คือผมคบกับแฟนมา 8 ปีครับแฟนทำดีกับผมตลอดแบบดีมากๆไม่นอกใจเอาใจใส่แคร์เราทุกอย่าง
   ช่วง 3 ปีแรกผมนอกใจแฟน1ครั้งจนแฟนจับได้และให้โอกาศผมแก้ตัว แต่ตอนนั้นด้วยความเป็นไวรุ่นยังมีความคิดสนุกอยู่
   ผ่านมาอีก 2 ปีผมนอกใจแฟนอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น(แต่นอกใจก็คือนอกใจ) และ
   ผ่านมาอีก 1 ปีผมก็นอกใจแฟนอีกช่วงนั้นผมเข้ามหาลัยใหม่ๆมีน้องมาแอบชอปแต่ผมกับน้องเขาเราลองคุยกันแค่วันเดียวผมหวนคิดกลับไปว่าไม่เอาแล้วผมไม่อยากให้แฟนเสียใจกับเรื่องแบบนี้เพราะตอนนั้นผมรักแฟนของผมมากขึ้นด้วยระยะเวลาและผ่านเรื่องต่างๆมาด้วยกัน 5 ปี
   หลังจากนั้นผมก็รักแฟนผมคนเดียวมาโดยตลอด แต่มันก็มีบ้างที่มองหญิงอื่นตามนิสัยผู้ชาย แต่ในใจผมคิดเสมอมาผมมีแฟนแล้วและแฟนผมก็รักผมมากดีกับผมมากผมไม่เอาอีกแล้ว
  เราก็รักกันมาเรื่อยไปรับไปส่งที่ทำงานตลอด ช่วงเวลานั้นผมคือเบอร์1ในใจของแฟนผมจะกินอะไรจะไปไหน ก็ต้องปรึกษาผมก่อน และนั้นทำให้ผมคิดว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆทำไมต้องถาม(ซึ่งเป็ความคิดที่ผิดมากเพราะเขารักเลยเลยแคร์ถามก่อน)อีกอย่างที่แฟนผมเป็นก็คือชอบเก็บเรื่องของคนอื่นมาคิดทั้งๆที่ไม่เกี่ยวกับตัวเองและมาเล่าให้ผมฟังเสมอผมก็มีอารมร่วมไปด้วยแฟนผมเล่ามาจนผมไม่อยากฟังเพราะมันไม่ใช่เรื่องแฟนผม(ถ้าเป็นเรื่องทุกใจของแฟนผมแลเวผมจะนั้งฟังทั้งคืนเลย)แต่มันเป็นเรื่องของคนอื่น
   ช่วงหลังๆผมยอมรับว่าเป็นช่วงหมดโปรผมไม่ค่อยใส่ใจเธอเหมือนเดิม ไม่ค่อยแคร์มากนักเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนแฟนผมเปลี่ยนงานไปทำงานขายรถกับพี่สาวแฝดแล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ใส่ใจผมน้อยลง แคร์ผมน้อยลง ผมไม่ใช่เบอร์ 1 อีกต่อไปแล้วเพราะทุกสิ่งทุกอย่างนั้นแฟนผมจะถามพี่สาวก่อนเสมอ
   พี่สาวแฟนเป็นคนเที่ยวกินเหล้ากลางคืนอยู่บ่อยๆแต่แฟนผมไม่ใช่คนแบบนั้นแต่ทุกวันนี้แฟนผมชอบไปนั่งกินฟังเพลงกลับดึกๆ ส่วนผมนอนรออยู่บ้าน ผมมองว่ามันดูไม่เหมาะสมที่แฟนผมเป็นแบบนี้ แต่แฟนผมก็บอกว่าที่ไปเพราะกลุ้มใจจากที่ทำงานต้องไปนั่งผ่อนคลายระบายให้กันฟัง(ผมก็เข้าใจครับว่ามันคือสังคมของเขาแต่ไปกินบ่อยมาก) ผมเลยถามกลับไปว่าผมก็คุยได้ระบายได้ แฟนผมตอบกลับทันควันว่า ก็เธอไม่อยากฟังอะไรแบบนี้นิเลยต้องไปแบบนั้น(ผมจุกเลยมันก็ถูกของแฟนผมที่ผมเป็นแบบนั้น แต่ถ้ามันเป็นเรื่องทุกใจของแฟนผมผมรับฟังเสมอ ส่วนผมก็มีเรื่องทุกใจในที่ทำงานเหมือนกันแต่ผมไม่เคยเล่าให้แฟนผมเพราะผมมองว่ามันไม่ใช่เรื่องของแฟนผมและอีกอย่างแฟนผมก็เหนื่อยมากพอแล้วในแต่ละวัน)และแฟนผมยังบอกอีกว่าชอบไปแบบนั้นผมก็ขอให้แฟนผมไปไม่บ่อยได้ไหม แฟนผมบอกทำไม่ได้เพราะไม่รู้วันไหนจะกลุ้มใจ ผมรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนไม่มีความหมายกับแฟนผมเลย ผมทุกใจมากเวลาที่แฟนผมไปกินเหล้าบ่อยๆ ผมไม่มีความสุขเลย มันอาจเป็นการกระทำของผมที่หล่อหลอมให้แฟนผมเป็นแบบนี้ ผมทนไม่ไหวและลองเดินออกมาจากแฟนผม ผมทำได้แค่ 2 ชั่วโมงและผมก็กลับไปเพราะผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแฟนผมผมอยากให้แฟนผมกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เพราะผมรู้แล้วว่าเมื่อก่อนนั้นแฟนผมรักผมมากแค่ไหน
ผมรู้สึกเหมือนจะเสียแฟนผมไป ผมคงทำใจไม่ได้ถ้ามีใครมาแทนที่ผม
ผมเลยบอกแฟนผมไปว่า
-ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ทำไม่ดีทำให้เสียใจ
-ขอโทษที่ไม่แคร์ไม่ใส่ใจ
-ของโทษที่ตลอด 8 ปีที่ผ่านมาทำให้เสียใจ บั่นทอนจิตใจ
-ต่อไปเค้าจะเป็นแฟนที่ดี คอยเอาใจใส่ แคร์ความรู้สึก คอยรับฟังปัญหา คอยอยู่ข้างๆเวลาที่อ่อนแอ
ผมบอกอีกว่า แฟนผมคือความสุขของผม ต่อไปเค้าจะมีเธอเสมอไม่ว่าตอนไหนก็ตาม เค้าจะรักเตี้ยให้เหมือนกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้าย
ที่ผมพูดมาทุกคำออกมาจากการที่ผมคิดได้แล้ว ผมสำนึกแล้ว ผมอยากมีแฟนผมอยู่ด้วยเผื่อถ้าผมประสบความสำเร็จในชีวิตมีเงินพอกินพอใช้ถ้าถึงตอนนั้นผมไม่มีแฟนผมคนนี้คอยชื่นชมด้วยกันมันก็ไม่มีความหมายอะไรเลยที่ประสบความสำเร็จ
เพราะตอนนี้ผมสำนึกแล้ว ผมจะถือว่าเป็นโอกาศสุดท้ายของผม เพราะตั้งแต่คบกับ พอหมดโปรผมก็ไม่ได้ทำดีกับแฟนผมเท่าที่ควรทำเลย ต่อไปผมจะขอทำดีกับแฟนให้ถึงที่สุดและสุดท้ายแฟนผมไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมผมก็จะไม่เสียใจเพราะผมจะได้ทำดีให้ถึงที่สุดกับแฟนผมแล้ว
ขอขอบคุณล่วงหน้าตรับสำหรับคำปรึกษา จะด่าผมก็ได้ครับ เพราะผมคือคนเลว