้งแต่สมัยมหาลัย

วันหนึ่งอยู่ๆเค้าก็มาบอกว่าจะลดความสัมพันธ์ซึ่งเราไม่ได้ทะเลาะอะไรกันมาก่อนะคะช็อคไปเลยค่ะเคยไปหาเค้าสองครั้งไม่มีอะไรดีขึ้น เราก็แบบโอเคคงจบแล้วจริงๆบอกตัวเองเสียใจก็ร้องไห้ให้พอ แต่สุดท้ายก็เหมือนไม่ได้หายจากกันไปเลย เรากินไม่ได้นอนไม่หลับเกือบเดือน แต่หลังๆก็มีคุยกันบ้างเพราะเราเริ่มโอเคขึ้นต่อจากนั้นอยู่ๆเค้าก็มาง้อค่ะ เค้าโทรมาบอกให้ลงมาเอาพัสดุให้ด้วยสั่งของลืมเปลี่ยนที่อยู่เราก็ลงมาบอกไม่เจอให้เอาเบอร์คนส่งมา พอหันมาคือเข่าทรุดเลยค่ะ กำแพงที่สร้างพังลงมาหมดเลย ยอมรับเลยว่าใจอ่อนจริงๆ เค้าบอกอยู่ไม่ได้จริงๆขาดไม่ได้ คนเคยคุยกันทุกวันอะผ่านอะไรกันมาตั้งเยอะ ก็คือดีกันแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาจริงๆเราก็รอนั่นแหละเพราะรู้อยู่แก่ใจรักกันมากจริงๆแต่ก็คงไม่มาพอมั่งนะ

เค้าก็บอกค่ะเหตุผลคือแม่จะหาผู้หญิงให้แต่เค้าไม่โอเคตอนนั้นสับสนมากรักแม่ก็รักรักเราก็รัก เราก็เอ้อเราก็คิดยังไงเค้าก็ต้องเลือกครอบครัวเค้าอยู่แล้ว แล้วเค้าบอกจะกลับไปคุยกับแม่ว่าเค้ามาง้อเราแล้วเค้าจะใช้ชีวิตที่ตัวเองเลือกเอง คือก่อนหน้านั้นเค้าจะขอเราเพราะเราแอบเห็นแหวนตอนที่ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน แต่เค้ามาบอกทีหลังว่าต้องปรึกษาแม่ก่อนมันเรื่องใหญ่ ก็ไม่อะไรเราก็ไม่ได้รีบอะไร

แต่สรุปหลังจากมาง้อแล้วผ่านไปประมาณห้าวันเค้าไปคุยกับแม่สุดท้ายแล้วแม่ไปคุยกับผู้ใหญ่ฝั่งโน้นไว้แล้วแม่ก็บอกกับแฟนเราว่าไม่อยากเสียผู้ใหญ่แม่คิดไว้หมดแล้ว

เอาหล่ะทีนี้เราเหมือนโดนกระทืบซ้ำสองเจ็บสุดๆเลยเค้าก็พูดไม่เครียเราก็บินไปหาไปเครียสรุปแล้วแม่ให้ลองคุยกับน้องนั้นจริงๆบอกเดี๋ยวก็ชอบกันเองแหละ เราก็แบบได้เหรอ ชีวิตเราเราควรเลือกได้เองไหม เรามีสิทตัดสินใจอะไรเองได้แล้วอายุก็มีวุฒิภาวะประมาณนึง คลุมถุงชนแบบไม่ถามเจ้าตัวเลย ฝ่ายหญิงรู้นะคะว่าจะได้แต่งแรงพอตัวอยู่ แบบว่าออกตัวว่าฉันคือที่1แน่นอน แต่แฟนเราไม่รู้เรื่องเลย เอาง่ายๆคือยอมแม่ คนที่เจ็บคือเรา มันเหมือนแบบอะไรอะงงไปหมด

เราไม่เคยมีปัญหากับแม่มาก่อนเลยคุยกันโทรบ้างแม่ซื้อของให้บ้างมีโอกาสก็ไปกินข้าวกับที่บ้านแฟนบ้าง คือไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่าเค้าไม่โอเคกับเราเลย งงหนักมาก แม่จัดการทุกอย่างภายในเวลาไม่ถึงเดือนเหมือนจ้องไว้แล้ว

เป็นใครก็เสียใจอยากระบายมากกกๆๆแฟนเราควรเข้มแข็งมากกว่านี้ รักเรามากแต่ก็พูดแต่ว่าไม่ทันแล้วแม่เตรียมไว้หมดแล้วไม่อยากให้แม่เสียผู้ใหญ่ แล้วก็ไม่อยากทำให้เราเสียอีก เราก็แบบแม่จะทนเห็นลูกไม่มีความสุขได้เหรอ ทำไมเราไม่เลือก เราเลือกได้นิ วันที่มาง้อยังพูดอยู่เลยเราจะจับมือไปด้วยกันอยากใช้ชีวิตกับเราแต่ก็...... สุดท้ายเค้าก็เลือกแม่จริงๆ