เรื่องมันเริ่มมาจากที่ เราคุยกับเพื่อนมา ประมาณปีกว่าๆได้ โดยที่เรารู้จักกับแฟนเก่าเขารู้ว่าเค้าเคยรักคนนั้นมากแค่ไหน โดยส่วนตัวเราเป็นคนงี่เง่าอยู่พอสมควร แต่ทุกครั้งที่เรางี่เง่า เราก็จะกลับมา แล้วก็ขอโทษเค้า งี่เง่าแบบเค้าทำงานเราก็บอกตามจนเกินไป เค้าเลยบอกว่า เข้าใจกันบ้างดิวะ เราคิดว่าเราไม่พร้อมรักเค้าแล้ววันนึงเราเลิกคุยกันไปประมาน4-5 เดือน พอมาปีใหม่ ที่จะข้ามปี เค้าก็ทักเรามาว่า มามั้ย อยากข้ามปีด้วย เราก็ตอนนั้นเราเหนื่อยที่จะรู้สึกเราเลยตัดสินใจไปในฐานาเพื่อนคนนึงจริงๆ เราเข้าใจว่ามีแค่เพื่อนที่เรารู้จักกันพอไปถึงคือไปเป็นคู่ เรากลับมาหวั่นไหวเพราะการกระทำเค้าทำ การพูดคุย นั่งกินเค้าก็จับมือเราตลอด เค้ามาส่งเราที่บ้าน ระหว่างทางเค้าพูดว่า อยู่กันไปอย่างงี้นานๆนะ ด้วยความที่เราอ่ะเป็นคนตรงๆแล้วก็โกรธที่ความสัมพันมันค้างคาไม่มีอะไรชัดเจนเราเลยพูดกลับไปว่าเราก็ไม่ได้คุยกันแล้วจะมาอยู่แบบนี้นานๆอะไร เค้าก็บอกร้องเพลงไง ไม่เคยฟังอ่อ เราเคืองแต่ไม่อยากทะเลาะเลยเงียบไป พอจากนั้นมาเราก็มีการคุยกันมาขึ้น คือมันกำลังดีเว้ย แต่เราไปรู้ว่าแฟนเก่าเค้าเลิกกับแฟนคนล่าสุด แล้วแฟนเก่าเค้าก็บอกเราว่า เค้าคือแฟนคนแรกยังไง ผช เค้าก็ไม่มีวันมารักเราหรอก ซึ่งเราไม่ชอบเรื่องแฟนเก่าที่เคยบอก เราเคยถามเค้าว่ารักอยู่มั้ย เค้าก็บอกรัก คบกันมาตั้ง3ปี จะลืมรักแรกได้ยังไง เราจุกนะแต่ก็เออไม่อยากให้เค้าไปไหน เรารู้ว่า2คนนี้กลับมาคุยกัน เราก็กลับมาเป็นคนเดิมที่บอกเค้าว่า เธออยากมีเรามั้ย จนเราเหนื่อย เราคิดจะไปหลายครั้ง เค้าก็บอก ขอให้เจอคนที่ดีๆนะตลอด แบบนี้อ่ะ แต่สุดท้ายคือเราเองที่อยู่ทั้งๆที่เค้าไม่ได้ร้องขอ พอมาวันนี้ เราไม่อยากเปิดใจกับใครเพราะเรารู้ว่าเรามีเค้าเรารักเค้า เราอยากให้เค้าชัดเจนกับความรู้สึกที่เค้ามีกับเรา เราคิดนะเพราะว่าความหลงรึป่าว ถึงอยากให้เค้าชัดเจนกับเรา แต่ถ้าไม่มีเรื่องแฟนเก่า เราก็ไม่ได้อยากให้เค้าชัดเจน แค่มีกันก็พอ เราเลยคิดว่าเรารักเค้า แต่ความรู้สึกคือเค้าไม่ได้เคยอยากมีเรา มีแค่เราเองที่ยังอยู่ ไม่ใช่เค้ายื้อแต่เราเองที่ไม่ไปไหน เราควรจะทำยังไง เราควรทำตัวยังไง คุยกับเค้าว่ายังไง หรือต้องทำยังไงหรอคะ คือเราไม่อยากให้มันคาราคาซังแบบนี้ เพราะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งคิดน้อยใจว่าเรามาเป็นตัวแทนใคร เราคิดทางออกไม่ได้จริงๆ ช่วยทีนะคะ