วันเสาร์ที่ผ่านมาได้นั่งหางแดงจากเวียดนามมาไทย (เดาว่าใช้ A320, คห.2 confirm ว่าใช่) ที่นั่งเป็นแบบ3-3
ได้บินไปต่างประเทศบ่อยๆ แต่ๆเป็นคนกลัวเครื่องบินและกลัวความสูงมาก ถ้าเลี่ยงได้จะไม่นั่งเครื่องเล็กที่นั่ง3-3 อยากนั่ง777, 767, 787, 380 เพราะเครื่องลำใหญ่กว่า (บางทีงบน้อยก็เลือกมากไม่ได้737ก็ต้องยอมนั่ง)
ในประเทศเครื่องบินไม่ได้กินตัง นั่งรถอย่างเดียว จะยอมขึ้นก็ต่อเมื่อออกต่างประเทศเท่านั้น..
และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่กลัวจนขาสั่น ปากสั่น ฉี่จะราด อ้วกจะออก ขึ้นเครื่องตอน1ทุ่ม หลังtake offมาได้สัก20นาที (รวมtake offแล้ว) เครื่องก็เริ่มสั่นพรึ่บๆ และก็เขย่าไปมา คร่อกแคร่กๆ นี่มือเย็นแต่เหงื่อออก พอแอร์เดินมาขายอาหารเลยซื้อน้ำเปล่าดื่ม พร้อมถามแอร์ว่าturbulence ปกติไหมคะ แอร์บอกปกติค่ะ หลังจากขายอาหารเสร็จ กัปตันคนไทยประกาศเป็นภาษาอังกฤษ จำใจความได้ว่า "อากาศไม่ดี ให้รัดเข็มขัดตลอดทางนะ และหวังว่าคุณจะ enjoy" ไม่แปลเป็นไทยด้วย
แต่เรื่องนั่นไม่สำคัญเท่าหลังจากแอร์ขายอาหารเสร็จก็ไม่ลุกเดินอีกเลย มีผดส.พยามจะลุกเข้าห้องน้ำ แอร์เดินมาห้ามไว้ เครื่องสั่นและเขย่าตลอดทางจริงๆ เทน้ำยังหก (มือเราอาจจะสั่นเองเพราะกลัว)
ปกติเวียดมาไทย 1.20ชม. วันนั้น1.50ชม.โดยประมาณ สั่นตลอดจริงๆ ทุกวินาทีเดินไปช้ามาก จะอ้วกเปิดถุงอ้วกเจอขยะผดส.ก่อนหน้าทิ้งไว้ เลยกลั้นใจฮึบอ้วกไว้ไม่ให้ออกมา
ตอนประกาศจะแลนด์ แอร์เดินอีกรอบเก็บขยะ และเครื่องก็สั่นอีก กัปตันประกาศนั่งที่ พอล้อกางเท่านั้นแหละใจชื้นขึ้นหน่อย สุดท้ายถึงดอนเมืองปลอดภัย พร้อมอายลายเนอร์ไหลย้อยเต็มตา เพราะเราร้องไห้ น้ำตาไหลออกเอง T..T
ปล.แอร์น่ารัก บริการดี เป็นห่วงเป็นใย
ปล.2 กัปตัน FO หล่อจุง
เชิญมาเล่าประสบการณ์การขึ้นเครื่องบินที่สยองที่สุดของคุณ
ได้บินไปต่างประเทศบ่อยๆ แต่ๆเป็นคนกลัวเครื่องบินและกลัวความสูงมาก ถ้าเลี่ยงได้จะไม่นั่งเครื่องเล็กที่นั่ง3-3 อยากนั่ง777, 767, 787, 380 เพราะเครื่องลำใหญ่กว่า (บางทีงบน้อยก็เลือกมากไม่ได้737ก็ต้องยอมนั่ง)
ในประเทศเครื่องบินไม่ได้กินตัง นั่งรถอย่างเดียว จะยอมขึ้นก็ต่อเมื่อออกต่างประเทศเท่านั้น..
และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่กลัวจนขาสั่น ปากสั่น ฉี่จะราด อ้วกจะออก ขึ้นเครื่องตอน1ทุ่ม หลังtake offมาได้สัก20นาที (รวมtake offแล้ว) เครื่องก็เริ่มสั่นพรึ่บๆ และก็เขย่าไปมา คร่อกแคร่กๆ นี่มือเย็นแต่เหงื่อออก พอแอร์เดินมาขายอาหารเลยซื้อน้ำเปล่าดื่ม พร้อมถามแอร์ว่าturbulence ปกติไหมคะ แอร์บอกปกติค่ะ หลังจากขายอาหารเสร็จ กัปตันคนไทยประกาศเป็นภาษาอังกฤษ จำใจความได้ว่า "อากาศไม่ดี ให้รัดเข็มขัดตลอดทางนะ และหวังว่าคุณจะ enjoy" ไม่แปลเป็นไทยด้วย
แต่เรื่องนั่นไม่สำคัญเท่าหลังจากแอร์ขายอาหารเสร็จก็ไม่ลุกเดินอีกเลย มีผดส.พยามจะลุกเข้าห้องน้ำ แอร์เดินมาห้ามไว้ เครื่องสั่นและเขย่าตลอดทางจริงๆ เทน้ำยังหก (มือเราอาจจะสั่นเองเพราะกลัว)
ปกติเวียดมาไทย 1.20ชม. วันนั้น1.50ชม.โดยประมาณ สั่นตลอดจริงๆ ทุกวินาทีเดินไปช้ามาก จะอ้วกเปิดถุงอ้วกเจอขยะผดส.ก่อนหน้าทิ้งไว้ เลยกลั้นใจฮึบอ้วกไว้ไม่ให้ออกมา
ตอนประกาศจะแลนด์ แอร์เดินอีกรอบเก็บขยะ และเครื่องก็สั่นอีก กัปตันประกาศนั่งที่ พอล้อกางเท่านั้นแหละใจชื้นขึ้นหน่อย สุดท้ายถึงดอนเมืองปลอดภัย พร้อมอายลายเนอร์ไหลย้อยเต็มตา เพราะเราร้องไห้ น้ำตาไหลออกเอง T..T
ปล.แอร์น่ารัก บริการดี เป็นห่วงเป็นใย
ปล.2 กัปตัน FO หล่อจุง