เมื่อก่อนทั้งรักทั้งหวงยอมเค้าทุกอย่าง โดนทำร้ายจิตใจมาตลอด ทั้งคำพูด การกระทำ ถูกนอกใจ คนใกล้ตัวเราเค้าก็จะเอาหมด เรารู้หมดแต่ไม่พูด ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะเราเลือกเส้นทางนี้แล้ว เราต้องทำใจยอมรับกับมันให้ได้ แค่พอโดนทำร้ายจิตใจมากๆ ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวบ่อยๆ มันก็เริ่มจะชิน ลองเลิกตาม ไม่สนใจ ใส่ใจตัวเองดูแลตัวเองมากขึ้น ความทุกข์ความเสียใจก็เริ่มลดน้อยลง มันก็เป็นผลดีต่อตัวเรา แต่เขากลับมาเรียกร้องความสนใจในวันที่เราไม่มีเหลือให้เค้าแล้ว อยากทิ้ง อยากหนีไปให้ไกลๆ เค้ายื้อเรา แต่ยื้อแค่ลมปากแค่คำพูดหวานๆฟังดูสวยหรู แต่เราไม่ได้เชื่อไม่ได้หลงไปกับคำพูดของเค้า เพราะเค้าไม่เคยทำให้เห็นเลย แล้วทำไมต้องทนอยู่กับคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ อยากทิ้งไปก็สงสารลูก กลัวลูกจะเป็นเด็กมีปัญหา