ในพระไตรปิฎก..ตายแล้วไปเกิดทันที (กรรมนำไปเกิดใหม่ในเสี้ยววินาทีที่สิ้นใจตาย) หรือต้องรอให้พญายมนำตัวไปตัดสินก่อน?

ตกลง ที่ถูกต้องตามพระไตรปิฎก/หลักฐานชั้นต้น ควรอธิบายยังไง?

ก. ตายแล้ว ไปเกิดใหม่ (ในภพภูมิที่เหมาะสม) ทันที--ไม่ต้องมีใครพาไป และ ไม่ต้องมีใครตัดสิน

ข. ตายแล้ว พระยมราช/ยมบาล/ยมทูต/นายนิรยบาล...มาเอาตัว (วิญญาณ) ไปตัดสิน?

ค. ตายแล้ว เจอยมทูต/ยมบาล/นายนิรยบาล เฉพาะคนที่ลงนรก? (ส่วนคนที่ไปสวรรค์ ไม่ต้องมีคนตัดสิน ไม่ต้องมีใครคุมไป/พาไป?)

ง. หรือ ยังไงกันแน่?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่