ต้องขอพูดก่อน ว่าเหตุการณ์เป็นเหตุการณ์ที่ไม่ได้ตั้งตัวมากๆ และไม่รู้ว่าตัวเองจะทำยังดี
คือเราตั้งบอทเล่นในทวิตมาบอทนึงค่ะ ตั้งใจจะลองมาคุญเล่นๆดู ซึ่งก็ทำตามธรรมเนียมบอทปกติ และก็มีคนคนนึงทักเข้ามา ตอนแรกๆก็คูยกันปกติค่ะ ทักทาย ทักถามว่าทำอะไรอยู่ แล้วเมื่อวันก่อนนี่เอง ที่เขาก็เริ่มมาบ่นแปลกๆ ประมาณว่า "ปวดหัว อยากตาย" คำที่เค้าพิมพ์ดูเหมือนเป็นเรื่องปกติมากๆ เราก็เลคิดว่าเขาคงล้อเล่นล่ะมั้ง เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรค่ะ แล้ววันนี้เราก็ทักกันอีกแบบปกติ คราวนี้เขาก็มาแบบเดิม ประมาณว่า "เหงา อยากตายจัง ปวดหัวมากๆกินยาติดกันมา 4 วันแล้ว" เราก็เลยตอบเขาประมาณว่า "งั้นก็ดูแลตัวเองดีๆนะ" จ่กนั่นเชาก็เริ่มร่ายปัญหาตัวเองให้ฟัง เราก็รับฟังอย่างมารยาท คืออารมณ์ตอนนั้นคือแบบ ไม่คิดว่าเป็นเรื่องจริงเลยอ่ะค่ะ คิดว่าเขาล้อเล่นด้วยซ้ำ แต่เราก็รับฟังอย่างมีมารยาทนะคะ คือปัญหาที่เขาเล่าให้ฟังดูจิตตกมาก แต่เขากลับพิมพ์มาด้วยความสดใสแบบแปลกๆที่ตัวเราเองก็บอกไม่ถูก บอกว่ามีเพื่อนในจินตนาการบ้าง แล้วก็บอกด้วยว่า "จะว่าบ้าก็ได้นะ" คือเราเองก็ตกใจแล้วก็พยายามให้กำลังใจเขานะคะ แบบไม่เกินเลยไม่ได้คำถามส่วนตัวอะไร ส่วนใหญ่เป็นเขาเองซะมากกว่าที่พยายามจะเล่าให้ฟั ตัวเราก็ไม่กล้าปฏิเสธด้วย เพราะที่เขาเล่ามา มันมีที่เขาเคยทำร้ายตัวเองด้วย เรากลัวว่าหากเราพูดอะไรไม่ดีไป มันจะไม่ดีเอามากๆ เราพยายามคุยกับเขาอย่างมีเหตุผล พยายามให้กำลังแบบคนนอกที่ไม่รู้เรื่องราว เขาก็ดูจะดีใจนะที่มีคนรับฟัง พิมพ์แบบแฮปปี้ไม่เหมือนเรื่องราวที่เล่ามา มีคำถามนึงตอนสุดท้ายก่อนเขาจะฝ่ายขอตัวก่อนว่า "ถ้าเกิดเป็นแบบเราจะรู้สึกยังไงนะ ตกใจหรือสงสาร" อันนี้คือสะเทือนใจมากค่ะ เราเลยตอบไปประมาณว่า "เราลงรู้สึกตั้งตัวไม่ถูกแน่ๆและก็คงนับถือเขาในเวลาเดียวกัน" เขาส่งหน้ายิ้มตอบกลับแล้วบอกลาตามปกติ ส่วนเราก็ค้างคามากๆเลยอยากมาขอคำปรึกษา
เราไม่รัว่าเขาเป็นมิจฉาชีพหรืออะไร แต่ตอนนี้เราไม่กล้าคุยกับเขาเลย แต่ก็กลัวเขาเสียความรู้สึก
เราควรจะทำยังไงดีคะ
