สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็ก
บุญธรรม หรือว่าลูกบุญธรรมนั้นแหละ จริงๆแล้วแม่เราก็ไม่ได้หายไปไหนเหรอกนะคะ จะเรื่องจากตรงไหนก่อนดี.....คือพ่อกับแม่ของเราหย่าร้างกันตอนที่คลอดเรากับฝาแฝดเราได้ไม่นาน แม่เราเลี้ยงเรากับน้องเราไม่ไหวเพราะฐานะ(เรากับแฝดคลอดก่อนกำหนดด้วยทำให้อวัยวะบางอย่างไม่สมบูรณ์ เราสายตาผิดปกติ และน้องเราลิ้นหัวใจรั่ว) แม่เเท้ๆเลยให้ลุงเลี้ยงเราแทน เราก็เลยโตมากับป้า/ลุงที่เป็นพ่อแม่บุญธรรมของเรา(เราคิดแบบนั้นนะ) เราขอเรียกแม่แท้ๆ=แม่แท้
แม่บุญธรรม=แม่ธรรมนะคะ
ในกรณีนี้คือเรายังไม่ได้จดเป็นลูกบุญธรรมที่ถูกต้องตามกฎหมายเลยค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า หลังจากเราแยกกับแฝดน้องเราแล้ว พ่อก็แต่งงานใหม่และส่งเงินมาให้แม่แท้เราทุกปี เพื่อให้รักษาเรากับน้อง แฝดน้องได้นักษาโรคหัวใจเรียบร้อย แต่เรายังไม่ได้รักษา (เราพึ่งรู้ไม่นานนี้ว่าพ่อส่งเงินให้แม่เพื่อพาเราไปรักษาตา) แต่คนที่พาเราไปตัดแว่นหาหมอตา คือแม่ธรรมเราตลอด และคำถามคือ(1) เงินตรงนั้นหายไปไหนแล้ว?
ต่อๆ เรามีความสุขในช่วงวัยเด็กกับแม่ธรรมมากๆ และรักเค้ามากกว่าสิ่งใดๆ ในโลกใบนี้ แต่พอแม่ธรรมเรามีหลาน(ลูกของน้องชายแม่) ก็มีบ้างที่แม่ธรรมเราจะเห่อหลาน ตอนนั้นเรายังเด็กวัยกำลังต่อต้าน เลยไม่เข้าใจและกลายเป็นว่าเกลียดหลานคนนั้นไม่เลย เกิดจุดที่ว่าหรือจริงๆ (2)เราไม่ใช่ครอบครัวของเค้า แต่พอเวลาผ่านไปเราโตขึ้นเรียนรู้มากขึ้นและพยายามทำความเข้าใจหลายไปอย่าง จนตอนนี้เรารักลูกของน้ามากกก มีช่วงนึงที่เราไปบ้านต่างจังหวัดของน้า ครอบครัวฝั่งนู้น มีท่าทีแปลกๆออกไป เราคิดว่าเราไม่ว่าจะคิดไปเองแน่ๆ สายตา และคำพูดของเค้า มันดูเหมือนจงในตัดเราออกไปเลย เช่น ประมาณว่าเราไปช่วยยกของด้วยแต่ญาติคนนึงกลับบอกมีแค่ หลานเค้า น้องชายเค้า บลาๆ แต่นึงในนั้นไม่มีเราอยู่ด้วย ทั้งไปที่เรายืนอยู่ข้างๆ แท้ๆ (ตอนช่วงไล่ชื่อเค้ามองเรา แต่ข้ามชื่อเราไปเลย) เราก็พยายามคิดว่าเค้าอาจจะลืมเราไปก็ได้ เราก็ช่างมัน แต่เรื่องที่พีคสุดคือ ลูกของน้าชายถามแม่ของตัวเองว่า "พี่∆เป็นหลานของแม่มั๊ยคับ เหมือนกับพี่¶ หรือเปล่า" นางกลับไม่ตอบทำสีหน้าเรียบเฉย ทั้งๆที่ลูกตัวเองถามหลายครั้งมาก นั้นแหละทำให้เรารู้ทันที่เลยว่าเค้าไม่เคยคิดว่าเราเป็นหนึ่งในคนรอบครัวเลยสักนิด ในส่วนเรื่องของแม่ธรรมคือ เราเคยมะเลาะกันบ่อยๆเรื่องไม่เป็นเรื่องและทุกครั้งที่ทะเลาะ แม่ธรรมมักจะบอกว่าเชื่อใจเราไม่ได้ มันทำให้เราคิดว่า จริงๆเเล้วเราคืออะไรกันแน่นะ แม่แท้เคยมาหา และก็กอดกันครั้งนึง แต่อ้อมกอดของแม่แท้ๆกลับไม่มีความ บอุ่น ห่วงใย หลงเหลืออยู่เลย เราแค่อยากจะรู้ว่า เราควรอยู่ตรงจุดไหนได้บ้าง ญาติที่ไม่นับเราเป็นหลาน แม่แท้ๆที่ไม่เคยห่วงเรา แม่ธรรมที่คอยระแวงว่าเราไว้ใจไม่ได้
หนูควรทำยังไงดีคะ หนูควรไปจากตรงนี้มั๊ย
ปล.1 แม้แท้มีลูกใหม่อีกคนนึงแต่ึนละพ่อกัน(น้องคนเล็ก)
ปล.2 พ่อแท้ยังคงติดต่อมาอยู่
+++++++++++ อัพเดทจะมาเล่าต่อนะคะ
เด็กบุญธรรมคนนึงที่อยากเล่า🤕
แม่บุญธรรม=แม่ธรรมนะคะ
ในกรณีนี้คือเรายังไม่ได้จดเป็นลูกบุญธรรมที่ถูกต้องตามกฎหมายเลยค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า หลังจากเราแยกกับแฝดน้องเราแล้ว พ่อก็แต่งงานใหม่และส่งเงินมาให้แม่แท้เราทุกปี เพื่อให้รักษาเรากับน้อง แฝดน้องได้นักษาโรคหัวใจเรียบร้อย แต่เรายังไม่ได้รักษา (เราพึ่งรู้ไม่นานนี้ว่าพ่อส่งเงินให้แม่เพื่อพาเราไปรักษาตา) แต่คนที่พาเราไปตัดแว่นหาหมอตา คือแม่ธรรมเราตลอด และคำถามคือ(1) เงินตรงนั้นหายไปไหนแล้ว?
