สวัสดีครับ เพื่อนพี่น้องห้องถนนนักเขียนทั้งเก่าและใหม่ทั้งหลาย

ได้ฤกษ์งามยามดีแล้วสำหรับ "เกมถุงมือ" ของเรา ซึ่งแบ่งเป็นสองฝั่ง คือ ฝั่งกวี ๑ ฝั่งเรื่องสั้น ๑

มาดูกติกาถุงมือเรื่องสั้นกันก่อน

1. สำหรับ เจ้าของถุงมือ ทุกคน กรรมการ กำหนด HANDYCAP ให้ ดังต่อไปนี้
B-thirteen = -3
Christian TG = -2
GTW = -4
kasareev = -1
KTHc = -4
Lady Star 919 = -4
ladylongleg = -2
ruennara = -1
Soul Master = -3
Susisiri = -5
TO SHARE = -5
จอมยุทธนักสืบ = -5
ชายขอบคันนายาว = -3
นลินมณี = -5
รัชต์สารินท์ = -3
ลายลิขิต = -4
ลูนาติก = -1
ส.สัตยา = -4
สวนดอก = -2

หมายเหตุ : อาจมีเพิ่มเข้ามาอีกครับ เพราะยังรับสมัครร่วมเล่นเกมอยู่ครับผม

การให้คะแนน คล้ายกับถุงมือกวี แต่ถุงมือกวี ไม่มีแฮนดี้แค็ปเหมือนเราครับ...เมื่อมีใครตอบถุงมือถูก 1 คน คะแนน จขถม. ก็จะเป็น 1 ถูก 2 คนก็จะเป็น 2 ตามจำนวนคนที่ทายถูก

รวมจำนวนคนตอบถูกทั้งหมด แล้วหักด้วยแฮนดี้แค็ป เหลือเท่าไร ก็เท่านั้น โดย ***คนที่มีคะแนน น้อยที่สุด คือคนอันดับต้นๆ***

แฮนดี้แค็ปนี้ กรรมการ พิจารณาจากผลงานที่ผ่านๆ มา ว่าแต่ละท่านเป็นอย่างไรบ้าง ท่านที่ "รอดยาก" วางเรื่องสั้นลงมาเมื่อไรก็มีคนตอบถูกกระจาย ก็ให้แฮนดี้แค็ปมากหน่อย แต่ไม่เกิน -5 ครับ และได้พิจารณามาเยอะมาก จากผลงานที่ผ่านๆมาในอดีต สุดท้าย จึงพิจารณามอบแฮนดี้แค็ปของแต่ละท่านดังที่ได้เห็น ขอยืนยันด้วยความซื่อสัตย์บริสุทธิ์ใจว่า ให้แฮนดี้แค็ปด้วยใจเป็นกลางจริงๆ ให้ตายสิเอ้า!!

เมื่อผ่านไป 1 เดือน กรรมการจะพิจารณากำหนดแฮนดี้แค็ปใหม่ เพราะอาจจะมีความเปลี่ยนแปลงในเจ้าของถุงมือบางคนหรือหลายๆคน (เป็นต้นว่า บางคนอ่อนลง บางคนฝีมือการซ่อนแอบแกร่งกล้าขึ้น ก็จะปรับตามที่เห็นสมควร)

ไม่มีคะแนนเกรด เล่นคะแนน "แอบซ่อน" กันเพียวๆ เหอๆ

2. สำหรับ "ผู้ทายถุงมือ"

ครั้งนี้ จะยากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา คือ กรรมการ จะให้ "ตัวช่วย" ในการ "สกรีน" หรือ "ตัด" จำนวนรายชื่อเจ้าของถุงมือ เพียงตัวเดียวเท่านั้น !!

แต่ลักษณะของตัวช่วยก็จะมีหลายแบบ และจะให้สมาชิกคนใดคนหนึ่ง เสี่ยงจับสลากเปิดป้าย 1 ป้าย ว่าจะได้ตัวช่วยชนิดไหน

การเปิดป้ายเสี่ยงหาตัวช่วย จะให้มีขึ้น หลังจากกระทู้ตั้งผ่านไปแล้ว 24 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย จะไม่ให้ก่อนหน้านั้น แต่จะไม่เกิน 3 วันอย่างแน่นอน

และสุดท้าย ก่อนวันเฉลย 1 วัน กรรมการก็จะให้ "ภาพปริศนา" 1 ภาพ เท่านั้น หลังจากนั้นจะไม่มีอะไรตามมาอีก ไม่มีบทกวีชี้ทางด้วย! แต่ถ้ากรรมการเห็นว่าออกทะเลกันมากเกินไป ก็อาจจะ "บอกใบ้เพิ่ม" ตามแต่จะเห็นสมควร!

