พี่คนนั้นเค้าเรียนทันตะ(เราอยู่ปี3พี่เค้าอยู่ปี5)เป็นผู้ชาย ขาวๆตี๋ๆใส่แว่น ไม่สูงมากน่าจะสูงประมาณ 170 ชม. พี่เค้าน่ารักมากเลยค่ะ ทั้งเฟรนลี่แล้วก็ยิ้มทีละลายเลยค่ะ เหตุการณ์ที่ทำให้เราชอบพี่เค้ามันก็แบบว่าเราไปหาหมอที่คลินิกมอแล้วคลินิกมอก็ส่งตัวเรามาฝั่งคลินิกทันตะ(ของมอเรามี2คลินิก)แล้วแบบตอนแรกก็นั่งรอเรียกหน้าคลินิกแล้วพี่เค้าก็เดินผ่านหน้าเราไปแล้วเราก็แบบเห้ยอยากเป็นคนไข้ของคนนี้คนอะไรโคตรน่ารักเลย😍ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือพรหมลิขิตกันแน่เราได้พี่เค้าเป็นเจ้าของเคสอ่ะ😂😂ดีใจน้ำตาจิไหล จากตอนแรกที่ชอบอยู่แล้วแต่พอได้คุยก็ชอบมากกว่าเดิมอีกค่ะงื้ออ😍😍 พี่เค้าทั้งนิสัยน่ารักขี้เล่นมากๆเลยค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็หาเรื่องไปคลินิกทุกอาทิตย์จนเพื่อนๆแซว555+จะว่างหรือไม่ว่างเราก็สามารถเครียตารางเรียนไปหาพี่เค้าได้ค่ะ555+ หลังจากตอนนั้นเราก็หาเฟสหาไอจีพี่เค้าค่ะ ก็แอบตกใจที่เป็นเพื่อนกันในเฟสมาตั้งนานแล้ว555+ พรหมลิขิตแน่ๆๆ แล้วเราก็ถามหาไอจีจนเจอเราฟอลไปแล้วเค้าก็ฟอลเรากลับค่ะอิอิ กว่าจะกล้าทักไปคุยนี่ใช้เวลานานเลยค่ะ ก็มีแบบแอบเอาเค้กไปให้ฝากไว้กับพี่พยาบาลหน้าห้องเราขนมไปฝากเอาของขวัญวันเกิดไปให้ทุกอย่างมันเป็นความทรงจำที่ดีมากเลยค่ะ อาจจะมีเฟลบ้างในบางเรื่องแต่หลังจากนั้นเราก็ทำผิดนอยด์จนบล็อคไอจีพี่เค้าไปแต่วันนี้ก็ไม่สามารถห้ามใจที่มันคิดถึงพี่เค้าได้เราก็เลยปลดบล็อกกลับไปฟอลใหม่แต่พี่เค้าไม่ฟอลเรากลับแล้วค่ะ😂😂มีคำพูดอีกมากมายที่หนูอยากบอกกับพี่ด้วยตัวของหนูเองแต่หนูก็คงไม่มีโอกาสได้พูดออกไปว่าหนูชอบพี่นะคะ ชอบมากด้วยชอบมาตั้งแต่วันแรกที่เจอชอบตั้งแต่พี่ยังอยู่ปี4จนถึงตอนนี้อยู่ก็ยังชอบพี่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยต่อให้มีใครเข้ามาหนูก็ไม่สนใครทั้งนั้นถ้ามีโอกาสแล้วพี่ไม่มีใครจะลองให้โอกาสหนูสักครั้งได้มั้ยคะ😂😂ไม่ต้องมาชอบหนูก็ได้แค่พี่มีความสุขหนูก็โอเครแล้วที่ได้มองอยู่ไกลๆอย่าเมินกันอีกเลยนะคะการที่ทุกวันนี้เดินสวนกันแล้วทำเหมือนคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนมันทำให้หนูเจ็บปวดค่ะทุกครั้งที่คิดถึงพี่มันเหมือนโดนมีดมาแทงตรงหัวใจค่ะมันแป๊บขึ้นมาเลยค่ะ😂😂