ต่อๆ เรามีความสุขในช่วงวัยเด็กกับแม่ธรรมมากๆ และรักเค้ามากกว่าสิ่งใดๆ ในโลกใบนี้ แต่พอแม่ธรรมเรามีหลาน(ลูกของน้องชายแม่) ก็มีบ้างที่แม่ธรรมเราจะเห่อหลาน ตอนนั้นเรายังเด็กวัยกำลังต่อต้าน เลยไม่เข้าใจและกลายเป็นว่าเกลียดหลานคนนั้นไม่เลย เกิดจุดที่ว่าหรือจริงๆ (2)เราไม่ใช่ครอบครัวของเค้า แต่พอเวลาผ่านไปเราโตขึ้นเรียนรู้มากขึ้นและพยายามทำความเข้าใจหลายไปอย่าง จนตอนนี้เรารักลูกของน้ามากกก มีช่วงนึงที่เราไปบ้านต่างจังหวัดของน้า ครอบครัวฝั่งนู้น มีท่าทีแปลกๆออกไป เราคิดว่าเราไม่ว่าจะคิดไปเองแน่ๆ สายตา และคำพูดของเค้า มันดูเหมือนจงในตัดเราออกไปเลย เช่น ประมาณว่าเราไปช่วยยกของด้วยแต่ญาติคนนึงกลับบอกมีแค่ หลานเค้า น้องชายเค้า บลาๆ แต่นึงในนั้นไม่มีเราอยู่ด้วย ทั้งไปที่เรายืนอยู่ข้างๆ แท้ๆ (ตอนช่วงไล่ชื่อเค้ามองเรา แต่ข้ามชื่อเราไปเลย) เราก็พยายามคิดว่าเค้าอาจจะลืมเราไปก็ได้ เราก็ช่างมัน แต่เรื่องที่พีคสุดคือ ลูกของน้าชายถามแม่ของตัวเองว่า "พี่∆เป็นหลานของแม่มั๊ยคับ เหมือนกับพี่¶ หรือเปล่า" นางกลับไม่ตอบทำสีหน้าเรียบเฉย ทั้งๆที่ลูกตัวเองถามหลายครั้งมาก นั้นแหละทำให้เรารู้ทันที่เลยว่าเค้าไม่เคยคิดว่าเราเป็นหนึ่งในคนรอบครัวเลยสักนิด ในส่วนเรื่องของแม่ธรรมคือ เราเคยมะเลาะกันบ่อยๆเรื่องไม่เป็นเรื่องและทุกครั้งที่ทะเลาะ แม่ธรรมมักจะบอกว่าเชื่อใจเราไม่ได้ มันทำให้เราคิดว่า จริงๆเเล้วเราคืออะไรกันแน่นะ แม่แท้เคยมาหา และก็กอดกันครั้งนึง แต่อ้อมกอดของแม่แท้ๆกลับไม่มีความ บอุ่น ห่วงใย หลงเหลืออยู่เลย เราแค่อยากจะรู้ว่า เราควรอยู่ตรงจุดไหนได้บ้าง ญาติที่ไม่นับเราเป็นหลาน แม่แท้ๆที่ไม่เคยห่วงเรา แม่ธรรมที่คอยระแวงว่าเราไว้ใจไม่ได้
หนูควรทำยังไงดีคะ หนูควรไปจากตรงนี้มั๊ย
ปล.1 แม้แท้มีลูกใหม่อีกคนนึงแต่ึนละพ่อกัน(น้องคนเล็ก)
ปล.2 พ่อแท้ยังคงติดต่อมาอยู่
+++++++++++ อัพเดทจะมาเล่าต่อนะคะ