การให้คะแนน

- ตอบถูก ก่อนมีตัวช่วย = 200-150-100...(คนแรก 200 คนที่สอง 150 ตั้งแต่คนที่สาม คนละ 100 คะแนน)

- ตอบถูก หลังจากมีตัวช่วย = 100-75-50...

- ตอบถูก หลังจากมีภาพปริศนา = 50-40-30...



และนี่คือ กระทู้ถุงมือเรื่องสั้น กระทู้แรกของสัปดาห์นี้ครับ

เป็นเรื่องของคนที่เข้าไปเดินเล่นใน "เขาวงกต" อันน่าเวียนหัว (กรรมการเคยลองเล่นสมัยเรียน ม.ช. ปรากฏว่าไม่ผ่าน ไปทางไหนก็หาทางออกไม่เจอจนต้องยอมแพ้ แหกด่านออก!!)

เดินไปเดินมา ไปจ๊ะเอ๋กับฝรั่ง ก็ไม่มีอะไร เดินไปต่อ หาทางออกต่อ แล้วก็มาที่เดิม จ๊ะเอ๋กับฝรั่งคนเก่า แห๋มแล้ว!

แต่....เห็นในสภาพที่เขาเป็นศพ โดนเสียบด้วยมีด งานเข้าสิครับ!!

แล้วจะยะจาใดต่อกำนี้ (จะทำไงต่อไปล่ะทีนี้) ???

ติดตามอ่านกันเพื่อหาเฉลย และเล็งหาตัวคนเขียนกันครับ ^^








"เฮ้ย ทางนี้โว้ย" หนุ่มหน้าเด๋อในชุดโอเวอร์โคทกวักมือเรียก ใกล้ๆมีมนุษย์แว่นในชุดคล้ายกันยืนข้างๆ ซึ่งดูๆไปแล้ว แว่นหาได้เสริมสร้างแววฉลาดให้กับมันไม่ นั่นยิ่งทำให้ภาพลักษณ์ของพวกมันในสายตาของผู้อื่นดูบกพร่องทางด้านสติปัญญาอย่างชัดเจน

"อย่าโว้ยซีวะ" มองซ้ายขวาแล้วก็เดินข้ามถนนตามหนุ่มหัวโตกับประโยคที่กาละแมยังอายของมันมารวมตัวกันที่หน้าทางเข้าสู่เขาวงกตพุ่มไม้เฮดจ์เมซ อากาศเย็นตอนเช้าที่อังกฤษทำให้การเดินเล่นอาบแสงแดดเป็นสิ่งที่น่าทำอย่างยิ่ง นี่ยังไม่รวมถึงวิวสวยๆจากสาวฝรั่งหน้าตาดี

"ปะ" หนุ่มหน้าเด๋อขยับเดินนำหน้า "ไอ่กร"  หนุ่มหัวโตเรียก "สูนำหน้าแบบนี้แน่ใจเหรอว่าไปถูกทางวะ"

"สูรู้เหรอวะ ไอ่สันต์" กรถามด้วยความงืด

"ตูรู้เฟ้ย ตูจะไปทางนี้" สันต์ชี้ไปอีกทาง

แล้วมนุษย์แว่นก็พูดทะลุกลางปล้องขึ้นมา "ตูว่าแยกกันดีกว่าว่ะ ทางใครทางมัน ตูไปทางนี้ละกัน"

"แล้วแต่พวกสูเลย แต่ตูไปกับไอ่เทพก่อนดีกว่าว่ะ" ผมหยุดเล็กน้อยแล้วพูดต่อ  "แต่ใครออกคนสุดท้ายเลี้ยงบุฟนะโว้ย"

มนุษย์แว่นชะงัก "สูจะตามตูมาทำไมไอ่วิทย์ ห้ามตามโว้ย" แล้วมันก็วิ่งจู๊ดหายไป ทิ้งให้ผมยืนงงกลางดงไม้ ที่แท้กรกับสันต์จากไปตั้งแต่แรกแล้ว

...ไม่รู้จะตามใครตามฝรั่งก็ได้วะ... ยืนคิดอย่างน้อยใจ แต่แล้วสันต์ก็โผล่ออกมาจากอีกทางหนึ่ง มองมาทางนี้แล้วก็เดินไปเข้าอีกฟาก

การเดินในวงกตมีกฏง่ายๆสองข้อ คือ เจอแยกซ้ายดะ กับเจอแยกขวาดะ แต่วิธีที่จะใช้คือ แยกแรกซ้ายดะ แยกสองขวาดะ พร้อมกับจดจำลักษณะของแยกไปด้วย

