สวัสดีค่ะ
วันนี้ที่เราตั้งกระทู้เพราะเรานึกถึงเพื่อนสมัยเด็กคนหนึ่ง ถ้าหาและได้พบพูดคุยกันอีกครั้งได้ก็คงดี...
(พอดีไปอ่านการ์ตูนเรื่องหนึ่งในเว็ปตูนมาเลยนึกถึงความทรงจำของตัวเอง)
เรากับปาม(ชื่อเพื่อนสมัยเด็ก)สนิทกันมากเพราะอยู่ห้องติดกัน
แต่ก่อนเราและครอบครัวอาศัยอยู่ที่ห้องเช่า ซอยศาลาต้นจันทร์ ตรงวังหลังค่ะ
เราเป็นเพื่อนหญิงชายที่สนิทกันมากก
แต่ก่อนเราชอบชวนเล่นตุ๊กตาบาร์บี้บ่อยๆ โดดยาง บลาๆ จนแม่เขาต้องมาขอเราห้ามชวนปามเล่นบาร์บี้5555
แต่วันหนึ่งครอบครัวเขาย้ายออกไป
เรายังเด็กมากเลยไม่มีโอกาสได้ติดต่อกันอีกเลย...
ตอนม.ต้นเหมือนเคยมีโอกาสคุยกันอีกครั้งเค้าเรียนมัธยมโรงเรียนทวีธา(น่าจะใช่) ชื่อเล่นปามแต่ ชื่อจริงเราจำไม่ได้
แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมั้งเพราะทั้งเค้าและเรามันห่างกันมานานแล้ว
เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเค้าตอบmsnเราหรือเปล่าช่วงนั้น...
แต่ตอนนี้น่าจะเรียนจบแล้ว เพราะเป็นพี่เราน่าจะ1ปีหรือ2ปี ตอนนี้เราอายุ22 เขาน่าจะจบทำงานแล้วล่ะ
จริงๆก็ไม่มีอะไรมาก แค่คิดถึง ถ้าผ่านมาเห็นเราก็อยากบอกเลยนะว่าเราคิดถึงแกมากๆ
คิดถึงตอนเด็กๆแล้วอยากกลับไปเล่นด้วยกันอีก
เราจำได้แกแย่งขนมที่ป้าแต๋วให้เราแกกินหมดเลย
แล้วแกรูว่านั่นขนมที่เราชอบ เราร้องไห้เสียใจมาก555ใจร้ายว่ะทำไปได้ไง ของโปรดเลยนะ
พิมพ์ไปน้ำตาคลอไปแบบไม่คิดว่าอ่านการ์ตูนแล้วจะนอนไม่หลับ
ก็นั่นแหละ...ถ้าแกผ่านมาเห็นก็คงดี เราอยากบอกว่าคิดถึงแกนะปาม จำเด็กอ้วนๆหน้ากลมๆคนนึงได้มั้ย(แต่ตอนนี้ไม่อ้วนแล้วนะ) อยากเจอกันอีกครั้ง
แกเป็นเพื่อนที่ดีมากๆเล่นกับเราตลอด
ขอบคุณแกมากๆนะที่เป็นความทรงจำที่ดีที่ทำให้เรามีความสุข นึกถึงแกแล้วมีความสุขจัง ไม่ว่าแกจะทำอะไรอยู่ที่ไหนเราขอให้แกมีความสุข และโชคดีนะเพื่อน
ปล.เราไม่แน่ใจว่าเขียนกระทู้ถูกห้องมั้ย
ปล2.อย่าว่าเราเพ้อเจ้อนะเราแค่คิดถึงเพื่อน
ปล3ขอบคุณกระทู้พันทิปมากนะคะที่เป็นตัวกลางแชร์ความรู้สึกของเรา
ปล4ถ้าแท็กผิดห้องผิด ผิดกฎลบได้นะคะ
คิดถึงแกนะปามเพื่อนสมัยเด็กของเรา
วันนี้ที่เราตั้งกระทู้เพราะเรานึกถึงเพื่อนสมัยเด็กคนหนึ่ง ถ้าหาและได้พบพูดคุยกันอีกครั้งได้ก็คงดี...
