จขกท.พึ่งเลิกกับแฟนมาค่ะ​ เราคบกันได้1ปีนิดๆ​ แต่มีเรื่องทะเลาะเลยเลิกกัน​ เค้าคงเกลียดเรามาก​ แต่ทุกวันคือเรากินไม่ได้​ นอนไม่หลับ​ เราอะไรก็ฟุ้งซ่านไปหมด​ เพราะ1ปีที่คบกัน​ เรามีกันและกันตลอด​ ไม่ว่าจะไปไหน​ ร้านอาหารร้านที่เคยกินกัน​ แทบทุกที่ๆอยู่ที่นี่​ มุมห้อง​ ภาพความทรงจำยังอยู่​ เราหดหู่มากค่ะ​ ร้องไห้ตลอด​ อ้อนวอนขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์​ให้เค้ากลับคืนมา​ ถ้าเราทักเค้าไป​ของ้อ​ ขอคืนดี​ ขอโทษ​ ตอนนี้เค้าคงไม่รับฟังอะไร​ เค้าไม่ใช่แฟนคนแรก​ แต่เค้าเป็นคนแรกที่เรารักเค้ามาก​ เรื่องอดีตต่างๆที่เค้าทำเราเสียใจ​ ตอนนี้เราไม่สามารถมองกลับไปได้แล้ว​ เรายกโทษให้​เค้า​ เราไม่มีสังคม​เพื่อนที่รับฟังเราได้​ เราเรียนเสร็จแล้วกลับหอ​ ตอนที่เราอยู่​คนเดียวเราไม่ไหว​  เราไปข้างนอกไปพบผู้คนมากมาย​ แต่มันรู้สึกเหงามาก​ หดหู่กว่าเดิม​ ภาพคนอื่นจูงมือกัน​ ภาพที่เราเคยจูงมือกันมันก็ผลุดขึ้นมา​ อยากจะร้องไห้​ ณ​ ตรงนั้น​ แต่ก็อดทนมาร้องที่หอ​ เราอยากทราบว่าทุกคนเคยผ่านจุดนั้นมาได้อย่างไรหรอคะ​ แล้วสู้ไปได้อย่างไร​ นานแค่ไหน​ แล้วเปิดใจให้ใครมั้ย​ เราก็มีคนมาคุยด้วย​ แต่มันไม่โอเค​ มันไม่เหมือนเค้า​ เราเลยเลิกคุยแล้วมาอยู่กับตัวเอง​ มันก็เหมือนเดิมค่ะเหงา​ คิดถึง​ ร้องไห้​ แต่ตอนนี้เราก็ไม่ได้คุยกับใครนะคะ​ เพราะรอเค้ากลับมา