ไม่นานนักก็มาถึงสะพานแรกที่ยกสูงขึ้นจากพื้นจนถึงด้านบนของวงกต ม้านั่งยาวข้างรั้วมีฝรั่งนั่งพักกันประปราย ที่นี่มีสะพานแบบนี้หกแห่ง ถึงแม้ว่าจะสามารถมองเห็นลักษณะของวงกต แต่ด้วยขนาดที่กว้างเกินไป ทำให้การที่จะผ่านออกไปนั้นไม่ง่ายนัก

หลังจากลงสะพานแล้วเดินต่อไปจนถึงวงเวียนห้าแยก ตรงกลางเป็นรูปปั้นศิลปะบาร็อก และรอบๆเป็นม้านั่งยาวลักษณะโค้ง

ที่ม้านั่งมีฝรั่งคนหนึ่งนอนพักผ่อนอยู่ ผมมองไปรอบๆตัดสินใจเข้าเส้นทางที่สอง เดินไปสักพักก็มาโผล่ที่วงเวียนเดิม รูปปั้นเดิม ฝรั่งคนเดิม

"sheep หาย" ผมตกใจ เพราะบนตัวฝรั่งคนนั้นเพิ่มมีดเล่มหนึ่งปักอยู่ที่อก เลือดเปรอะไปทั้งตัว สองขาพาก้าวเดินถอยหลัง แล้วก็กลายเป็นวิ่งกับคำว่าเชี่ยล้านตัวในใจ แต่น่าประหลาด วิ่งไปวิ่งมาดันมาออกที่เดิมแต่มาโผล่คนละทางกับครั้งแรก มันดูเหมือนว่าทั้งห้าแยกนั้นเชื่อมต่อกัน ซึ่งไม่น่าเป็นไปได้

ขณะที่ไม่รู้จะทำอย่างไรกับชีวิต ผมก็รู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น มีดเล่มที่ปักอกศพอยู่ หายไปอย่างไร้ร่องรอย ว้อทททท หรือว่า.....ผมคิดอย่างวิตกจริต ฆาตกรย้อนมาเก็บมีดเพื่อเชือดพยานแน่แล้วววว

และถ้าห้าแยกนี้เชื่อมต่อกัน ก็หมายความว่า........

"ท้าน ท้าน ทาน ทาน ถ่าน ท้านนนนนน" สันต์รับสายแล้วพูดกับโทรศัพท์ "ห๊า ไอ่วิทย์ สูเป็นเชี่ยไรวะ พูดดีๆสิเฟ้ย ฝรั่งแล้วไง หา ตายเหรอ เห้ย ฆาตกรจะฆ่าสูเหรอ เรื่องจริงเหรอวะ เออ เออ สะพานแรกเหรอ บัดซบเอ๊ย ถ้าตูออกทีหลังสูต้องเป็นคนออกตังแทนนะเฟ้ย เออ ล้างแจกัน"

ไม่กี่นาทีต่อมา สันต์ก็มาถีงสะพานแรก มีพุ่มไม้หลอกสี่ห้าอันกองอยู่ข้างๆ เจอวิทย์นั่งอยู่กับฝรั่งหลายคนบนสะพาน แล้ววิทย์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง
"ตูไม่ไหวแล้วว่ะ ขอไปกับสูละกัน ขอร้องล่ะ เดี๋ยวตูเลี้ยงบุฟเอง"

เวลาผ่านไปสันต์กับวิทย์ก็ออกมาจากวงกตโดยสวัสดิภาพ และวิทย์ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟัง

"แล้วฆาตกรล่ะวะ" กรสงสัย "ตอนไปหาไอ่วิทย์ก็ไม่เจอเลยว่ะ" สันต์บอก วิทย์เกาหัวแถมเสยผมสองที

"ไม่มีฆาตกรว่ะ เพราะไอ่ฝรั่งนั่นมันไม่ตาย มันหลอกตู แถมซ่อนกล้องไว้ในพุ่มไม้ด้วย มันกับทีมงานจะเอาไปทำเป็นเกมโชว์ว่ะ"

เทพได้ฟังดังนั้นจึงขยับแว่นถาม "แล้วฝรั่งให้อะไรสูหรือเปล่า"

"ให้สิวะ ให้เงินมาพอเลี้ยงบุฟพวกสูด้วย" วิทย์พูดปิดท้าย



***** เฉลย กระทู้นี้ วันที่ 7 กุมภาพันธ์ ศกนี้ เวลา 20:00 น. ครับ *****