(พอดีไปอ่านการ์ตูนเรื่องหนึ่งในเว็ปตูนมาเลยนึกถึงความทรงจำของตัวเอง)
เรากับปาม(ชื่อเพื่อนสมัยเด็ก)สนิทกันมากเพราะอยู่ห้องติดกัน
แต่ก่อนเราและครอบครัวอาศัยอยู่ที่ห้องเช่า ซอยศาลาต้นจันทร์ ตรงวังหลังค่ะ
เราเป็นเพื่อนหญิงชายที่สนิทกันมากก
แต่ก่อนเราชอบชวนเล่นตุ๊กตาบาร์บี้บ่อยๆ โดดยาง บลาๆ จนแม่เขาต้องมาขอเราห้ามชวนปามเล่นบาร์บี้5555
แต่วันหนึ่งครอบครัวเขาย้ายออกไป
เรายังเด็กมากเลยไม่มีโอกาสได้ติดต่อกันอีกเลย...
ตอนม.ต้นเหมือนเคยมีโอกาสคุยกันอีกครั้งเค้าเรียนมัธยมโรงเรียนทวีธา(น่าจะใช่) ชื่อเล่นปามแต่ ชื่อจริงเราจำไม่ได้
แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมั้งเพราะทั้งเค้าและเรามันห่างกันมานานแล้ว
เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเค้าตอบmsnเราหรือเปล่าช่วงนั้น...
แต่ตอนนี้น่าจะเรียนจบแล้ว เพราะเป็นพี่เราน่าจะ1ปีหรือ2ปี ตอนนี้เราอายุ22 เขาน่าจะจบทำงานแล้วล่ะ
จริงๆก็ไม่มีอะไรมาก แค่คิดถึง ถ้าผ่านมาเห็นเราก็อยากบอกเลยนะว่าเราคิดถึงแกมากๆ
คิดถึงตอนเด็กๆแล้วอยากกลับไปเล่นด้วยกันอีก
เราจำได้แกแย่งขนมที่ป้าแต๋วให้เราแกกินหมดเลย
แล้วแกรูว่านั่นขนมที่เราชอบ เราร้องไห้เสียใจมาก555ใจร้ายว่ะทำไปได้ไง ของโปรดเลยนะ
พิมพ์ไปน้ำตาคลอไปแบบไม่คิดว่าอ่านการ์ตูนแล้วจะนอนไม่หลับ
ก็นั่นแหละ...ถ้าแกผ่านมาเห็นก็คงดี เราอยากบอกว่าคิดถึงแกนะปาม จำเด็กอ้วนๆหน้ากลมๆคนนึงได้มั้ย(แต่ตอนนี้ไม่อ้วนแล้วนะ) อยากเจอกันอีกครั้ง
แกเป็นเพื่อนที่ดีมากๆเล่นกับเราตลอด
ขอบคุณแกมากๆนะที่เป็นความทรงจำที่ดีที่ทำให้เรามีความสุข นึกถึงแกแล้วมีความสุขจัง ไม่ว่าแกจะทำอะไรอยู่ที่ไหนเราขอให้แกมีความสุข และโชคดีนะเพื่อน
ปล.เราไม่แน่ใจว่าเขียนกระทู้ถูกห้องมั้ย
ปล2.อย่าว่าเราเพ้อเจ้อนะเราแค่คิดถึงเพื่อน
ปล3ขอบคุณกระทู้พันทิปมากนะคะที่เป็นตัวกลางแชร์ความรู้สึกของเรา
ปล4ถ้าแท็กผิดห้องผิด ผิดกฎลบได้นะคะ