เราอยู่ในช่วงวัยรุ่นค่ะ แต่ก่อนช่วงมัธยมเป็นคนค่อนข้างหลงตัวเอง ชอบคิดว่ามีคนมองเราและต้องสนใจเราอยู่ๆแน่ สุดท้ายรู้ตัวว่าไม่นะ เราหลงตัวเองมากเกินไป (ย้ำว่าเราหลงตัวเองคิดเข้าข้างตัวเองมากๆค่ะ ทั้งๆที่หน้าตาเราไม่ได้ดีขนาดนั้น) พอรู้ตัวว่าไม่ใช่แล้ว เราก็ตัดสินใจว่าต้องเลิกนิสัยแบบนี้

พอเข้ามหาลัยเราก็พยายามไม่คิดเข้าข้างตัวเองค่ะ แต่กลับกลายเป็นว่าเราไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย พอรู้สึกหรือคิดว่าอาจจะมีคนมองเราเรากลับไม่กล้าหันไปดูให้แน่ใจว่าใช่ไหม บางครั้งก็ไม่กล้าสบตากลับเพศตรงข้ามเพราะรู้สึกประหม่า

ส่วนอีกเรื่องหนึ่งคือทั้งๆที่เราคิดเข้าข้างตัวเองแบบนั้นแต่เรากลับกลัวการพูดคุยที่จะไปในทำนองจีบค่ะ(เป็นตั้งแต่ตอนมัธยมจนปัจจุบัน) เคยมีคนทักเข้ามาแต่เรากลับรู้สึกเครียดทั้งๆที่เขาแค่ส่งข้อความมาว่า 'ทัก' 'ทำอะไรอยู่' แค่นั้นแท้ๆ (แต่กลับคนที่เรารู้จักเราไม่เป็นนะคะคุยเฮฮาลั้นลากับเพื่อนๆได้ปกติ แต่ถ้าคนรู้จักที่จะสานต่อไปมากกว่าเพื่อนเราก็เริ่มรู้สึกกังวลล่วงหน้าไปแล้วค่ะ) เลยกลัวว่าเราจะตัดโอกาสดีๆของตัวเองค่ะ

เรารู้สึกว่ามันไม่ปกติมากเลยค่ะ 
เราเคยหลงตัวเองพอเปลี่ยนแปลงกับกลายเป็นขาดความมั่นใจ
เราอยากมีแฟน อยากมีความรัก อยากถูกจีบ แต่เรากลับกลัวการมีความรัก เรากังวลเวลามีคนมาจีบ

อยากทราบว่าจะเริ่มจากอะไรดีคะ ไม่รู้จะแก้ตัวเองจากจุดไหน ควรทำอย่างไรเพื่อแก้อาการเหล่านี้ดี?