ขอโทษด้วยค่ะ พอดีมีคนที่คิดว่าเป็นโรคซึมเศร้าทักเข้ามา ควรทำยังไงดีคะ
คือเราตั้งบอทเล่นในทวิตมาบอทนึงค่ะ ตั้งใจจะลองมาคุญเล่นๆดู ซึ่งก็ทำตามธรรมเนียมบอทปกติ และก็มีคนคนนึงทักเข้ามา ตอนแรกๆก็คูยกันปกติค่ะ ทักทาย ทักถามว่าทำอะไรอยู่ แล้วเมื่อวันก่อนนี่เอง ที่เขาก็เริ่มมาบ่นแปลกๆ ประมาณว่า "ปวดหัว อยากตาย" คำที่เค้าพิมพ์ดูเหมือนเป็นเรื่องปกติมากๆ เราก็เลคิดว่าเขาคงล้อเล่นล่ะมั้ง เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรค่ะ แล้ววันนี้เราก็ทักกันอีกแบบปกติ คราวนี้เขาก็มาแบบเดิม ประมาณว่า "เหงา อยากตายจัง ปวดหัวมากๆกินยาติดกันมา 4 วันแล้ว" เราก็เลยตอบเขาประมาณว่า "งั้นก็ดูแลตัวเองดีๆนะ" จ่กนั่นเชาก็เริ่มร่ายปัญหาตัวเองให้ฟัง เราก็รับฟังอย่างมารยาท คืออารมณ์ตอนนั้นคือแบบ ไม่คิดว่าเป็นเรื่องจริงเลยอ่ะค่ะ คิดว่าเขาล้อเล่นด้วยซ้ำ แต่เราก็รับฟังอย่างมีมารยาทนะคะ คือปัญหาที่เขาเล่าให้ฟังดูจิตตกมาก แต่เขากลับพิมพ์มาด้วยความสดใสแบบแปลกๆที่ตัวเราเองก็บอกไม่ถูก บอกว่ามีเพื่อนในจินตนาการบ้าง แล้วก็บอกด้วยว่า "จะว่าบ้าก็ได้นะ" คือเราเองก็ตกใจแล้วก็พยายามให้กำลังใจเขานะคะ แบบไม่เกินเลยไม่ได้คำถามส่วนตัวอะไร ส่วนใหญ่เป็นเขาเองซะมากกว่าที่พยายามจะเล่าให้ฟั ตัวเราก็ไม่กล้าปฏิเสธด้วย เพราะที่เขาเล่ามา มันมีที่เขาเคยทำร้ายตัวเองด้วย เรากลัวว่าหากเราพูดอะไรไม่ดีไป มันจะไม่ดีเอามากๆ เราพยายามคุยกับเขาอย่างมีเหตุผล พยายามให้กำลังแบบคนนอกที่ไม่รู้เรื่องราว เขาก็ดูจะดีใจนะที่มีคนรับฟัง พิมพ์แบบแฮปปี้ไม่เหมือนเรื่องราวที่เล่ามา มีคำถามนึงตอนสุดท้ายก่อนเขาจะฝ่ายขอตัวก่อนว่า "ถ้าเกิดเป็นแบบเราจะรู้สึกยังไงนะ ตกใจหรือสงสาร" อันนี้คือสะเทือนใจมากค่ะ เราเลยตอบไปประมาณว่า "เราลงรู้สึกตั้งตัวไม่ถูกแน่ๆและก็คงนับถือเขาในเวลาเดียวกัน" เขาส่งหน้ายิ้มตอบกลับแล้วบอกลาตามปกติ ส่วนเราก็ค้างคามากๆเลยอยากมาขอคำปรึกษา
เราไม่รัว่าเขาเป็นมิจฉาชีพหรืออะไร แต่ตอนนี้เราไม่กล้าคุยกับเขาเลย แต่ก็กลัวเขาเสียความรู้สึก
เราควรจะทำยังไงดีคะ