ตกลง ที่ถูกต้องตามพระไตรปิฎก/หลักฐานชั้นต้น ควรอธิบายยังไง?
ก. ตายแล้ว ไปเกิดใหม่ (ในภพภูมิที่เหมาะสม) ทันที--ไม่ต้องมีใครพาไป และ ไม่ต้องมีใครตัดสิน
ข. ตายแล้ว พระยมราช/ยมบาล/ยมทูต/นายนิรยบาล...มาเอาตัว (วิญญาณ) ไปตัดสิน?
ค. ตายแล้ว เจอยมทูต/ยมบาล/นายนิรยบาล เฉพาะคนที่ลงนรก? (ส่วนคนที่ไปสวรรค์ ไม่ต้องมีคนตัดสิน ไม่ต้องมีใครคุมไป/พาไป?)
ง. หรือ ยังไงกันแน่?
ในพระไตรปิฎก..ตายแล้วไปเกิดทันที (กรรมนำไปเกิดใหม่ในเสี้ยววินาทีที่สิ้นใจตาย) หรือต้องรอให้พญายมนำตัวไปตัดสินก่อน?
ก. ตายแล้ว ไปเกิดใหม่ (ในภพภูมิที่เหมาะสม) ทันที--ไม่ต้องมีใครพาไป และ ไม่ต้องมีใครตัดสิน
ข. ตายแล้ว พระยมราช/ยมบาล/ยมทูต/นายนิรยบาล...มาเอาตัว (วิญญาณ) ไปตัดสิน?
ค. ตายแล้ว เจอยมทูต/ยมบาล/นายนิรยบาล เฉพาะคนที่ลงนรก? (ส่วนคนที่ไปสวรรค์ ไม่ต้องมีคนตัดสิน ไม่ต้องมีใครคุมไป/พาไป?)
ง. หรือ ยังไงกันแน่?